NEW YORK - Op de plek waar de 'Twin Towers' stonden, waar de duizenden doden liggen, en in het grote terminalcomplex van 'Pier 94' aan de Hudson-rivier komt de ramp tot leven.

Een New Yorkse brandweerman roept om meer hulpverleners om puin te ruimen op de plaats van het World Trade Centre. (Foto: REUTERS)

Híer heeft de gemeente New York een gigantisch complex ingericht voor de opvang van de duizenden familieleden die geliefden verloren bij de terreuraanval op het World Trade Center.

Terwijl met de minuut de kans op het vinden van overlevenden kleiner wordt zelfs vandaag, een week na de aanslag woedt er nog brand in de puinhopen van staal, beton en glas klampen hier duizenden wanhopigen zich vast aan het laatste sprankje hoop.

In deze 'stad der wanhopigen' staat die ene vraag centraal: is pappa gevonden of leeft mamma nog? Is er nieuws van mijn broer of heeft u mijn zus gezien?

Met een indrukwekkende discipline vangt een leger vrijwilligers, gemeentefunctionarissen, Rode Kruis-medewerkers en politiemensen de wanhopige familieleden op. In lange rijen staan ze opgesteld, alle 'bloedgroepen' van de stad zijn vertegenwoordigd: blank, zwart, Japans, Chinees, Latino's, etc. Vrijwilligers reiken lijsten uit waarop de wanhopigen de persoonsgegevens en, indien bekend, dna-gegevens van hun geliefden invullen, in de hoop zo meer zekerheid te krijgen. Langzamerhand haast tegen beter weten in, blijven velen hoop houden dat er toch nog een teken van leven komt.

De stad New York heeft ontzagwekkend goede voorzieningen getroffen voor de 'inwoners' van de stad der wanhopigen. Direct na de eerste intake, krijgt iedereen een semafoon verstrekt en een eigen nummer toegekend (beschikbaar gesteld door internetprovider America OnLine) zodat iedereen bereikbaar is in geval van nieuws. Met de semafoon op zak krijgt iedereen eerst een uitstekend warme maaltijd verstrekt. Eten en drinken is er in overvloed; door de gulheid van het Amerikaanse bedrijfsleven en de burgers is er gelukkig nergens gebrek aan: fruit, fris, chocolade, broodjes, salades, etc. In deze stad mag iedereen gratis bellen, ook internationaal (zo'n 60 telefooncellen) en mag iedereen gratis internetten (zeker 50 beeldschermen).

De meubelindustrie stelde honderden nieuwe bankstellen ter beschikking voor het lange wachten op nieuws van de geliefden. Mannen zitten er voor zich uit te staren, tranen hebben er de vrije loop. Overal liggen gratis tijdschriften en staan, afgeschermd in een aparte ruimte, voor wie dat wil, televisies voor het volgen van het laatste nieuws. In een ander gedeelte van Pier-94 is een crèche ingericht voor de opvang van kinderen.

Maar hoewel alles perfect is geregeld, kan niemand om de 'muur der doden' heen: hier hangen foto's en persoonsgegevens van de duizenden mensen die worden vermist. Hier komt de ramp tot leven: Eddy Schunk WTC 1 verdieping 105; Lisa Mary Terry WTC 1, verdieping 100; Christopher WTC 2, verdieping 104; Diane Parson WTC 2, verdieping 87; Jill Metzler WTC 2, verdieping 92. Lange, lange lijsten.

zoek naar gerelateerde artikelen

wo 19 september 2001