AMSTERDAM - De fysieke invoering van de euro is hard op weg een successtory te worden. Zoals altijd schuilt de duivel in de details: niet àlle ondernemers volgen de op nationaal niveau gemaakte afspraken, niet àlle consumenten luisteren naar de adviezen van De Nederlandsche Bank-president Nout Wellink.

En hier en daar duiken de eerste prijsverhogingen op.

De Amsterdamse bloemenkoopman Janus Spijker heeft ook geen enkele moeite met de euro.

In Maastricht stuitten de euromonitor-studententeams, die in opdracht van ING Economisch Bureau en deze krant de euro-operatie volgen, op een creatieve 'prijsaanpassing' van parkeerkaartjes. In de binnenstad kost een uur parkeren een rijksdaalder, of €1,50 (Hlf. 3,31). Wie kiest voor de eenheidsmunt is dus 32% duurder uit. Buiten het centrum kan juist beter met de euro worden betaald: het uurtarief is hier Hlf. 1,50 of €0,60 (Hlf. 1,32). Bij het reuzenrad op de Kerstmarkt is de prijsstijging ondubbelzinnig. Een kaartje kost voortaan €3 in plaats van Hlf. 5: ook weer een prijsstijging van 32%.

Bovenstaande voorbeelden lijken vooralsnog uitzonderingen. 'Dissident gedrag' is eerder terug te vinden in de manier waarop winkeliers omgaan met de dualefase (de vier weken waarin met guldens en euro's kan worden betaald, en waarin het wisselgeld bij voorkeur uit euro's bestaat). Een hot dog-verkoper in Amsterdam geeft alleen euro's terug als de klant daarmee betaalt; wie guldens uit de portemonnee trekt kan alleen op 'oud' wisselgeld rekenen. Een methodiek die een hoop rekenwerk scheelt en dan ook heel veel door de euromonitor-teams is gesignaleerd.

Een buschauffeur in Groningen is juist roomser dan de paus. Consumenten is al weken geleden duidelijk gemaakt dat er in de bus en de tram direct per 1 januari niet langer met guldens kan worden betaald. Toch was de chauffeur niet te beroerd om de oude munt te accepteren; een buitenkansje dat door de helft van de passagiers werd aangegrepen. Een collega in de Martinistad was minder soepel: mensen die alleen met guldens wilden betalen, werden gewoon bij de halte achtergelaten.

Busreizigers zijn niet de enige hardleerse consumenten. Zeker in de horeca wordt nog veelvuldig de piekenpijp geleegd. De 'koninklijke weg' is om daarmee naar de banken te gaan, die het corresponderende eurobedrag in elk geval tot 1 april gratis op de bankrekening storten.

DNB-president Wellink riep de Nederlanders onlangs op hiermee te wachten tot eind deze maand, om de banken gedurende de hectische duale fase niet nog eens extra te belasten. Kennelijk hoopten veel Nederlanders dat het dankzij dit verzoek extra rustig aan de balie zou blijven. Een misrekening. Bij een bank aan de Grote Markt in Groningen stond zelfs een gigantische rij buiten het gebouw. Dat de wachttijd tot een uur opliep, leek niemand te deren.

Ook aan het verzoek van de monetaire autoriteiten om zoveel mogelijk de chipknip/chipper (geen wisselproblemen!) te gebruiken, werd geen gehoor gegeven. Een steekproef in Breda leert dat de weinig succesvolle betaalmethode vooralsnog niet door de euro uit het slop wordt getrokken. Geen enkele klant had zijn kaart opgeladen; laat staan dat er mee betaald werd.

zoek naar gerelateerde artikelen

do 3 januari 2002