De Telegraaf-i [] Telesport - Japanner Takuma Sato klasse apart tijdens Marlboro Masters Een erepodium om mee thuis te mogen komen en een winnaar om apetrots op te zijn. Dat kreeg de elfde editie van de Marlboro Masters of Formula 3, die afgelopen weekeinde ruim 65.000 enthousiaste auto- en motorsportfans naar Zandvoort lokte. Zij zagen de Japanner Takuma Sato doen wat iedereen van hem verwachtte: de 'Moeder aller Formule 3-races' winnen zonder ook maar één moment serieus bedreigd te worden. André Lotterer en Anthony Davidson bleven nog het dichtst bij de ontketende Japanner in de buurt en mochten als beloning na 25 ronden naast hem op het erepodium verschijnen. Daarmee kreeg het erepodium van Zandvoort zowaar wat Formule 1-uitstraling, want Sato en Lotterer hebben dit jaar al flink wat kilometers als testcoureur voor het BAR-Honda-team (Sato) en Jaguar-Cosworth (Lotterer) gemaakt. En ook Davidson mag zich een heel klein beetje testcoureur van het BAR-team noemen, al is de hem beloofde testrit - een 'presentje' dat hij afgelopen jaar als officieus wereldkampioen Formule Ford afdwong door in Engeland de 'Young Driver of the Year Award' in de wacht te slepen - nog niet in daadwerkelijke kilometers omgezet. De Marlboro Masters maakte haar naam als 'kraamkamer voor de Formule 1' gisteren dus weer eens waar, met Sato als een waardig opvolger van voorgangers als Coulthard en Verstappen, die eerder Nederlands enige F3-race op hun naam wisten te zetten. Overigens zullen ook Lotterer en Davidson met genoegen door de (nog prille) geschiedenis van de Marlboro Masters bladeren, want huidige Formule 1-toppers als Rubens Barrichello, Ralf Schumacher, Pedro de la Rosa, Juan-Pablo Montoya, Nick Heidfeld en Jarno Trulli zijn voorbeelden van coureurs die op Zandvoort (net) niet wonnen maar hun F1-sporen inmiddels ruim verdiend hebben. Sato keek na zijn letterlijk onnavolgbare zege van gisteren dan ook vooral vooruit naar de nabije toekomst. "Wat voor gevolgen deze zege voor mijn autosportcarrière heeft, kan ik nu moeilijk inschatten", jubelde de 24-jarige coureur van Carlin Motorsport. "Maar dit is wel de belangrijkste stap die ik in mijn loopbaan tot nu toe heb gezet. Dit is echt fantastisch, mooier nog dan de overwinningen vorig jaar en dit jaar in het Brits Formule 3-kampioenschap." Met het noemen van die Britse titelstrijd, waarin Sato dit seizoen net als gisteren in Zandvoort vooralsnog alle lakens uitdeelt, wees de Japanner onbewust naar de F3-strijd die dit seizoen onbetwist de beste coureurs voortbrengt. Immers, de eerste vier coureurs die gisteren in Zandvoort de finish passeerden, komen allemaal uit in het Brits F3-kampioenschap voort. En deelden dus een flinke mentale tik uit naar de toppers uit de Duitse, Franse en Japanse F3-kampioenschappen. Toshihiro Kaneishi, leider in de Duitse F3-tussenstand, finishte gisteren als zevende; zijn landgenoot Ryo Fukada, heerser in Frankrijk, kwam niet verder dan de negende plaats en voor Benoit Treluyer liep de Marlboro Masters zelfs uit op een klein persoonlijk drama. De leider in het Japans F3-kampioenschap was tijdens de trainingen in topvorm en stond gistermiddag om 14.20 uur trots naast pole-man Sato op de voorste startrij. Een dramatisch slechte start en twee stuurfoutjes maakten al in de eerste ronde een einde aan al zijn illusies. Treluyer kwam als 24e over de meet. André Lotterer, die de Duitse F3-strijd vorig jaar verruilde voor de Britse, had na afloop wel een verklaring voor het onderlinge krachtsverschil. "In de breedte is het Duits kampioenschap misschien wel sterk; er rijden dertig coureurs die allemaal goed zijn. Bij ons in Engeland zijn maar zo'n tien goede coureurs, maar die zijn allemaal wel erg goed, steken met kop en schouders boven de rest uit." Dat deed Sato gisteren ook, al was het dan louter en alleen op figuurlijke wijze. Letterlijk gezien behoort de Japanner tot de kleinste coureurs van het internationale Formule 3-veld, maar in Zandvoort liet hij zich door zijn veelal langere collega's geen moment intimideren. Vanaf pole-position stuurde hij als eerste de Tarzan-bocht in, waarna de concurrentie hem pas na de finish weer terugzag. Sato verbrak onderweg nog 'en passant' het Formule 3-ronderecord, waarvoor hij na afloop de Marcel Albers-trofee ontving.

ma 6 augustus 2001

De krant

Voorpagina Telegraaf
Binnenland
Buitenland
Telesport
Financiële Telegraaf
Archief
ABONNEER MIJ
De prins en Maxima
Over Geld
Fiscus 2001
Scorebord
Auto op vrijdag
Jaaroverzicht

Ga naar

AutoTelegraaf
Reiskrant
Woonkrant
VacatureTelegraaf
DFT
CrazyLife
Weerkamer
Al onze specials
Headlines

Kopen

Speurders
Veilinghal
ElCheapo
Siteshopper

Met Elkaar

Chatweb
Vertel
Cybercard
Netmail

Mijn leven

AstroLink
De Psycholoog

Contact

Adverteren
Mail ons
Over deze site
Bij ons werken

D E T E L E G R A A F T E L E S P O R T

Japanner Takuma Sato klasse apart tijdens Marlboro Masters
Een erepodium om mee thuis te mogen komen en een winnaar om apetrots op te zijn. Dat kreeg de elfde editie van de Marlboro Masters of Formula 3, die afgelopen weekeinde ruim 65.000 enthousiaste auto- en motorsportfans naar Zandvoort lokte. Zij zagen de Japanner Takuma Sato doen wat iedereen van hem verwachtte: de 'Moeder aller Formule 3-races' winnen zonder ook maar één moment serieus bedreigd te worden. André Lotterer en Anthony Davidson bleven nog het dichtst bij de ontketende Japanner in de buurt en mochten als beloning na 25 ronden naast hem op het erepodium verschijnen.
Daarmee kreeg het erepodium van Zandvoort zowaar wat Formule 1-uitstraling, want Sato en Lotterer hebben dit jaar al flink wat kilometers als testcoureur voor het BAR-Honda-team (Sato) en Jaguar-Cosworth (Lotterer) gemaakt. En ook Davidson mag zich een heel klein beetje testcoureur van het BAR-team noemen, al is de hem beloofde testrit - een 'presentje' dat hij afgelopen jaar als officieus wereldkampioen Formule Ford afdwong door in Engeland de 'Young Driver of the Year Award' in de wacht te slepen - nog niet in daadwerkelijke kilometers omgezet.
De Marlboro Masters maakte haar naam als 'kraamkamer voor de Formule 1' gisteren dus weer eens waar, met Sato als een waardig opvolger van voorgangers als Coulthard en Verstappen, die eerder Nederlands enige F3-race op hun naam wisten te zetten. Overigens zullen ook Lotterer en Davidson met genoegen door de (nog prille) geschiedenis van de Marlboro Masters bladeren, want huidige Formule 1-toppers als Rubens Barrichello, Ralf Schumacher, Pedro de la Rosa, Juan-Pablo Montoya, Nick Heidfeld en Jarno Trulli zijn voorbeelden van coureurs die op Zandvoort (net) niet wonnen maar hun F1-sporen inmiddels ruim verdiend hebben.
Sato keek na zijn letterlijk onnavolgbare zege van gisteren dan ook vooral vooruit naar de nabije toekomst. "Wat voor gevolgen deze zege voor mijn autosportcarrière heeft, kan ik nu moeilijk inschatten", jubelde de 24-jarige coureur van Carlin Motorsport. "Maar dit is wel de belangrijkste stap die ik in mijn loopbaan tot nu toe heb gezet. Dit is echt fantastisch, mooier nog dan de overwinningen vorig jaar en dit jaar in het Brits Formule 3-kampioenschap."
Met het noemen van die Britse titelstrijd, waarin Sato dit seizoen net als gisteren in Zandvoort vooralsnog alle lakens uitdeelt, wees de Japanner onbewust naar de F3-strijd die dit seizoen onbetwist de beste coureurs voortbrengt. Immers, de eerste vier coureurs die gisteren in Zandvoort de finish passeerden, komen allemaal uit in het Brits F3-kampioenschap voort. En deelden dus een flinke mentale tik uit naar de toppers uit de Duitse, Franse en Japanse F3-kampioenschappen. Toshihiro Kaneishi, leider in de Duitse F3-tussenstand, finishte gisteren als zevende; zijn landgenoot Ryo Fukada, heerser in Frankrijk, kwam niet verder dan de negende plaats en voor Benoit Treluyer liep de Marlboro Masters zelfs uit op een klein persoonlijk drama. De leider in het Japans F3-kampioenschap was tijdens de trainingen in topvorm en stond gistermiddag om 14.20 uur trots naast pole-man Sato op de voorste startrij. Een dramatisch slechte start en twee stuurfoutjes maakten al in de eerste ronde een einde aan al zijn illusies. Treluyer kwam als 24e over de meet.
André Lotterer, die de Duitse F3-strijd vorig jaar verruilde voor de Britse, had na afloop wel een verklaring voor het onderlinge krachtsverschil. "In de breedte is het Duits kampioenschap misschien wel sterk; er rijden dertig coureurs die allemaal goed zijn. Bij ons in Engeland zijn maar zo'n tien goede coureurs, maar die zijn allemaal wel erg goed, steken met kop en schouders boven de rest uit."
Dat deed Sato gisteren ook, al was het dan louter en alleen op figuurlijke wijze. Letterlijk gezien behoort de Japanner tot de kleinste coureurs van het internationale Formule 3-veld, maar in Zandvoort liet hij zich door zijn veelal langere collega's geen moment intimideren. Vanaf pole-position stuurde hij als eerste de Tarzan-bocht in, waarna de concurrentie hem pas na de finish weer terugzag. Sato verbrak onderweg nog 'en passant' het Formule 3-ronderecord, waarvoor hij na afloop de Marcel Albers-trofee ontving.

Maar de belangrijkste prijs die hij gisteren veroverde, was niet tastbaar. Sato reed zich op het Zandvoortse circuit in de kijker van alle F1-bazen, die de prestaties van coureurs tijdens de Masters op de voet volgen. Vooral enkele Honda-hoogheden, aanwezig op het duinencircuit, hebben Sato erg hoog zitten en zullen alles is het werk stellen om de voor Japanse begrippen heel redelijk Engels sprekende coureur komend seizoen in een F1-team onder te brengen. In Japan kunnen ze nauwelijks nog wachten...

ZANDVOORT - Zandvoort, 11e Marlboro Masters of Formula 3:

Takuma Sato. (Foto: ANP)

1. Sato (Jap) Honda-Mugen 25 ronden in 39.58,870 (gem. 161,326 km/u), 2. Lotterer (Dui) Honda-Mugen 9,228, 3. Davidson (GBr) Honda-Mugen 9,687, 4. Bruni (Ita) Renault-Sodemo 17,281, 5. Monteiro (Por) Renault-Sodemo 18,083, 6. Taylor (GBr) Honda-Mugen 20,617, 14. Du Pau (Ned) Opel-Spiess 37,766, allen Dallara-chassis.

Vodafone-Libertel DTTC: 1. Verschuur (Ned) Renault Clio 11 ronden in 24.21,679 (116,496 km/u), 2. Euser (Ned) BMW 320i-E46 0,861, 3. Molenaar (Ned) Renault Clio 1,456, 4. Van Es (Ned) BMW 320i-E46 2,981. Stand NK: 1. Van Es 157 punten, 2. Verschuur 119, 3. Molenaar 118, 4. Euser 104.

Union Toyota Yaris Cup: 1. Frankenhout 12 ronden in 26.21,237 (117,470 km/u), 2. Zwart 14,244, 3. Borst 18,138. Stand NK: 1. Frankenhout 90, 2. Struijlaart 77, 3. Borst 63.

Pearle Alfa 156 Challenge: 1. Van der Sloot 12 ronden in 24.33,466 (126,070 km/u), 2. Ciapponi 3,662, 3. Zentveldt 8,114. Stand NK: 1. Van der Sloot 88, 2. Zentveldt 81, 3. Gesman 58.

Landis Formule Ford: 1. De Groot 12 ronden in 25.53,550 (119,571 km/u), 2. Te Pas 0,112, 3. Luyendijk jr. 2,676, allen Mygale. Stand NK: 1. De Groot 86, 2. te Pas 72, 3. Kool 70.

Kumho Euro GT: 1. Abbelen (Dui) Porsche GT2 22 ronden in 40.33,060 (139,972 km/u), 2. Probst (Dui) Porsche 993 Gt2 7,420, 3. Van der Zwaan (Ned) Marcos LM600 17,964.

Fly You Clio Renault Sport Cup: 1. Bastiaans 12 ronden in 23.33,845 (131,386 km/u), 2. Jeroen Bleekemolen 0,145, 3. Van Riet 2,669. Stand NK: 1. J. Bleekemolen 53, 2. Bastiaans 49, 3. Van Riet 43.

zoek naar gerelateerde artikelen

ma 6 augustus 2001