AMSTERDAM - Veel woningbezitters hebben de huizenprijzen de afgelopen jaren flink zien stijgen, hebben ondertussen op de hypotheek fors afgelost en daarmee een overwaarde op de woning die in de tonnen kan lopen. Hoe kan dat vermogen gebruikt worden voor aanvullend besteedbaar inkomen, is de vraag die menigeen zich stelt. En hoe kan dat op een fiscaal aantrekkelijke manier.
Het 'opeten van het eigen huis' is in het algemeen niet aan te bevelen. Wanneer het eigen vermogen in het huis voor consumptie wordt gebruikt, loopt men hoe dan ook immers het gevaar eens dat eigen huis te moeten verlaten. Zeker bij het ouder worden kan dat tot heel vervelende situaties leiden.
Desondanks hoort men bij ouder wordende mensen vaak de redenering dat de kinderen het beter hebben dan zij het zelf ooit gehad hebben. Waarom zouden ze dan de overwaarde van het huis aan die kinderen doen vererven, waarbij de fiscus ook nog eens deelt in die overwaarde via de heffing van successierecht. En wat als er geen kinderen zijn.
We leven maar eens en we willen nu genieten. Dat is de redenering van mensen tussen de 60 en ruim 70 jaar in de wetenschap dat daarna de behoefte om te consumeren afneemt. Waarbij men overigens wel moet bedenken dat op hogere leeftijd het risico van extra kosten wel degelijk toeneemt vanwege behoefte aan zorg.
Een mogelijke oplossing om toch van de overwaarde te profiteren is verkoop van het huis onder het beding dat men in dat huis kan blijven wonen tot het niet meer gaat. De eigen woning valt fiscaal gezien in box 1. Dit houdt in dat men voor de belastingheffing het huurwaardeforfait moet bijtellen bij het inkomen en dat men de rentekosten van een bestaande hypotheek kan aftrekken. De rente van een nieuwe aanvullende hypothecaire lening kan men in het huidige belastingstelsel echter niet meer aftrekken.
Wie het eigen huis verkoopt aan een derde en het vervolgens van die derde terug huurt, is fiscaal dus onvoordeliger uit. Voor mensen met een laag inkomen is dat nadeel echter beperkt. Bestaat het inkomen uit aow en slechts een klein pensioen, dan is de belastingdruk betrekkelijk laag. Boven de 65-jarige leeftijd wordt de eerste schijf (tot ƒ32.769) immers maar met 14,5% belast en in de tweede schijf (tot ƒ59.520) geldt een druk van 19,7%. Dat rentekosten van de hypotheek dus niet meer aftrekbaar zijn, is fiscaal gezien in deze situatie dus geen grote ramp.
Verkoopt men het huis aan een ander, onder het beding dat men het kan blijven huren, dan krijgt men contant geld ter beschikking. Bij een laag inkomen is er meestal een aantoonbaar pensioentekort en dan kan de verkoopopbrengst geheel of ten dele worden gebruikt voor het kopen van een lijfrente. De koopsom voor die lijfrente is bij een aantoonbaar pensioentekort ook onder het nieuwe belastingstelsel aftrekbaar. Men kan op deze manier dus een aanzienlijke fiscale aftrekpost verkrijgen die tot gevolg heeft dat bij een bescheiden inkomen gedurende een aantal jaren in het geheel geen belasting meer verschuldigd is omdat men fiscaal gezien dan een negatief inkomen heeft.
In een volgende aflevering meer over dit actuele onderwerp.
![[terug]](/krant/logos/terug.omlaag.gif){kind=small}