SILVERSTONE - De McLaren-pitbox stroomde over van de gemengde gevoelens. Niemand bij het Britse team wist gisteren echt goed raad met het resultaat van de Grand Prix van Groot-Brittannië. Natuurlijk mocht er gejubeld worden over de overwinning van Mika Hakkinen, die voor het eerst sinds september 2000 (België) weer eens een GP op zijn naam schreef. Maar de klap van het uitvallen van teamgenoot David Coulthard was zo hard aangekomen dat door al het (glim)lachen bij McLaren heen de teleurstelling hoorbaar bleef.

Mika Hakkinen. (Foto: AP)

Door zijn 'nul-score' op Silverstone kan Coulthard het veroveren van de wereldtitel immers vergeten. Michael Schumacher, gisteren achter Hakkinen keurig tweede, vergrootte zijn voorsprong op Coulthard tot 37 punten en die kloof is, met nog slechts zes races te gaan, alleen nog in theorie te dichten. In de praktijk hoeft Schumacher zich geen zorgen meer te maken. Met de betrouwbaarheid van zijn bloedrode bolide is het hele jaar al niets mis en hetzelfde kan gezegd worden van zijn eigen stuurmanskunsten.

"Het is een geruststellende gedachte dat ik met nog zes races te gaan een voorsprong van 37 punten koester op David, maar ik had hier liever gezeten in de wetenschap dat de titelstrijd al beslist was", probeerde 'Schumi' de WK-spanning er gisteren nog wat in te houden. En ook Coulthard deed alsof de WK-strijd de komende weken nog een onverwachte wending kan krijgen: "Ik weiger op te geven", meldde hij, nadat hij al in de derde ronde van de Britse GP van de baan schoof. Een gebroken achterwielophanging, overgehouden aan een botsing met Trulli in de eerste ronde, werd hem fataal. En de geboren Schot bleef er opvallend kalm onder: "Hoewel ik het gevoel heb dat Trulli me meer ruimte had moeten geven, neem ik hem niets kwalijk. Het was een typisch race-ongeluk."

Maar wel een ongeluk dat de Grand Prix van Groot-Brittannië na drie rondes alle spanning ontnam. In de aanloop naar de race had Coulthard, in 1999 en 2000 nog winnaar op Silverstone, goed begrepen dat een derde Britse zege op rij noodzakelijk was om in ieder geval nog van de wereldtitel te mogen blijven dromen. Maar na vijf minuten racen spatte die droom wreed uiteen. Even later al kreeg Mika Hakkinen op zijn pitbord de mededeling 'David out' te lezen en wist de Fin dat hij alle vooraf door het McLaren-team bedachte strategieën kon vergeten. De tweevoudig wereldkampioen trapte het gaspedaal flink in, maakte handig gebruik van een foutje van 'pole-man' Schumacher om de koppositie over te nemen en reed regelrecht naar de 19e GP-zege uit zijn loopbaan.

En dus was er gisteren op Silverstone toch nog één persoon in de McLaren-teamkleding die oprecht en hardop lachte. Bijna elf maanden had Hakkinen moeten wachten om weer eens volop te kunnen genieten van de smaak van een overwinning. "Het is de angst van iedere coureur die ooit een GP heeft gewonnen, dat het zijn laatste overwinning was", aldus de 32-jarige Fin. "Na alle ellende en pech die ik dit seizoen heb meegemaakt, is dit wel een heel lekker gevoel." Zelfs Schumacher, die niet echt te spreken was over de handelbaarheid van zijn Ferrari, leek Hakkinen oprecht de overwinning te gunnen. "Mika heeft dit seizoen al zoveel pech gehad, ik kan er goed mee leven dat hij hier als winnaar over de streep is gegaan. Mika heeft het juiste spoor weer gevonden en ik hoop dit seizoen, net als in het verleden, nog vele tweekampen met hem uit te vechten."

De Duitser had makkelijk praten. In een zetel reisde hij vorige week af naar Silverstone om er gisteren op een troon weer te vertrekken. De regerend wereldkampioen kan zich gaan opmaken voor de verovering van zijn vierde wereldtitel en daarmee het aantal titels van Alain Prost evenaren. Het record-aantal GP-zeges van de Fransman (51) heeft 50-voudig winnaar Schumacher ook al voor het grijpen, maar Hakkinen hield die mijlpaal gisteren nog even buiten bereik van de Duitser.

"Deze race stond altijd hoog op mijn verlanglijstje, maar ik wist hier nooit eerder te winnen", aldus een dolgelukkige Hakkinen, die zijn bijnaam 'Flying Finn' eindelijk weer eens eer aandeed. De vreugde en restanten champagne die van zijn gezicht afdropen, staken schril af bij de gelaatsuitdrukking van teamgenoot David Coulthard. Die stond de nasmaak van het vocht uit de gifbeker nog te verwerken. Over gemengde gevoelens gesproken.

Voor Jos Verstappen was tijdens de Grand Prix van Groot-Brittannië niet meer weggelegd dan een anoniem optreden. De Nederlander uit het Arrows-team kwam als tiende over de finish na een race, waarin hij geheel volgens 'Verstappen-traditie' alleen met zijn start indruk kon maken. Vanaf de zeventiende startplaats rukte hij binnen één ronde op naar de elfde positie om even later zelfs als negende door te komen. Daarna reed Verstappen, die twee pitstops maakte, voornamelijk tegen de klok.

"Ik ben tevreden over de race, met de tiende plaats heb ik er het hoogst haalbare uitgesleept", aldus de Limburger, die op zaterdag nog in een akkefietje met zijn teamgenoot Enrique Bernoldi verzeild raakte. De Braziliaan beschuldigde Verstappen ervan hem tijdens de laatste kwalificatieronde in de weg te hebben gereden, waardoor Bernoldi geen snelle kwalificatietijd kon neerzetten. Verstappen ontkende dit niet, maar beriep zich op het drukke verkeer op de baan, waarin hij net als Bernoldi verzeild was geraakt.

Zelfs het officiële persbericht van het Arrows-team maakte zeer ongebruikelijk melding van het voorval. Met de onderlinge relatie tussen de twee teamgenoten, die toch al geen vrienden waren, zal het wel nooit meer goed komen. Hetgeen ook gezegd kan worden over de verlenging van het contract van Bernoldi. Het lijkt vrijwel zeker dat de Braziliaan volgend jaar niet meer voor het team van Tom Walkinshaw rijdt. Verstappen is enkele weken geleden al door de Schotse teambaas vastgelegd als Arrows-coureur voor 2002.

zoek naar gerelateerde artikelen

ma 16 juli 2001