door Fred Soeteman HAARLEM - Ook in de burelen van de Staatkundig Gereformeerde Partij (SGP) heeft Dik N., algemeen secretaris en directeur van het partijbureau, niet met zijn vingers van zijn bloedeigen kind kunnen afblijven.
Ouderling was hij in Hoofddorp van de Gereformeerde Gemeente, en ook scriba. Maar thuis, vooral als zijn vrouw op vakantie was, op de bank of in de badkamer, en bijvoorbeeld ook wel in de auto onderweg naar oma, gaf hij zich over aan strelingen en betastingen, aan gelik en tongzoenen, die een vader noch een partijsecretaris passen.
Zo komt het althans naar voren uit de aangifte van zijn nu 20-jarige dochter Anneloes, die is vertaald in een tenlastelegging van ontucht met een minderjarige, inclusief 'seksueel binnendringen'. De Haarlemse officier van justitie mevrouw mr. B. MacLean, die al dit onreins bewezen acht, vorderde gisteren een gevangenisstraf van twee jaar.
De heer N. ontkent geenszins dat hij nogal eens ongebruikelijk lijfelijk contact heeft gehad met Anneloes. Maar dan kwam het initiatief van háár, heeft hij altijd gezegd.
Omdat ze op school werd gepest zocht ze troost bij pa, bij voorkeur als hij eventjes op de bank lag. "Ze was helemaal gek van mij. Ze trok heel sterk naar mij toe." Hij zag er geen kwaad in, want in het zeven kinderen rijke gezin waren er altijd mensen bij.
Ze kwam bovenop hem liggen. Hij liet het maar zo, hoewel moeder menigmaal eraan herinnerde: "Je bent met míj getrouwd hoor, niet met Anneloes."
Meer dan "een extra knuffel" was er van zijn kant nooit geweest, zei hij gisteren. Dochterlief trok ook wel haar T-shirtje omhoog. "Dan vroeg ze: hoe zien ze eruit? Ze probeerde ook wel te tongzoenen en legde haar borsten in mijn nek als ik achter de computer zat..."
Vader liet het meisje, zo'n veertien jaar was ze, altijd maar begaan. Hij dúrfde haar niet af te weren of terecht te wijzen, zei hij. Hij was bang haar daarmee "in de afgrond te duwen". Anneloes kende namelijk veel stemmingswisselingen. Vader vreesde dat zij, net als zijn moeder en grootvader, "zou wegzakken in een psychische ziekte". Want: "Soms zag ik zo'n blik in haar ogen..." Uitspraak: 27 december.
![[terug]](/krant/logos/terug.omlaag.gif){kind=small}