Armstrong zegeviert in Alpe d'Huez. (Foto: Reuters)

ALPE D'HUEZ - Acteur Robin Williams heeft vele gezichten. De vriend van Lance Armstrong was vorig jaar in Parijs getuige van de huldiging. Williams was even met zijn privé-jet de oceaan overgestoken en vloog de tweevoudig Tour-winnaar terug naar de Verenigde Staten. In de etappe naar Alpe d'Huez trad Armstrong in de voetsporen van zijn wereldberoemde landgenoot. De grimassen op zijn gelaat waren voor Telekom al op de Col de la Madeleine aanleiding om de regie in handen te nemen. Van een happy end was voor de formatie van uitdager Jan Ullrich echter geen sprake. Toen het doek viel, was Armstrong de held van de dag en beet Ullrich in het zand.

De kopman van US Postal had al voor de eerste serieuze confrontatie met het hooggebergte besloten om voor zichzelf een hoofdrol op te eisen. De afgelopen dagen keek hij 's avonds aan tafel om zich heen en trof één hoop ellende aan. Christian Vandevelde thuis, de geblesseerde knie van Roberto Heras en de maagklachten van Tyler Hamilton waren niet bevorderlijk voor de moraal van zijn ploeg. Er moest wat gebeuren en dus besloot Armstrong dat hij hoe dan ook de legendarische etappe naar Alpe d'Huez moest winnen.

Het draaiboek schreef hij al op de Col de la Madeleine. Met een pokerface waar menig Oscar-winnaar jaloers op zou zijn reed de vuurvreter de eerste berg van de dag op. Het lijden droop van zijn gezicht en werd door de camera's op het internationale podium uitvoerig in beeld gebracht. Armstrong: "Iedereen ziet tegenwoordig alles. In de auto's van de ploegleiders, thuis en langs het parcours zitten de mensen te kijken. Elke keer als ik een tv-motor hoorde, deed ik alsof ik een slechte dag had. Dat werkte perfect. Telekom besloot te rijden en bleef rijden. De truc was geslaagd. Hoewel hun tactiek uiteindelijk verkeerd heeft uitgepakt, vind ik niet dat zij een fout hebben gemaakt. De ploeg van Ullrich heeft zijn verantwoordelijkheid genomen."

Tot l'Alpe d'Huez werd de voormalig wereldkampioen door de roze trein op sleeptouw genomen. Één voor één verdwenen de secondanten van Ullrich van het podium en besloot Armstrong dat het tijd werd voor de ontknoping. "Ik vroeg Rubiera om iets te versnellen. Ullrich had het daar moeilijk mee, accelereren is niet zijn stijl. We moesten nog dertien kilometer, maar ik besloot om aan te vallen. Ik keek in zijn ogen en zag dat ik niet langer moest wachten."

Met een opvallend klein verzet (39x23) fladderde Armstrong zo weg bij de rossige Duitser, die het bergop moet hebben van één ritme. Hoewel Laurent Roux met bijna zeven minuten voorsprong aan de slotklim begon, werd hij al rap ingelopen. Binnen een paar kilometer hadden Ullrich en de overige kanshebbers twee minuten aan hun broek. "Ik heb echt op mijn maximum gereden", verklaarde de ritwinnaar na afloop. "Echt, ik kon niet sneller en dit is misschien wel het slechte nieuws van de dag. Het wordt erg zwaar om van deze inspanning in één nacht te herstellen. De klimtijdrit is een geheel ander verhaal. Ik ken het parcours en heb daar nu al schrik van. Het is heel goed mogelijk dat mijn concurrenten zomaar twee minuten goedmaken."

Die kans lijkt uitgesloten. Ook Ullrich, Beloki en Moreau hebben op l'Alpe 'Huez tot op de bodem moeten gaan om de ontketende Amerikaan nog enigszins bij te benen. Bovendien werd de afgelopen twee jaar duidelijk dat Armstrong snel herstelt van zware inspanningen. Vorig jaar op Hautacam en in 1999 in de rit naar Sestrières trakteerde hij de concurrentie op hetzelfde pak slaag als gistermiddag en legde hij de basis voor zijn eindzege. Daarbij heeft hij ook in tactisch opzicht in de roos geschoten. Gezien het gemak waarmee Armstrong omhoog trappelde, worden de overige ereplaatsen ook interessant. Dat betekent dat in de Pyreneeën een monsterverbond met ONCE gesloten kan gaan worden. De ploegleiders Bruyneel en Saiz zijn goede vrienden. Door samen het gewicht van de koers te dragen, behoort een serieuze aanval op de tweede plaats in het algemeen klassement tot de mogelijkheden.

Tenzij de torenhoge favoriet voor de derde gele trui op rij vandaag een inzinking beleeft in de 32 kilometer lange klimtijdrit. Armstrong: "Ik ken het parcours en heb in de Ronde van Zwitserland voldoende ervaring met dit werk opgedaan. Ook de klim zelf is door ons uitvoerig verkend. We zullen zien."

Waarna hij zijn verhaal afsloot met een toelichting op de achterstand die Andrei Kivilev op hem heeft. "Hij is op dit moment niet mijn zorg, maar die van mijn ploegleider. Kivilev is in vorm, dat heeft hij hier bewezen. Ik wilde hem vorig jaar al voor US Postal contracteren. Als hij in Chamrousse het geel overneemt van François Simon begint er een nieuwe Tour. Dan zullen wij zien of Kivilev het gewicht van de gele trui kan dragen. Dat is zwaar en hier spreekt een man met ervaring. Maar mocht hij sterk genoeg zijn, dan hebben wij afgelopen zondag een enorme fout gemaakt."

Met een enorme grijns op zijn gezicht liep Armstrong richting ploegleidersauto. De première was opnieuw een groot succes geworden.

zoek naar gerelateerde artikelen

wo 18 juli 2001