De laatste jaren baarde Straathof vooral opzien buiten het schaatsen. Waar hij tijdens de Olympische Spelen van 1994 in Lillehammer op 'zijn' 1500 meter bleef steken op de negende plaats - net niet voldoende voor een olympisch diploma - Na een carrière van tien jaar die vooral werd gekenmerkt door vallen en opstaan, heeft schaatser Jeroen Straathof er met onmiddellijke ingang een punt achter gezet. De man die in 1996 tijdens de eerste wereldkampioenschappen afstanden in Hamar op de 1500 meter verrassend het goud pakte, kan zich na het missen van de Olympische Spelen van Salt Lake City niet langer motiveren. De 29-jarige Leidenaar ging tijdens het olympisch kwalificatietoernooi van vorige week in Thialf op de metrische mijl onderuit. "Dat was een breekpunt. Op dat moment knakte er iets in me. Het betekende een rigoureuze verandering in mijn leven."

Jeroen Straathof ...gestopt... (Foto: ANP)

De wereldkampioen junioren van 1992 restte na die tuimeling naar eigen zeggen geen andere keuze. "Mijn doel was de 1500 meter in Salt Lake City, daar heb ik me het gehele jaar voor weggecijferd. Door die val was dat in één klap voorbij. Ik zie in mijn schaatsloopbaan geen verdere uitdagingen meer. Als ik terugblik op mijn loopbaan, kan ik alleen maar trots zijn."

greep hij tijdens de Paralympics van 2000 in Sydney samen met de visueel gehandicapte wielrenner Jan Mulder goud op het onderdeel tandem op de weg. Straathof, een meer dan verdienstelijk baanwielrenner, vervolgde zijn loopbaan op de fiets afgelopen zomer in Polen, waar hij onder leiding van bondscoach Peter Pieters deelnam aan een Wereldbekerwedstrijd op de baan. Ook sprinter Jan Bos, die zich afgelopen week in Heerenveen verzekerde van drie olympische startbewijzen, flirtte afgelopen zomer met het baanwielrennen. In tegenstelling tot Bos overweegt Straathof op korte termijn de overstap naar het wielrennen te maken.

zoek naar gerelateerde artikelen

za 29 december 2001