ENSCHEDE - Het was alweer zeven jaar geleden dat ze thuis voor het laatst van Feyenoord hadden gewonnen. Gisteravond was héél FC Twente door het dolle. Amper drie minuten voor tijd leek Feyenoord de buit binnen te hebben. Maar in een paar doldwaze slotminuten wisten de Tukkers een 1-2 achterstand om te buigen in een uiterst sensationele (3-2) triomf. De overwinning was volkomen verdiend, want paal en lat behoedden de winterkampioen voor rust zelfs voor een debacle. De magere ruststand (1-0) voor de Tukkers gaf echter geen enkele garantie voor een gave driepunter. In amper twee minuten tijd werd de Enschedese formatie keihard uit de droom geholpen (1-2). Maar Pothuizen zorgde in de slotfase toch nog voor gerechtigheid (2-2). Sterker, in de allerlaatste minuut was het Jack de Gier die het spektakel compleet (3-2) maakte.

FC Twente is door het dolle heen. In de slotfase van het duel tegen Feyenoord bezorgt Jack de Gier de Enschedese ploeg de opsteker waar iedereen in en om de club zo naar verlangde.

Feyenoord deed voorafgaand aan dit voorlaatste duel voor de winterstop trouwens duchtig van zich spreken. De president van de Rotterdammers, Jorien van den Herik, wil namelijk de schade die hij zegt opgelopen te hebben met het aantrekken van de 'brekebeentjes' Pieter Collen en Ramon van Haaren op respectievelijk NEC en Roda JC verhalen. Beide dure aankopen zijn niet of nauwelijks nog inzetbaar geweest. Van den Herik beschuldigt beide clubs er van dat ze deze spelers met zogenaamde verborgen gebreken verkocht hebben. Een hele boude stelling, want zowel Collen als Van Haaren speelde bij hun vorige werknemers vrijwel onafgebroken.

Eerder kunnen de onwillige buikspier (Collen) en knie (Van Haaren) onder de noemer stressblessure gerangschikt worden. Anders gezegd: de benen deden kennelijk niet wat het hoofd wilde. Zij zijn domweg het slachtoffer geworden van a) domme pech en b) stress. Beiden wilden zich per se manifesteren bij een topclub waar de concurrentie moordend is. Mooi voorbeeld van (voetbalstress) is Clemens Zwijnenberg, jaren terug de beoogde rechtsback van Feyenoord. Uitgerekend voor zijn debuut tegen zijn vroegere club FC Twente haakte de Tukker af. Hij was door een wesp gestoken. Door die 'klap' werd dezelfde Zwijnenberg nooit meer de oude. Kortom, het verbale geweld van 'oom Jorien' is flauw. Bedrijfsrisico's horen nu eenmaal bij dit vak. Apropos, zou de waslijst aan blessures ook niet liggen aan inspanningsfysioloog Toine van de Goolberg? Deze ex-atleet wil, als sommige spelers nog met krukken lopen, gelijk met ze aan de slag. Van zoveel beulswerk moet je vervolgens wel in de stress raken.

Van stress had Feyenoord gisteravond in het uitverkochte Arke-stadion geen last. Nee, de stress lag in eerste instantie bij FC Twente. De laatste thuiswedstrijd voor het kerstreces moest een positief slot krijgen, anders zou de druk op John van 't Schip onhoudbaar worden. Tegen AZ verdienden de Tukkers al een dikke overwinning, gisteravond mocht Feyenoord de ijskoude handen dichtknijpen dat het bij rust al niet met een nulletje of drie achterstond. De Rotterdammers 'zwijnden' bij het leven en stapelden fout op fout. Tegen de stormloop van FC Twente was geen kruid gewassen. Opgejaagd als een wild dier ging Van Wonderen na een halfuur vreselijk in de fout. De aanvoerder gleed bij het uitverdedigen onderuit, waarna Scott Booth aan kon leggen voor een precisieschot: 1-0. Daarvoor had Jeroen Heubach trouwens al een geweldige waarschuwing aan het adres van Feyenoord gegeven, doch de paal was een hinderlijke sta-in-de-weg.

Feyenoord stelde daar bitter weinig tegenover. FC Twente maakte deze avond de dienst uit en onderstreepte dat nog eens met een dreun onderkant lat van opnieuw Booth.

De Schot was en bleef de grote man bij FC Twente. Zijn dynamische spel onderstreepte hij nog eens pal na rust. Maar opnieuw zat er bij Zoetebier een engeltje op de lat. Het zat de Tukkers absoluut niet mee. Sterker, in twee minuten tijd waren de rollen volledig omgedraaid. Eerst was het Van Hooijdonk die de gelijkmaker binnenschoot, kort daarna was Patrick Pothuizen zo ongelukkig om een inzet van Tomasson in eigen doel te werken.

Geluk en ongeluk lagen in Enschede dus wel akelig dicht bij elkaar. Dat maakten de goals van Pothuizen en De Gier in de slotfase nog eens duidelijk. Geluk dien je af te dwingen. Dat deed Twente, waar na afloop assistent-coach Eddie Achterberg zijn tranen de vrije loop liet.

FC Twente - Feyenoord 3-2 (1-0). 34. Booth 1-0, 59. Van Hooijdonk 1-1, 61. Pothuizen 1-2 (eigen doel), 88. Pothuizen 2-2, 90. De Gier 3-2. Scheidsrechter: Van Hulten. Toeschouwers: 14.000. Gele kaart: Leonardo (Feyenoord).

zoek naar gerelateerde artikelen

do 20 december 2001