REIMS - Zijn ogen spuwen vuur, hij praat langzaam, bijna fluisterend, maar toch is de boodschap van Cees Priem duidelijk. "Ik zag de bui al hangen, die Fransen moesten een zondebok hebben en wat is er dan gemakkelijker dan twee Nederlanders en een Rus op te knopen? Dit was geen onafhankelijke rechtspraak, dit was een toneelstuk. Ook daarom al heb ik weinig vertrouwen in de afloop van een eventueel hoger beroep. Wij zijn als criminele drugskoeriers neergezet, terwijl harde bewijzen ontbraken."
We spreken Priem vlak na het vonnis van de rechtbank van Reims, in zijn hotel even buiten de stad. Een zwaar vonnis, hoewel geen van de hoofdrolsprelers in het TVM-dopingdrama terug moet naar de gevangenis. De Zeeuwse oud-ploegleider kreeg achttien maanden voorwaardelijk opgelegd, zijn ploegarts Andrei Michailov twaalf maanden en verzorger Jan Moors zes maanden.
"Ik had dolgraag definitief een streep onder deze affaire gezet", vervolgt Priem, "maar TVM vindt de straf zo buitensporig dat we de optie van doorprocederen toch nog even open houden. Persoonlijk zou ik liever verder gaan met mijn leven, maar als het moet, dan moet het."
Een leven dat toch weer in het teken van de wielersport zal komen te staan, want Priem werkt hard aan het samenstellen van een nieuwe ploeg. De Zweedse multinational Dymo, producent van kantoorartikelen, heeft hem gevraagd terug te keren in de wielersport om mogelijk volgend jaar al in één van de grote rondes te rijden. Hoewel hij zelf geen namen wil noemen, zou Priem onderhandelen met twee Nederlandse renners en met de Deen Bo Hamburger.
"Het bloed kruipt waar het niet gaan kan", glimlacht Priem, "en ik ben pas vijftig. Ik zie me zelf niet meer in een auto achter het peloton aan rijden, maar het selecteren van renners, het uitzetten van de grote lijnen, het bepalen van de tactiek, die taken zou ik graag weer op me nemen. En wie weet, wint Dymo bijvoorbeeld in 2003 een etappe in de Tour de France. De ultieme rehabilitatie, dat zou een lesje zijn voor mijn fijne Franse vrienden."
Tot het zo ver is, heeft Cees Priem andere zorgen. Bijvoorbeeld over Jan Moors, zijn vriend en lotgenoot. "Jan is veel minder hard dan Andrei en ik. Hij heeft het emotioneel heel zwaar. Die jongen is de goedheid zelve en heeft nu een veroordeling aan zijn broek. Moors spil in een dopingnetwerk? Laat me niet lachen!"
Priem zat in 1998 samen met zijn oud-verzorger maanden vast in Frankrijk nadat er 104 epo-ampullen bij TVM waren gevonden. Terwijl ploegarts Michailov in de gevangenis moest blijven, mochten Moors en Priem op een geheim adres hun lot afwachten. In oktober 1998 spoorde deze krant hen in het Best Western hotel van Epernay op.
Cees Priem, terugkijkend op die periode: "Na het interview in De Telegraaf is er beweging gekomen in onze zaak, zonder publiciteit hadden we nu misschien nog vast gezeten. De Fransen hebben altijd geweten dat ze met onze arrestatie fout zaten. De rechters waren bang voor schadeclaims bij vrijspraak, vandaar die voorwaardelijke veroordeling."
Cees Priem is vandaag in Duitsland om verder ter werken aan zijn Dymo-ploeg, volgende week gaat hij met vrouw Marianne en dochtertje Megan (10) op vakantie naar Spanje.
"Om even alles van me af te gooien", vertelt hij. "Als ik eind deze maand terug ben in Nederland, trek ik me met Andrei, Jan en haptonoom Wim Berns terug in een hotel. Dan gaan we uitgebreid praten over wat ons sinds de zomer van 1998 is overkomen. Dat is waarschijnlijk de enige manier om alles te verwerken. Vooral ook voor Jan Moors."
Contacten met zijn ex-renners heeft Priem nog volop, de uitlatingen van Sergei Ivanov, die zijn etappeoverwinning van maandag opdroeg aan Cees Priem, doen hem zichtbaar goed.
"Dat de rechters uitgerekend op de dag van de rit naar Alpe d'Huez met hun vonnis komen, zegt alles over hun motieven", meent Priem. "Op hét moment in de Tour, moest Cees Priem bungelen."