NEW YORK - Prachtig allemaal, die supersterren die het vrouwentennis internationaal aanzien hebben gegeven. Maar achter de schermen is het haat en nijd en dat openbaarde zich andermaal aan de vooravond van de US Open, het laatste grandslamtoernooi van het jaar. De kritiek op Martina Hingis, die bij een tegenvallend slot van het seizoen eindelijk haar nummer-éénpositie kan kwijt raken, is niet van de lucht. De van origine Tjsechische laat aan de andere kant geen kans onbenut om haar grootste rivales verbaal terug te wijzen. En dan gaat het voornamelijk om de donkere Williams-zusters, die op hun beurt ook geen blad voor de mond nemen. Voor de poort van het imposante Flushings Meadows Tennispark kregen zij zelfs openlijke steun van supporters, die via spandoeken wezen op het vermeende racisme in de tenniswereld.

Kortom, het is (koude) oorlog in het vrouwentennis. Woordelijk staan Capriati, Davenport, Hingis en de Williams-zussen elkaar naar het leven. De nummer één, Hingis, deed een aantal maanden geleden haar zegje over racisme, waarvan zij en andere blanke speelsters volgens eigen zeggen veel te snel worden beschuldigd. "Donkere atleten hebben in Amerika een voordeel in deze sport. Zij krijgen veel eerder contracten aangeboden, omdat ze zogenaamd bijzonder zijn." Tijdens de US Open bagatelliseerde Hingis haar eigen woorden. Zij had het niet zo bedoeld, maar de schade was wel aangericht. En de Amerikanen klopten de affaire tijdens hún tennisevenement nog eens behoorlijk op.

Zo gaat het al maanden in het vrouwencircuit. Voor de buitenwereld wordt de kinnesinne angstvallig binnenskamers gehouden. De WTA (Womens Tennis Association) wil niets weten van vermeende controverses tussen de speelsters, die het uithangbord van de organisatie zelf vormen. Eerder al vergeleek Martina Hingis, de 'Swiss Miss', de Française Amelie Mauresmo met een halve kerel, vanwege de ongekende spierbundels, die onder haar strakke tennisoutfit tentoongespreid werden. Het lijkt erop alsof de Zwitserse, op Wimbledon half geblesseerd in de eerste ronde naar huis gestuurd, haar frustraties afreageert op de dames, wier adem haar in de nek hijgt. In New York ontkende zij haar eerdere uitlatingen niet. "Of dat politiek incorrect was, weet ik niet. Ik ken de regels en de wetten in Amerika niet uit mijn hoofd. Het spijt me wanneer ik iemand in verlegenheid heb gebracht, maar het is geen persoonlijke belediging geweest. Zo heb ik het nooit bedoeld", oordeelde Hingis, zonder haar woorden echt terug te nemen.

Gelukkig voor het Zwitserse 'precisie-uurwerk' deed zij haar uitspraken na een overwinning. In de openingsronde van Flushing Meadows maakte zij korte metten met de Amerikaanse Laura Granville (6-2, 6-0). Want Hingis staat al 2,5 jaar droog als het gaat om grandslamzeges. In januari 1999 was zij in Melbourne (Australian Open) voor het laatst succesvol en het is op zijn zachtst gezegd opmerkelijk, dat de nummer één van de wereld sindsdien geen 'major' meer aan haar erelijst heeft kunnen toevoegen.

Zij heeft moeten opboksen tegen de kracht van het Amerikaanse tennis, verpersoonlijkt in Serena en Venus Williams, in de herboren en qua spieren gegroeide Jennifer Capriati en in reuzin Lindsay Davenport. Alleen het verfijnde, doordachte tennis van de Zwitserse is niet genoeg geweest om die denderende trein te stoppen. "Ik weet, dat ik nog harder aan mijn fysieke conditie moet werken, wil ik op deze positie blijven en grote toernooien winnen. Maar dat kost tijd."

Tijd, die haar nauwelijks gegund wordt door de Amerikaanse aanval op haar positie. Zij mag alleen de WTA bedanken, dat haar standvastigheid in andere evenementen beloond wordt met de nummer-éénpositie in de wereld. Want Venus Williams, gisteren in haar openingspartij een maatje te groot voor Lenka Dhlopolcova (., .), regeert in feite al ruim een jaar het vrouwencircuit. Het is alleen haar desinteresse voor 'gewone' toernooien, die de oudste van de donkere Williams-zussen niet op de toppositie brengt. "Het gaat mij om de grandslams. De rest vind ik van minder belang", aldus de tweevoudige Wimbledonkampioene, die pas aan haar elfde seizoenstoernooi bezig is. En die daarom Martina Hingis op de 'rankings' nog steeds voor zich moet dulden. De vraag is alleen hoe lang nog.

zoek naar gerelateerde artikelen

wo 29 augustus 2001