DUINKERKEN - Alleen het tromgeroffel ontbrak. Het leek wel alsof Rocky Bilbao een dampende arena betrad. Héél de wereld stond eventjes op de kop toen Lance Armstrong in het casino van Duinkerken, dezer dagen het epicentrum van 'Le Grand Départ' van de 88e Tour de France, arriveerde. Afgeschermd door vier bodyguards moest de Texaan zich een weg naar binnen banen tussen de tientallen vechtende fotografen en camerateams. Met zijn ogen à la Edgar Davids verstopt achter een donkere zonnebril, reageerde de tweevoudig Tour-winnaar emotieloos op alle doldwaze taferelen rond zijn persoon.

"Blijkbaar ben ik nu voor iedereen ineens wel dé topfavoriet, maar zelf zie ik het anders", verklaarde Armstrong even later. "In mijn ogen staan Jan Ullrich, Joseba Beloki en Francesco Casagrande en ik op hetzelfde niveau. Want hou er rekening mee, het wordt een extreem zware Tour. Absoluut de zwaarste die ik ooit heb gereden."

De ploegen. (Foto: ANP)

Volgens de tweevoudig Tour-winnaar is de Alpen-etappe naar l'Alpe d'Huez de koninginnerit. "We gaan die dag over de Madeleine en de Glandon en krijgen daarna nog de slotklim naar l'Alpe. Maar met welke gedachte in je achterhoofd moet je aan die beruchte col beginnen? Een dag later staat immers de klimtijdrit, die een cruciale rol in het klassement zal spelen, op het programma. Moet ik op l'Alpe al alles geven of moet ik nog reserves overhouden voor een dag later?"

"Alle bergen komen in deze editie trouwens meteen achter elkaar. In anderhalve week krijgen we de Ardennen, Vogezen, Jura, Alpen en Pyreneeën voorgeschoteld. Als je eenmaal een zwakke dag hebt, krijg je nergens meer de mogelijkheid om te herstellen."

Over zijn huidige vorm is de Amerikaan tevreden. Hoewel hij tien dagen geleden de Ronde van Zwitserland op imponerende wijze won, denkt hij niet dat hij te vroeg heeft gepiekt. "Toch was ik daar de eerste dagen nog lang niet op m'n best. Alleen in de klimtijdrit had ik echt sterke benen. Na Zwitserland heb ik eerst twee dagen gerust en daarna vier dagen pittig getraind. Vele uren duurtrainingen en specifieke oefeningen voor de tijdritten. Afgelopen woensdag arriveerde ik in Duinkerken en dat zijn eigenlijk waardeloze dagen. Je kunt nauwelijks trainen, hebt veel verplichtingen, terwijl het enorm hectisch is. Ik ben blij wanneer het startschot eindelijk heeft geklonken."

Het meest tevreden is Armstrong over zijn ploeg. Nooit eerder bracht US Postal, in zijn ogen, zo'n sterke formatie aan de start. "Vorig jaar zat ik in de eerste rit naar Hautacam al boven op de Aubisque geïsoleerd. Er was geen enkele ploegmaat meer te bekennen. Toen hebben we reeds besloten dat er enkele klimmers aan de ploeg moeten worden toegevoegd. Met de komst van Roberto Heras, Victor Hugo Pena en José Luis Rubiera is dat meer dan voortreffelijk opgelost. Ik ben er echt van overtuigd dat ik op deze mannen kan rekenen."

zoek naar gerelateerde artikelen

za 7 juli 2001