PESHAWAR (Pakistan) - De Pakistaanse slager aan Abbottbad Road in hartje Peshawar laat er geen twijfel over bestaan: nu de geestelijk leiders van Afghanistan hebben gesproken en Osama bin Laden willen "adviseren hun land te verlaten", kan er van Amerikaanse bombardementen geen sprake meer zijn.

In het vluchtelingenkamp Jalozai bij Peshawar leven 60.000 Afghnanen onder erbarmelijke omstandigheden. (Foto: Fotografie Rob de Jong)

"Mochten de VS toch aanvallen, ondanks deze vergaande handreiking van de Sjoera (Raad), dan zal iedere oprechte moslim het Westen de heilige oorlog verklaren", aldus Shukurullah Moedin.

Alsof hij zijn woorden kracht bij wil zetten, ramt hij met zijn slagersmes in een zojuist geslacht schaap. Door achter de toonbank weg te duiken, kunnen we de bloedspetters ontwijken, maar het woeste gezicht van Moedin laat er geen twijfel over bestaan dat de discussie wat hem betreft is beëindigd.

Hier, in het grensgebied van Pakistan met Afghanistan, is geen enkel begrip voor de door de Amerikanen en hun bondgenoten aangekondigde oorlog tegen het internationale terrorisme. De agressie van de vaak fundamentalistische moslims in Peshawar en omgeving wordt met de dag groter en de politie raadt westerlingen aan niet langer alleen over straat te gaan.

Dezelfde gevaarlijke toestand heerst overal in Pakistan. Grote demonstraties in Islamabad en Karachi verliepen vreedzaam, maar met angst en beven wordt uitgekeken naar de algemene staking van vandaag, uitgeroepen door de verzamelde moslim-partijen.

"Voor ons Pakistani is geloof het belangrijkste in het leven", zegt politie-inspecteur Syed Hamza in Peshawar. "Ik praat geweld tegen buitenlanders niet goed, maar door de internationale ontwikkelingen kunnen wij geen garantie voor veiligheid meer geven. Wie als niet-moslim zekerheid wil, moet dit land verlaten."

President Pervez Musharraf van Pakistan zit tussen twee vuren: aan de ene kant de Amerikanen die grote druk op hem uitoefenen, luchtruim, militaire bases en informatie van zijn inlichtingendiensten beschikbaar te stellen, aan de andere kant de meerderheid van zijn 140 miljoen landgenoten die niets moet hebben van het 'vrije Westen'.

"Ik doe alles in het belang van Pakistan", aldus de president in zijn televisie-toespraak. "Als we nu een verkeerde beslissing nemen, is dat zeer schadelijk. We kunnen het ons niet veroorloven ons van de rest van de wereld te isoleren." Hij beloofde dat de schade voor het Afghaanse volk "minimaal" zou zijn.

In de Afghaanse wijk van Peshawar werd honend op de toespraak gereageerd. "Verraad aan de islam is de grootste zonde die er is", aldus de tien jaar geleden al naar Peshawar gevluchte Afghaan Abdul Kemir. "Pakistan is een van de drie landen die het Taliban-bewind heeft erkend. Je kunt Kaboel nu niet plotseling laten vallen omdat het geld van de Amerikanen lonkt."

Op onze vraag aan Kermir waarom hij zelf niet terugkeert naar Afghanistan als hij blijkbaar zoveel op heeft met de Taliban-regering van geestelijk leider Mullah Muhammad Omar, begint hij te schreeuwen en te spugen van woede en beveelt ons zijn straat en wijk te verlaten.

Ondertussen lijkt vanuit Saoedi-Arabië een nieuw offensief te komen om de moslims in Pakistan te verenigen tégen het Westen. De Bin Laden Group, een zakelijk consortium van familieleden van de vermeende terrorist Osama, heeft een bod gedaan op aandelen van het noodlijdende Pakistan International Airlines (PIA), de luchtvaarttrots van het land.

Islamabad probeert journalisten weg te houden van de Afghaanse vluchtelingen bij de grens. Toch lekte nieuws uit van de scheidslijn met de Afghaanse stad Torkan: speciale Pakistaanse politie-eenheden sloegen daar een menigte van 1500 vluchtelingen letterlijk terug naar Afghanistan.

De VN-vluchtelingenorganisatie Unhcr, geleid door onze oud-premier Ruud Lubbers, heeft met spoed om 6 miljoen dollar gevraagd voor de noodopvang van vluchtelingen. Iran, dat er al 2 miljoen heeft opgenomen, heeft toegezegd zeven nieuwe opvangkampen in te richten, aan de Afghaanse kant van de grens.

Tadzjikistan, het noordelijke buurland van Afghanistan, weigert ook maar één vluchteling op eigen grondgebied op te nemen. Duizenden vluchtelingen verkeren in miserabele omstandigheden in een soort niemandsland aan de rivier de Pyandz. Tadzjikistan is formeel onafhankelijk, maar neemt geen enkele belangrijke beslissing zonder instemming van de Russen, die in het land tussen de 10 en 25.000 man grenstroepen hebben gelegerd.

zoek naar gerelateerde artikelen

vr 21 september 2001