Volop folklore in Haulerwijk, waar de handgeklokte tijd van Johan Zonderland uiteindelijk de snleste van de dag blijkt te zijn.

HAULERWIJK - Sipke, Klaas, Auke en Romke doen het uit liefde voor de schaatssport. Streng doch rechtvaardig beslissen zij met hun stopwatches over het verloop van de eerste kortebaanwedstrijd op natuurijs, die gistermiddag in Haulerwijk zijn primeur beleefde. Na elke sprint komt het doorgewinterde college bij elkaar en wordt de gemiddelde, handgeklokte tijd aangehouden. Wietze, Durk, Sytze, Teake en al die andere deelnemers vinden het best. Zij zijn niet naar de uithoek in Friesland gekomen om op het scherp van de snede te duelleren om de hoofdprijs van 250 euro. Ze zijn gekomen voor de eer, zegt Arjan Samplonius. "Want wij zijn Friezen. En Haulerwijk staat nu op de kaart."

Terwijl hij met zijn portofoon voortdurend overlegt met hoofdscheidsrechter Sipke, 160 meter verderop bij de start, inventariseert Romke Fabriek de impact van de eerste kortebaanwedstrijd op natuurijs en de economische betekenis voor zijn dorp. Jarenlang moest ijsclub 'Nooitgedagt' knarsetandend voorrang verlenen aan Nijelamer of Ulesprong. Totdat zeven jaar geleden de buurt klaagde over de overlast van auto's bij de skeelerbaan. Met de aanleg van een parkeerstrook begon voor 'Nooitgedagt' een nieuw tijdperk. Voortaan kon ook de voormalige veenkolonie in de winter al op een paar centimeter ijs kortebaanwedstrijden organiseren.

Fabriek: "Eindelijk zijn wij nu het eerst. Maar voor hetzelfde geld belt Nijelamer vijf minuten eerder met de gewestelijk coördinator en ben je weer te laat. Helaas hebben wij te kampen met wat concurrentie van het NK sprint in Groningen. Anders waren die jongens ook hier geweest. Ze komen graag rijden voor de eer. Dat weet ik zeker. Wat stelt een hoofdprijs van 250 euro tegenwoordig nog voor?" Al aan het begin van de vorige eeuw werden op de vaart door het dorp kortebaanwedstrijden georganiseerd. Destijds streden turfstekers en boerenzonen om paardenworst en een bruine boterham. Ze reden in lange onderbroek op het ijs van de Drachter Compagnonsvaart, de verbindingsroute tussen Drachten en de kanalen in Drenthe waarover de turf werd vervoerd. Na de oorlog kwamen de prijsschaatsers in beeld. Jan Heitbrink en Geert Regts waren de locale cracks, die in de winter hun zakken vulden. De boerenzonen reden puur op kracht, pas later begon techniek een rol te spelen.

Sindsdien is er veel veranderd in het anonieme gehucht onder Drachten. De turf verdween, de industrie en de economische voorspoed kwamen. Dankzij de eerste kortebaanwedstrijd op natuurijs staat het dorp nu echt op de kaart. Al vindt Romke Fabriek het niet nodig om echt met de tijd mee te gaan. "Elektronische waarneming? Prima." Maar niet voor ijsclub 'Nooitgedagt' zoals op de jacks van de juryleden staat; en ook niet voor ijsclub 'Nooitgedacht' zoals de naam in het clubhuis wordt gespeld. Het zijn toch al verwarrende tijden door de komst van de euro. Fabriek: "Bovendien, het kortebaanschaatsen moet vooral folklore blijven."

Uitslag kortebaanwedstrijd Haulerwijk: 1. Johan Zonderland (Tjerkgaast), 2. Arjan Samplonius (Lemmer), 3. Roald Schuurman (Heerenveen).

zoek naar gerelateerde artikelen

za 5 januari 2002