LUZERN - Verreweg de snelste ondanks de beroerdste omstandigheden en Duitsland in een rechtstreeks duel verslagen. De Nederlandse dubbelvier van Geert Cirkel, Dirk Lippits, Diederik Simon en Michiel Bartman deelde gisteren bij de wereldkampioenschappen roeien in Luzern een psychologische tik uit. De magistrale race van de grootste Nederlandse kanshebber op een van de 24 wereldtitels die op de idyllische Rotsee te vergeven zijn, was een opsteker voor de Oranjevloot waarvan driekwart in de herkansingen verzeilde.

De dubbelvier mannen (1e) en evenknie bij de mannen lichtgewicht van Ivo Snijders, Dylan van der Linde, Tristan Kramers, Coen Eggenkamp (2e) alsmede de lichtgewicht vrouwen dubbeltwee van Kirsten van der Kolk en Marit van Eupen (2e) plaatsten zich voor de halve eindstrijd van vrijdag.

Cirkel, Lippits, Simon en Bartman revancheerden hun mindere wereldbekerfinale van een maand geleden in München. In een zware regenbui gingen zij het duel aan met de Duitsers Schreiber, Willms, Geissler en Hajek. Bij elk meetpunt was het onderlinge verschil slechts een paar tienden van seconden. In de eindsprint gingen de Nederlanders de leiders voorbij en wonnen zij met 65 honderdste seconde. Op de wal deed coach Jan Klerks een tevreden constatering: "De mannen hebben bewezen de hele baan hard te kunnen varen."

De wereldtitel, waar met name de 34-jarige slagroeier Michiel Bartman op aast, is hiermee nog allerminst zeker. De Italianen roeiden in hun race, zonder neervallende regen, het eerste deel van de twee kilometer het hardst. Zij trokken de handrem aan toen de overwinning en daarmee de halvefinaleplaats binnen was. De mentale klap mocht er niettemin zijn.

De tweede wedstrijddag in Midden-Zwitserland gaf voor Oranje wisselende resultaten. De middag begon met vier tweede plaatsen, alle hoopgevend voor de resterende wedstrijden. Het hoogtepunt met de zege van de dubbelvier kwam later, maar ook drie tegenvallers.

De lichtgewicht vier-zonder-stuurman brak een schouderblessure van de jeugdige Gerard van der Linden zuur op. De vier die stilletjes hopen op eremetaal, eindigden woedend als vijfde in de serie en staan morgen voor zware herkansingen.

De beide Nederlandse achten beleefden een roemloze aftocht. Beide grote schepen finishten in hun serie als laatste. De vrouwen, pas een maand geleden geformeerd, konden zich theoretisch al nooit rechtstreeks plaatsen voor de finale. Zij hadden opdracht een kilometer hard te gaan en te relaxen als de eerste plaats niet in bereik was. Zo geschiedde.

De mannen, die de historie als mentale hinderpaal met zich meetorsen (het olympisch goud van de Holland Acht in Atlanta 1996) bleken ook nog niet op wereldniveau. In de vol bezette serie waren Roemenië, Rusland, Kroatië, Australië en zelfs ontwikkelingsland Egypte sneller.

Eens te meer gold voor de Nederlandse achten dat het halen van de finale (beste 6) dit jaar de ultieme prestatie is.

zoek naar gerelateerde artikelen

di 21 augustus 2001