De Telegraaf-iDe KrantNieuwsLinkSportLinkDFT.nlDigiNieuwsCrazyLife
za 8 september 2001  
---
De krant 
Voorpagina Telegraaf 
Binnenland 
Buitenland 
Telesport 
Financiële Telegraaf 
Archief 
ABONNEER MIJ 
Elite Model Look 
De prins en Maxima 
Over Geld 
Fiscus 2001 
Scorebord 
Auto op vrijdag 
Filmpagina 
Woonpagina 
Jaaroverzicht 
---
Telegraaf-i
---
Ga naar 
AutoTelegraaf 
Reiskrant 
Woonkrant 
VacatureTelegraaf 
DFT 
CrazyLife 
Weerkamer 
Al onze specials 
Headlines 
---
Kopen 
 Speurders 
Veilinghal 
ElCheapo 
Siteshopper 
---
Met Elkaar 
Chatweb 
Vertel 
Cybercard 
Netmail 
---
Mijn leven 
AstroLink 
De Psycholoog 
---
Contact 
Adverteren 
Mail ons 
Over deze site 
Bij ons werken 
[terug]
 D E   T E L E G R A A F   T E L E S P O R T 
 
  Verbannen Aalbers gelooft
rotsvast in zijn terugkeer

door JOHN VAN DEN HEUVEL

   
 

MARBELLA - De teloorgang van het Arnhemse Vitesse en de rol daarin van oud-voorzitter Karel Aalbers en hoofdsponsor Nuon houdt de gemoederen nog altijd bezig. Volgende maand worden hoofdrolspelers in dit 'Gelre-drama' op verzoek van Aalbers door de rechter-commissaris aan de tand gevoeld. Daarna zal justitie beslissen over het dossier waarin zwart geld, macht, oplichting, vriendjespolitiek, valse beschuldigingen, halve waarheden en hele leugens centraal staan. Twee koppen rolden reeds: die van Karel Aalbers en Tob Swelheim, de Nuon-topman die vorige week bekendmaakte het veld te ruimen. Maar als het aan Karel Aalbers ligt is zijn verbanning uit het Gelredome tijdelijk. Vanuit zijn buitenverblijf in het Spaanse Marbella leidt hij zijn verdedigingsteam, dat met man en macht werkt aan eerherstel. De onder meer van valsheid in geschrifte, belastingontduiking en zelfverrijking beschuldigde voetbalvoorzitter is rotsvast overtuigd van zijn gelijk: "Ooit keer ik terug bij Vitesse."

Klik op de foto voor een afbeelding op volle grootte (426x284, 22kb)
Karel Aalbers (Foto: Hans Peters)
Het uitzicht over de diepblauwe Middellandse Zee is adembenemend, de ligging tussen de heuvels van Andalusië, op steenworp afstand van het mondaine, altijd zonnige Marbella en zijn bruisende jachthaven Puerto Banus, superieur. Maar Karel Aalbers, de aan de kant geschoven voorzitter van Vitesse, zegt deze dagen weinig gelegenheid te hebben om van zijn riante haciënda aan de Spaanse Costa del Sol te genieten. "Tachtig procent van mijn tijd besteed ik aan het gevecht om rehabilitatie", stelt de man die door justitie nog steeds wordt verdacht van gesjoemel in de periode dat hij de Arnhemse voetbalclub probeerde op te stuwen naar de top.

De problemen waarin de ooit bejubelde Aalbers het afgelopen anderhalf jaar verzeild raakte zijn niet gering. Hij werd ontslagen door zijn club, de FIOD stopte hem achter de tralies en dit najaar zal hij zich wellicht voor de rechter moeten verantwoorden. Tot overmaat van ramp legde Aalbers' voormalig advocatenkantoor beslag op zijn kapitale villa in Eerbeek. Volgens het kantoor Derks Star Busmann Hanotiau is de weggezonden preses van Vitesse nog 140.000 gulden verschuldigd.

Kunnen we hier nog ongestoord op de veranda zitten of is op dit huis in Marbella inmiddels ook beslag gelegd?

"Geen sprake van natuurlijk. Het verhaal over het beslag op mijn villa is opgeblazen, zoals zoveel verhalen in deze affaire. De kwestie is heel simpel. Er staat een rekening open van 67.000 gulden van mijn vorige advocatenkantoor. Ik vind dat dit kantoor zich heeft schuldig gemaakt aan belangenverstrengeling. Op de avond dat ik min of meer gedwongen werd mijn ontslagbrief te tekenen, behartigde het niet mijn belang, maar dat van Vitesse. We hebben dus gezegd de rekening niet te zullen betalen. Wat gebeurt er dan in Nederland? Dan leg je ergens beslag op, hetgeen al in oktober vorig jaar is gebeurd. Er is een zitting geweest bij de rechtbank en de zaak is doorverwezen naar de begrotingsrechter, die een oordeel zal vellen over de hoogte van de declaratie en of die überhaupt terecht is."

Uw vertrek bij Vitesse is toch niet de schuld van uw toenmalig advocaat?

"Ik werd die bewuste avond in februari vorig jaar gewoon overvallen. Men wilde van mij af en ik moest mijn handtekening zetten onder een ontslagbrief. Ik wilde dat helemaal niet, maar ik was emotioneel. Mijn advocaat, die mij moest steunen, praatte ook op me in dat ik moest tekenen. 'Anders komt er een kort geding en dat is slecht voor jou en de club', zei hij. Ik heb vervolgens Jan Terlouw, toenmalig voorzitter van de raad van commissarissen van het Gelredome gebeld, maar hij nam de telefoon niet op. Later bleek overigens dat Terlouw, anders dan men mij wilde doen geloven, van niets wist. Drie dagen later legde hij daarom zijn functie neer. Toen kreeg ik mijn vrouw aan de lijn en die was natuurlijk ook totaal overstuur. Mijn advocaat ging om twaalf uur weg omdat hij zei dat hij nog een kort geding voor een andere cliënt moest voorbereiden. In een vlaag van verstandsverbijstering heb ik mijn handtekening gezet. Normaal was natuurlijk geweest, als ik eerst een voorstel had gekregen, daar een paar dagen over had kunnen nadenken om vervolgens een beslissing te nemen. Maar neen, het moest allemaal snel, snel, snel. Later begreep ik waarom. Een ploeg van accountantskantoor KPMG zat bij hoofdsponsor Nuon al klaar om binnen te vallen."

Er volgde inderdaad een onderzoek van KPMG en u zou daarbij veel informatie hebben achtergehouden.

"Informatie achtergehouden? Die gesprekken met KPMG waren zo manipulatief als de pest. Ik heb me gelukkig laten bijstaan door een adviseur van Deloitte en Touche. Nou, die waren des duivels over de wijze waarop er werd gerotzooid. We kregen gewoon stukken voorgelegd, waarvan achteraf bleek dat essentiële zinnen waren weggelaten. Het was een traject om me in de val te laten lopen. Niets meer en niets minder. Dat waardeloze KPMG-onderzoek vormde de basis voor het FIOD-onderzoek dat weer leidde tot mijn arrestatie. Op dit moment weten we nog steeds niet hoe het met het strafrechtelijk onderzoek staat. De rechter-commissaris heeft nu gelukkig ingegrepen en geëist dat het openbaar ministerie de stukken overlegt. We weten nog altijd niet of de verdenkingen overeind blijven. Ik weet wel dat de beschuldigingen geen hout snijden. We wachten het maar af. Het is al anderhalf jaar een spannende periode, een slopend proces."

U zat twee weken achter de tralies. Een uur na uw vrijlating had ik u aan de telefoon en deed u heel laconiek. U had het alleen maar over Vitesse. Dat is toch geen normale reactie?

"Die cel was verschrikkelijk. Naderhand heb ik een boek gelezen van iemand wiens manuscript tijdens de Tweede Wereldoorlog door de Duitsers in beslag was genomen en vervolgens in een vernietigingskamp was gestopt. Tijdens zijn verblijf in het kamp herschreef hij het manuscript op alles waar maar op geschreven kon worden. Dat hield hem geestelijk op de been. Ik wil dat uiteraard niet met mijn omstandigheden vergelijken, maar ik ben in de cel dus echt alleen maar bezig geweest met de club, de club en nog eens de club. Mijn advocaat Geert Jan Knoops wist niet wat hij meemaakte als hij op bezoek kwam. We spraken alleen maar over de uitslagen van Vitesse en de komende wedstrijden. Bewaarders vertelden me dat Vitesse-spelers Van Hintum, Janssen en Sikora voor het Nederlands elftal waren geselecteerd. Toen hebben we nog een klein feestje met thee en zo gevierd. Ik was mentaal alleen maar met Vitesse bezig en daarom heb ik er geen trauma aan overgehouden. Thuis dacht iedereen dat ik er als een halve zombie zou uitkomen. Maar dat was helemaal niet zo. Het eerste wat ik zei was; terug naar de club. Later heb ik de naweeën toch wel gevoeld hoor, bijvoorbeeld als er 's ochtends vroeg op het tijdstip dat de FIOD voor de deur stond werd aangebeld. Neen hè, niet weer, dacht ik dan. Bovendien was ik zakelijk gezien beschadigd en dat raakt je ook mentaal. Vroeger werd ik gerespecteerd en gewaardeerd, terwijl na mijn arrestatie sommige zakenrelaties pas op de plaats maakten. Dat doet pijn."

U heeft successen geboekt met Vitesse, het Gelredome uit de grond gestampt, maar ook grote fouten gemaakt. Uw tegenstanders noemen u een voorzitter met dictatoriale trekjes, die zich bovendien aan de club heeft verrijkt.

"Natuurlijk ga ik niet zeggen dat ik zelf geen fouten heb gemaakt. Als ik geen fouten had gemaakt, had ik hier nu niet als ex-voorzitter gezeten. Bij Vitesse gingen de ontwikkelingen heel snel en ik wilde dat ook. Toen na jarenlange voorbereidingen het stadion er was, hadden veel mensen zoiets van; nou zijn we er. In mijn ogen was dat slechts het begin. Ik besloot met mijn eigen managementteam full speed door te gaan. Ik heb te weinig tijd genomen om mensen die niet konden of wilden volgen bij het proces te betrekken. Ik had zoiets van, gaan jullie maar lekker in de bestuurskamer zitten kletsen en laat mij m'n gang maar gaan. Dan kwets je mensen. Dat is achteraf een grote fout geweest, want je moet iedereen in zijn waarde laten en ook kunnen omgaan met andere meningen. De kwaliteit van een goede manager is ook ervoor te zorgen dat hij zijn omgeving in de goede richting meekrijgt. Ik reageerde vaak verkrampt op andere meningen. Dat ik me verrijkt heb aan de club is écht onzin. Ik heb zestien jaar alles voor Vitesse gedaan. Als iemand van mijn gezin of ikzelf jarig was en er moest een transfer geregeld worden, dan ging dat altijd voor. Daar was geen discussie over in mijn familie, ik was er gewoon niet. Ik heb me erg veel ontzegd, maar hoef daarvoor geen waardering want dat heb ik zelf gewild en gedaan. Maar het doet wel pijn als je als oud vuil aan de kant van de weg wordt gezet."

Waar ging het mis in de relatie met hoofdsponsor Tob Swelheim van Nuon?

"We gingen vaak samen naar het stadion. Ik werd dan verwelkomd door de suppoosten en hoefde mijn kaart niet te laten zien. Swelheim wel. 'Ja, ja, als hoofdsponsor stel je niets voor, als voorzitter wel', zei hij dan. Ik dacht altijd dat het een grap was, maar er zat toch meer achter. Swelheim deed financiële toezeggingen aan Vitesse, waarvoor later onvoldoende draagvlak binnen de top van Nuon bestond. Dat was zijn probleem. Een toezegging om zestig miljoen in de club te investeren, werd vervolgens een rentedragende lening met wurgvoorwaarden. Daar heb ik me tegen verzet en dat is in wezen mijn doodvonnis geweest. De rest van het bestuur liet me vallen en begon verhalen over me rond te strooien."

Waarom blijft u proberen terug te keren bij Vitesse?

"Het gaat toch om de club, niet om die paar idioten in het bestuur? Ik krijg nog steeds fanmail van supporters. De malaise waarin de club nu verkeert, heb ík niet gecreëerd. Ik wil er juist alles aan doen om de zaak weer op de rails te krijgen. Toen ik zestien jaar geleden begon, hadden we 350 betalende bezoekers. Kort voor mijn vertrek werd de waarde van de club bepaald in verband met een mogelijke beursgang. Vitesse was goed voor tussen de 100 en 160 miljoen. Daarna is de ene bok na de andere geschoten. Nu is de hoofdsponsor weg en de businessaccommodatie staat voor veertig procent leeg. Voor een trainingskamp is geen geld. Nou, geef mij drie dagen de tijd en ik heb geregeld dat Vitesse hier in Marbella kan trainen. Nu wordt keeper Zoetebier weer verkocht. Dan ben je toch helemaal verkeerd bezig. Het is een afkalvend proces en dat doet erg veel pijn."

Zelfs mensen als Ronald Koeman hebben zich van u afgekeerd. Er hangt u een strafzaak boven het hoofd. Een comeback lijkt heel ver weg.

"Koeman neem ik niets kwalijk. Hij heeft mij heel lang ondersteund, geweldig zijn nek uitgestoken en laten zien dat clubbelang voor persoonlijk belang gaat. Maar toen de deur voor mij dicht ging, kon hij maar één ding doen: zich op zijn elftal concentreren. Als Koeman mij was blijven steunen, dan had hij moeten opstappen bij Vitesse. Ik heb grote bewondering voor wat hij onder onmogelijke omstandigheden bij de club heeft gepresteerd. Ik ben nu tachtig procent van mijn tijd bezig met mijn rehabilitatie. Dat is de eerste belangrijke stap op weg naar mijn terugkeer. Mijn financiële situatie? Nou, vergis je niet wat zo'n operatie met al die advocaten en adviseurs kost. Ik ben een bepaalde levensstandaard gewend, maar ieder mens kan terug in zijn leven. Ik ben nu 52 en kan hier toch niet alleen de tijd doorbrengen met golfen. Ik wil weer aan de slag, bij Vitesse."

Waar komt die vechtersmentaliteit vandaan?

"Ik kom uit een evenwichtig middenstandsgezin uit Velp. Mijn vader had een juwelierszaak en ik moest als tienjarig jochie weleens brieven ophalen bij het postkantoor. Een keer stonden er twee chique oude dames achter me. Ze hadden het over een mooi horloge dat een van de twee droeg. 'Hier in Velp gekocht?' vroeg één van de dames. 'Neen, bij dat mannetje in Velp doe ik alleen de reparaties', was het antwoord. Nou, dát heeft me geraakt. In '89 zat ik tijdens de bekerfinale PSV-Vitesse naast toenmalig PSV-voorzitter Jacques Ruts. We waren net gepromoveerd en Vitesse verloor de finale. 'Ja, ja', zei Ruts. 'Luister Karel, je mag wel gepromoveerd zijn naar de eredivisie, maar probeer nu maar eens een rol van betekenis te spelen'. Dat soort opmerkingen geeft mij een enorme drive. Hetzelfde gevoel heb ik nu. We waren met Vitesse hard op weg tot de vier topclubs van Nederland te gaan behoren. Dat proces is afgebroken en dat zit me ongelooflijk dwars. Dáárom blijf ik vechten voor een terugkeer, om de weg naar de top met Vitesse weer in te slaan."




 

zoek naar gerelateerde artikelen


za 8 september 2001

[terug]
     
© 1996-2001 Dagblad De Telegraaf, Amsterdam. Alle rechten voorbehouden.