AMSTERDAM - Was Sylvia Millecam privé ook altijd de grapjas, die gekke impulsieve meid, zoals velen haar kennen? ALFRED VAN DEN HEUVEL, die lang met haar samenwerkte in OOK DAT NOG, schilderde op haar begrafenis een ander portret van Sylvia, waarbij hij haar neerzette als een vrouw met een groot intellect, die kritisch was ingesteld. "Er zat denkwerk achter haar carrière", zei hij.

Sylvia Millecam.

Dat illustreerde hij met een verhaal over Sylvia's gedrag bij en voor de opnamen van het succesvolle programma OOK DAT NOG. Het geeft een voor buitenstaanders verrassende kijk op Sylvia, die ik u niet wil onthouden. het woord is aan Alfred van den Heuvel:

Ik heb haar vaak om haar oordeel gevreesd. En dat terwijl Sylvia er toch nooit op uit is geweest iemand vrees aan te jagen. Integendeel. Mij ook niet. Maar toch.

Een voorbeeld. Het lezen van de Ook Dat Nog!-scripts vlak voor de opnamen ging er over het algemeen luidruchtig aan toe. Soms ontaardde het in een geweldig gekrakeel. Wij voelden de deadline naderen. Iedereen heeft ineens een mening.

Sjoerd vindt dat er geschrapt moet worden. Genio, de spelregisseur, vindt dat helemáál niet, er moet juist een bladzijde bij. Fanny, de producer, begint te protesteren. Frits heeft ineens een fantastisch idee. Ik vind het juist een slécht idee. "Laten we het gewoon eens even lézen", roept Sylvia. Marijke, eindredactrice: prrr-prrr! "Ja hallo, ik zit nét even in een vergadering." Gregor: "Tja, je zit natuurlijk met het einde." "Wat is er mis met het einde?" "Alles!" "Nee, het klopt precies, want anders krijgen we een proces!" "Nou, dan krijgen we maar een proces!" (Gregor). Fanny: "Ja, maar jongens dat kost klauwen met geld!" "Money, money, money, always Fanny..." Leo, de opnameleider: "We hebben nog maar een half uur!" Genio: "We schrappen die bladzijde van Sjoerd en doen er mijn bladzijde bij!" Iedereen blij. We juichen. Opgelost!

Maar nu heft Syl de armen. En dat is precies het moment dat ik vrees. Ze had al minutenlang met haar hoofd zitten schudden. Dat kon zij heel goed, het hoofd minutenlang schudden. Er valt een stilte, en in die stilte veegt ze het plan van tafel. Gefundeerd, helder, het klopt. Ze heeft de boel gered, en ze biedt ook nog een alternatief. "We moeten gewóón dit, en dan gaan we gewóón dat." En ik zie haar denken: kan ik ook nog dat leuke jurkje aandoen dat ik in m'n hoofd had? Maar dat mocht ze denken, want ze beschermde haar talent. Punt.

Onder dat imago van gekkigheid school een rationele en analytische geest. Sylvia was in de kern een intellectueel ingestelde vrouw. Ze liet haar blik vallen op alles wat haar voor de voeten kwam en had daar dan een heldere, volwassen mening over. Ik zei weleens: waarom ga jij niet de politiek in? Maar hoe kan het ook anders, met zo'n carrière. Haar talent, dat was Genade. Maar haar verstand wist wat goed voor haar was. Zonder haar onderscheidende vermogen was ze natuurlijk nooit zover gekomen.

zoek naar gerelateerde artikelen

di 28 augustus 2001