AMSTELVEEN - "Hier ben ik dolblij mee. Vergeet niet, dat we met de organisatie van dit Champions Trophy-toernooi enorm ons nek hebben uitgestoken". KNHB-voorzitter André Bolhuis lachte na afloop van de door de Nederlandse hockey-vrouwen gewonnen wedstrijd (2-1) tegen Argentinië in zijn vuistje.
Ruim 4000 toeschouwers zagen hoe een hartstochtelijk voor iedere bal vechtend Oranje de favoriet voor de eindzege in deze 9e Champions Trophy vooral dankzij een enorme inzet over de knie legde, al scheelde het weinig of de Zuid-Amerikaanse vrouwen waren in de slotfase nog langszij gekomen. En dat was het gevolg van het feit, dat Oranje vooral in de eerste helft alles had gegeven en na rust vermoeidheidsverschijnselen begon te vertonen.
Bondscoach Lammers later: "Het is een les voor de toekomst, dat we de krachten beter moeten verdelen. Maar ik was door die eerste helft zeer aangenaam verrast. De nieuwe en voornamelijk jonge speelsters hebben het uitstekend gedaan, maar ook de routine binnen de lijnen was in staat de kar te trekken".
Nederland had zaterdag in de eerste wedstrijd, die van een veel minder aantrekkelijk niveau was Spanje al met 2-1 verslagen en leek een dag later duidelijk in het toernooi te groeien. Voor de zoveelste keer stond er een andere aanvoerder (Macha van der Vaart) in het veld en aan die band hecht de nieuwe coach dan ook geen enkele waarde. Bewust speelt hij de verantwoordelijkheid toe naar meerdere geroutineerde speelsters. Lammers: "Wie de volgende wedstrijd dat bandje draagt, dat weet ik nog niet, maar de leiders staan er nu".
De opvolger van Tom van 't Hek kan wel met vrouwen omgaan. Dat is inmiddels wel duidelijk. Hij zorgde voor een nieuwe selectiegroep, een nieuw begeleidingsteam (met als arts oud-topsportster Jessica Gal) en een nieuwe manier van trainen. Hij creëerde vooral vertrouwen en vriendschap en leerde zijn meiden, dat je alleen met elkaar successen kan behalen. Aanvalster Fatima Moreiro de Melo vertelde: "Marc Lammers is een absolute perfectionist, die een grote invloed op ons heeft. Onder hem is nu al duidelijk, dat we als team van wedstrijd tot wedstrijd veel progressie boeken".
Niets laat hij aan het toeval over. Met een speciale bril (een vondst van de videoman) ziet hij hoe de speelsters van de tegenpartij bij de strafcorners uitlopen en wat de ontspanning betreft gaat de groep vandaag op de rustdag een avondje "Japans grillen", waarmee hij tegemoet komt aan de wens van zijn speelsters. Het team van Argentinië, dat in eigen land na de zilveren medaille op de Olympische Spelen (Nederland won toen moeizaam brons) bekend staat als "Las Leonas" ("de leeuwinnen") en op handen wordt gedragen had van de laatste vijf wedstrijden tegen Nederland er liefst vier gewonnen en Lammers drukte de tegenstander direct al in de favorietenrol.
Maar het was Nederland, dat vanaf het eerste fluitsignaal in het Amstelveense Wagener-stadion de lakens uitdeelde. Al in de 3e minuut was het raak, toen Dillianne van den Boogaard uit de eerste de beste strafcorner raak knalde (1-0). De Argentijnse Margalot moest met geel naar de kant en Argentinië leed opmerkelijk veel balverlies. Minke Booij maakte er in de 28e minuut 2-0 van en dat was absoluut niet geflatteerd.
Pas zes minuten voor rust kreeg de tegenstander zijn eerste strafcorner, maar die leverde niets op. Nederland was gretiger, sneller en fitter, maar moest in de tweede helft toch een stapje terug doen. Toen Alejandra Gulla er na een strafcorner-variant in de 19e minuut van dichtbij 2-1 van maakte raakte de organisatie bij Oranje zoek. Een kortstondige wolkbreuk deed de toeschouwers op de onoverdekte tribunes wegvluchten en ofschoon Oranje kansen kreeg (Cornelis) op een grotere voorsprong beleefde Lammers op de bank benauwde slotminuten. Dankzij de voortreffelijke doelvrouwe Clarinda Sinnige (ze stopte fraai een pegel van de vrij staande Oneto) bleef Oranje tenslotte overeind en dat was bepaald niet onverdiend.
![[terug]](/krant/logos/terug.omlaag.gif){kind=small}