ALKMAAR - In de aanloop naar de marathon van Alkmaar stond hij langer in de file dan op schaatsen. Terwijl zijn Nederlandse collega's van het NK een gezapig onderonsje maakten, zaten Cédric Michaud en zijn vriendin in een dorpje nabij Nantes bij zijn familie aan de kerstdis. De reünie was van korte duur. Donderdag begon het verliefde paar aan een bizarre terugreis, waarbij urenlang werd genoten van de boulevard péripherique in Parijs, unieke verzamelplaats voor geduldige automobilisten, en de overvolle autoroute.

|
Michaud (midden) wint de eindsprint. (Foto: MARTIN MOOIJ)
|
Eenmaal terug in zijn tweede vaderland voelde hij de pap in zijn benen en de onzekerheid in zijn hoofd. Toen ook nog eens adjudant Arjan Smit en kapitein Erik Hulzebosch zich ziek afmeldden, reed de Fransman zonder illusies door de sneeuw naar Alkmaar. Waar hij na een daverende marathon opnieuw de allersterkste was.
Op De Meent boekte het mirakel uit de Nefit-ploeg alweer zijn achtste overwinning van dit seizoen. Eentje die met name de ploegleiders aan het denken moet zetten. In Alkmaar kregen zij een uitgelezen kans om Michaud vroegtijdig te elimineren. Daar was echter geen sprake van. Ploegen met grote namen als TVM, Wehkamp en Frisia lieten de slopershamer in hun rugzak. Een bekend fenomeen, want in het marathonpeloton is het nog veel te vaak eerst ik, dan opnieuw ik en pas daarna de ploeg. Door deze mentaliteit profiteren Michaud en Jan Maarten Heideman bijna wekelijks van het gesloten karakter, waarmee de wedstrijden worden afgeraffeld. In de sprint zijn zij de besten, zoals ook op De Meent weer duidelijk werd.
Desondanks was klassementsleider Miel Rozendaal tevreden met zijn derde plaats. De Warmenhuizenaar ziet zijn twee rivalen heel langzaam dichterbij sluipen, maar hoeft zich voorlopig nog geen zorgen te maken. Mits hij gevrijwaard blijft van valpartijen en andere onvoorspelbare rampspoed. Op zijn thuisbaan mocht de rijder van TVM, dat tactisch wederom een slechte indruk achterliet, zichzelf zelfs tot morele winnaar bestempelen toen Bertjan van der Veen vroegtijdig afhaakte. De voormalig Nederlands kampioen uit de Nuon-ploeg was in de beginfase betrokken bij een valpartij. Met een gehavende heup kon de Fries zijn weg vervolgen. Arnold Stam zocht meteen de kleedkamer op, waar een diepe snee in zijn vinger gehecht moest worden. Van der Veen hield het voor de finale voor gezien.
"Dit seizoen ben ik altijd in de topzes geëindigd", foeterde Van der Veen. "Door mijn heupblessure en door materiaalpech moet ik helaas opgeven. Zo wordt het Rozendaal wel erg gemakkelijk gemaakt." Met uiteindelijk achttien man begon deze aan de sprint à trois. Voor de zoveelste keer dit seizoen moest de Noord-Hollander Michaud en Heideman voorrang verlenen. "Deze overwinning is voor mij de surprise van het jaar", straalde Michaud. "Met twee man stonden wij aan de start en dan toch winnen, is onvoorstelbaar. Ik denk dat ik voor de verandering een keer een rondje in de kleedkamer geef."
"Ik heb hem de afgelopen weken vijf keer achter mekaar verslagen", keek Nederlands kampioen Jan Maarten Heideman sip terug. "Ik weet dus hoe het moet, maar kwam iets tekort."
Rozendaal: "Misschien moet ik weer eens de laatste zeshonderd meter op kop gaan rijden. Ik rijd goed en heb in de wedstrijd geen angst voor die jongens. De enige vrees die ik heb, heet Cédric Michaud."
Op dat moment stond de Fransman al onder de douche en zijn vriendin met een bos bloemen aan de rand van de ijsbaan te klappertanden in afwachting van een lange reis terug naar de bungalow op de Veluwe.
Marathon Alkmaar: 12e wedstrijd (100 ronden): 1. Michaud (Fra), 2. Heideman, 3. Rozendaal, 4. Jeroen de Vries , 5. Lissenberg. Klassement: 1. Rozendaal 258,2 punten, 2. Michaud 233,5, 3. Van der Veen 211, 4. Heideman 199,3, 5. Jeroen de Vries 174,1. Vrouwen, 7e wedstrijd (50 ronden): 1. Smit, 2. De Ronde, 3. Grimbergen. Klassement: 1. Smit 150,6 punten, 2. Grimbergen 117, 3. Bekkering 113.