za 29 december 2001
|
|
D E T E L E G R A A F T E L E S P O R T
|
|
|
|
Bekerwinst Astronauts in sterke finale
|
|
|
|
AMSTERDAM - Als het niveau straks in april, tijdens de basketbalplay-offs, even hoog is als bij de fascinerende finale om de Ricoh Cup dan staat het publiek nog veel verrukkelijks te wachten. Het duel tussen Ricoh Astronauts en MPC Donar groeide uit tot verreweg de beste wedstrijd die dit jaar is gespeeld. Het eindelijk in grote getale opgekomen publiek in de Amsterdamse Sporthallen Zuid werd getrakteerd op spanning, sensatie en kwaliteit. Pas na verlenging kwam Astronauts met 88-83 als winnaar uit de strijd. Het had daarbij veel te danken aan de subliem acterende spelverdeler Tony Miller, die met 37 punten uitgroeide tot de onbetwiste uitblinker. Miller is sinds enkele weken de vervanger van de aan zijn rug geblesseerde Chris McGuthrie. Donar startte voortreffelijk. Via gevarieerde en goed uitgevoerde aanvallen nam het vanaf het begin het initiatief. Lamont Randolph was een plaag onder het bord voor de Amsterdammers, terwijl in de perimeter Mack Tuck heerste als een grootvorst. De twee Amerikanen hadden in de eerste helft al 12 en 15 punten. Doordat hun ploeggenoten zich daarbij goed aanpasten, leidden de Groningers bij rust niet alleen met 46-39, maar deden dit bovendien met het zeer hoge schotpercentage van 57, zeker gerelateerd aan de normaal gesproken ijzeren Amsterdamse verdediging. Het was voornamelijk door Tony Miller dat Astronauts in het kielzog van Donar bleef.
|
De duels die de Amerikanen Joe Spinks (r) van Astronauts en Mac Tuck van Donar in de bekerfinale uitvechten, spreken tot de verbeelding van de basketballiefhebber. (Foto: anko stoffels)
|
De strijd tussen Joe Spinks, de personificatie van Amsterdamse vechtlust en discipline, en zijn Amerikaanse landgenoot Mac Tuck van Donar was boeiend, en dat niet alleen voor de basketbal-die hards. Beiden zijn zeer talentvol, maar hebben tegengestelde karakters. Spinks is de ultieme vechter met het aangeboren teamgevoel. Tuck is de stilist die drijft op zijn aanvallende kwaliteiten, maar daarbij het teambelang wel eens uit het oog verliest. Deze laatste liet regelmatig fantastische staaltjes basketbal zien. Met zijn bijna twee meter heeft hij de techniek en wendbaarheid van een guard, hij kan dan ook op alle posities uit de voeten. Maar daar staat tegenover dat hij niet bepaald het prototype is van de sociale speler die zich bekommert om het welzijn van zijn medespelers. Spinks is daarin zijn tegenpool. Hij scoort (17 punten en 9 rebounds), laat scoren, verricht karrenvrachten vuil werk, maar bovenal is hij de motivator die iedereen scherp houdt.
Na de hervatting nam de Amsterdamse defensie de touwtjes in handen. Donar kwam in het eerste kwart tot een schamele 8 punten, vooraleer Tuck (23 punten) in de laatste seconde met een schitterende wanhoopsactie de stand op 57-58 in Gronings voordeel bracht. Maar daarmee had hij zijn kruit verschoten. Toen hij, bij een achterstand van 74-73, in de slotseconden van de reguliere speeltijd van de twee toegekende vrije worpen er slechts één benutte, gaf hij Astronauts de kans om in de daardoor noodzakelijk geworden verlenging de zege binnen te slepen, na vrijwel het hele duel achter te hebben gestaan. |
|
|
zoek naar gerelateerde artikelen
za 29 december 2001
|
|
|
|
|
© 1996-2001 Dagblad De Telegraaf, Amsterdam. Alle rechten voorbehouden.
|
|
|