door Tjyying Liu TAIPEI - Ooit een verkiezing meegemaakt waarbij de tegenstanders elkaar uitschelden, met eieren bekogelen of elkaar letterlijk in de haren vliegen? In Taiwan waren deze extremiteiten dit jaar schering en inslag. Tot grote ergernis van de kiezers, politicologen en ook de serieuze kandidaten voor het nieuwe parlement.

Aanhangers van de Taiwanese Democratisch Progressieve Partij (DPP) gaan uit hun dak op de laatste campagnebijeenkomst voor de verkiezingen van vandaag. (Foto: REUTERS)

"In deze verkiezing staat de vulgariteit centraal", zegt Emile Sheng hoofdschuddend. "De een doet nog gekker dan de ander om in de publiciteit te komen", aldus de docent politicologie aan de Suzhou-universiteit in de hoofdstad Taipei.

Vandaag kiezen de Taiwanezen uit 458 deelnemers die strijden om 225 parlementszetels. Zoveel kandidaten hebben zich nog nooit aangemeld, en ieder van hen vraagt zich dan ook af hoe hij de meeste aandacht van het electoraat kan krijgen, met als gevolg dat de verkiezingsstrijd een kleurrijk en gevarieerd spektakel is.

De een rijdt onschuldig rond in een protserige praalwagen, begeleid door een lawaaiige drumband, de ander kiest voor een 'glamour' aanpak en staat op diverse posters afgebeeld als filmster. Weer anderen kiezen ervoor de tegenkandidaten door de mangel te halen.

De campagnebijeenkomst van Joanna Lei, kandidate voor de Nieuwe Partij, een afsplitsing van de Nationalistische Partij (KMT), spettert vanaf het begin. Het publiek wordt opgewarmd door een vrolijke band die Britse popliedjes uit de jaren tachtig speelt. Vlak voor Lei opkomt steken medewerkers een oorverdovend vuurwerk af, dat wordt gevolgd door de muziek van een bejaarde drumband. Na nog geen vijf minuten durende, emotionele toespraak van Lei staat de volgende popster alweer klaar voor Chinese meedeiners. Het publiek, met vlaggetjes in de hand, geniet met volle teugen.

"Ik ben blij dat jullie allemaal gekomen zijn, beste vrienden", zegt Lei met tranen in de ogen en overslaande stem. "Het betekent dat jullie in deze moeilijke tijden in me geloven. We moeten een nieuwe koers varen en die koers moet in ons hart worden gevonden."

Haar emotionele oproep is te begrijpen. De NP is bijna verdronken in het verkiezingsgeweld van drie andere grotere partijen. De kiesdrempel van 5 procent wordt waarschijnlijk niet gehaald, ondanks de radioprogramma's waarin huilende partijleden een laatste poging ondernamen om de stemmers te overtuigen van het belang van de NP. Maar een duidelijke beleidslijn waarin de nieuwe koers voor Taiwan wordt uitgelegd, valt in het programma niet te ontdekken.

De campagnes zijn plat en banaal volgens politicoloog Sheng, die zegt dat dit de kandidaten, op een uitzondering na, niet kwalijk is te nemen. "Het komt door de opzet van het verkiezingssysteem." Op dit moment is Taiwan in kiesdistricten ingedeeld en kunnen kandidaten uit een bepaald district alleen gekozen worden door de mensen uit hetzelfde gebied.

"Het is een slecht systeem waarbij het niet om de inhoud van een kandidaat gaat, maar om de relatie die diegene heeft met zijn eigen electoraat. De kiezer stemt op de persoon en niet op de inhoud van het partijprogramma."

Het belang van de persoonlijke band blijkt overduidelijk uit de houding van Apple Yang, de assistente van Joanne Lei. Ze is wild enthousiast over haar bazin, maar gaat toch niet stemmen. "Ik woon in een ander district waarvan ik de kandidaten niet vertrouw", zegt Apple. "Wat heeft het dan voor zin om te stemmen?"

Wie niet naar de stembus gaat, is zijn stem kwijt. Waarom kiest ze niet iemand van wie ze de partij wel ziet zitten? "Dat is het hem juist. Ik vertrouw geen enkele partij. De een na de ander heeft wel een mooie slogan maar geen van allen komt de beloftes na. Ik geloof alleen in een persoonlijke band."

zoek naar gerelateerde artikelen

za 1 december 2001