AMSTELVEEN - Een wedstrijd evalueren zonder ook maar één kritische noot door te laten klinken, het komt eigenlijk niet voor in de werkwijze van perfectionist Marc Lammers. Voor de 3-1 overwinning op Australië, die de Nederlandse hockeysters gisteren verzekerde van een plaats in de finale van de Champions Trophy, maakte de debuterend bondscoach echter graag een uitzondering. Zéér tevreden was hij over het vertoonde spel van zijn ploeg.

Mijntje Donners gaat na een lange solo naar het doel. (Foto: Emiel van Lint)

"En als ik eerlijk ben: ook wel een beetje verbaasd. De balans in dit team tussen de jonkies en de meer ervaren speelsters plus de kracht tijdens zowel de aanvallende als de verdedigende strafcorners geeft me volop vertrouwen voor de finale."

Lovende woorden waren er echter niet alleen voor zijn speelsters. Ook over de begeleidingsstaf, die dinsdag tot drie uur 's nachts bezig was geweest met het monteren van de videobeelden om zo de meest voorkomende spelpatronen van Australië achter elkaar te zetten tot vijftien fragmenten, stak hij de loftrompet. "Doordat ik volledig op die mensen kan vertrouwen, ga ik 's avonds met een gerust hart naar bed om de volgende dag fris op te staan en me volledig te concentreren op mijn taak. Die samenwerking heeft vandaag zijn vruchten afgeworpen."

Naast de conclusie dat Oranje in deze vorm rechtstreeks lijkt af te stevenen op prolongatie van de Champions Trophy, werd ook duidelijk dat het Australië van de nieuwe bondscoach David Bell, de Engelsman die na de Olympische Spelen van Sydney de naar het Australian Rules Football overgestapte Ric Charlesworth opvolgde, geen schim is van de ploeg die zich elf maanden geleden in het State Hockey Center van Sydney nog liet kronen tot olympisch kampioen.

Op de plek waar Australië vorig jaar de Champions Trophy moest laten aan Nederland (de derde plaats betekende de enige nederlaag op een toptoernooi die de 'hockeyroos' in de zeven seizoenen onder Charlesworth leden), lieten de tegenvoeters met name in de eerste helft een onthutsend zwakke indruk achter. Het gestuntel in de Australische defensie kwam het treffendst tot uitdrukking tijdens het eerste doelpunt van Oranje. Keepster Rachel Imison maaide in de elfde minuut finaal over een onschuldige voorzet van Fatima Moreira de Melo, waarna Ageeth Boomgaardt de bal slechts tegen de plank hoefde te tikken. De overige twee treffers kwamen voor rust tot stand via een sleeppush van diezelfde Boomgaardt (uit een strafcorner) en Minke Smabers.

Hoewel ook het Nederlandse vrouwenhockey onder debuterend bondscoach Lammers bezig is aan een fikse verjongingskuur, lijkt de verwording van de ploeg die jarenlang als ongenaakbaar te boek stond zich slechts te verklaren door het gebrek aan ervaring van Bell in combinatie met de exodus binnen de spelersgroep. Naast de uiterst succesvolle Charlesworth hielden niet minder dan negen speelsters het voor gezien. Honderden interlands aan ervaring leverde Australië in, maar het was niet alleen die sportieve aderlating die zich gisteren in Amstelveen deed gelden. Bell wekt de indruk niet om te kunnen gaan met Charlesworth' loodzware erfenis, getuige het feit dat Australië na de 2-1 tegen Argentinië in het Wagener Stadion de tweede achtereenvolgende nederlaag tijdens het zeslandentoernooi leed en is uitgeschakeld voor een plaats in de finale.

In tegenstelling tot Charlesworth, die zijn selectie van dertig speelsters in de negen maanden voorafgaande aan de Spelen in Perth aan een loodzware fysieke en mentale voorbereiding onderwierp, laat Bell in het post-olympisch jaar de teugels vieren. Een noodzakelijk, maar tevens ongelukkig besluit, want gisteren bleek eens te meer dat het Australische hockey ook anno 2001 nog altijd leunt op fysiek spel. In Amstelveen is daarvan vooralsnog niet bijster veel te merken. Slechts in het begin van de tweede helft zetten de 'Aussies' de Nederlandse defensie onder druk, maar mede dankzij doortastend optreden van sluitpost Clarinda Sinnige resulteerde die stormloop slechts in één enkele treffer van Nicky Hudson. De zeven toegekende strafcorners liet Australië alle onbenut.

Komt bij dat de regerend wereld- en olympisch kampioen in Nederland een ploeg trof die gaandeweg het toernooi boven zichzelf uit stijgt. En daar was Lammers achteraf gezien misschien nog wel het meest verheugd over. "Misschien kunnen ze me in de finale nóg een keer verrassen."

Nederland - Australië 3-1 (3-0). 11. Boomgaardt 1-0, 23. Boomgaardt 2-0 (sc), 33. Smabers 3-0, 42. Hudson 3-1. Scheidsrechters: Farrell (NZl), Nockolds (Eng). Toeschouwers: 6000.

Nederland: Sinnige; Booij, Deiters, Van den Boogaard en Boomgaardt; Van der Vaart, Smabers en Schopman; Donners, Cornelis en Moreira de Melo. Wissels: De Groot, Verbakel, Scheepstra, De Bruijn.

Argentinië - Spanje 2-0 (1-0). 9. Gulla 1-0 (sc), 45. Oneto 2-0 (sc). Scheidsrechters: Conen (Dui), Arnold (Aus). Toeschouwers: 2500.

Nieuw-Zeeland - China 0-0. Scheidsrechters: Iparraguirre (Arg), Buckley (Aus). Toeschouwers: 2500.

Stand: 1. Nederland 4-12 (13-3), 2. Argentinië 4-9 (7-3), 3. Australië 4-6 (10-6), 4. China 4-4 (3-6), 5. Nieuw-Zeeland 4-2 (2-12), 6. Spanje 4-1 (3-8).

zoek naar gerelateerde artikelen

do 23 augustus 2001