SEOEL - De meeste stadions zijn klaar, het wegennet is uitstekend en er zijn hotels in overvloed. Exact een jaar voor de start van het wereldkampioenschap voetbal ligt Zuid-Korea keurig op schema. Alle sceptische verhalen over de financiële situatie ten spijt, vanaf de aankomst op de hypermoderne nieuwe luchthaven Incheon tot aan het schitterende WK-stadion in de wijk Sangam Mapo-gu van de hoofdstad Seoel oogt het allemaal als het beste van het beste. Zoals je je in de door de kolossale Han-gang rivier opgedeelde metropool toch eerder in een modern westers land waant dan in het mystieke oosten.

Guus Hiddink geeft zijn linkerspits KH Seol een aanwijzing, die niet aan dovemansoren is gericht. De Zuid-Koreaan is gezagsgetrouw en zal altijd een opdracht van zijn superieur opvolgen. Weleens tot teleurstelling van Hiddink. (Foto: AP)

Van acclimatiseren heeft Guus Hiddink dan ook geen last. "Zelfs de sportmaaltijden die we voor de wedstrijd krijgen, zijn zoals ik dat in Europa gewend was. Seoel is gewoon een internationale stad, zoals de andere steden waar ik hier geweest ben dat ook zijn. Bovendien is een beetje aanpassen best leuk. Zo krijg ik iedere ochtend keurig een portie gedroogd zeewier op m'n bord. En als ik een keer wat anders dan de Koreaanse keuken wil, zijn er plenty Italiaanse, Chinese en Franse restaurants te vinden."

De huidige bondscoach van Zuid-Korea heeft een tafel in een jazzclub in hartje Seoel gereserveerd. Bij binnenkomst volgt overal de herkenning, ook omdat Guus Hiddink in Zuid-Korea niet alleen als trainer, maar inmiddels ook via diverse tv-commercials tot de ruim 45 miljoen tellende bevolking komt. "Toch komt dit soort uitjes weinig voor. Van de Koreaanse cultuur heb ik nog maar bar weinig kunnen opsnuiven. Tot nu toe heeft mijn leven zich hier vooral in hotels, trainingskampen en stadions afgespeeld."

De missie is dan ook niet mis. Guus Hiddink moet tussen vrijdag 31 mei en zondag 30 juni 2002 Zuid-Korea een succesvol wereldkampioenschap bezorgen. Een klus die je niet zomaar tussen twee happen ginseng kan klaren. "Ik zal de komende maanden toch duidelijk moeten maken dat een wereldkampioenschap er misschien niet in zit. Aan de andere kant, horen we er ook een beetje bij. Ik heb me in ieder geval tot doel gesteld ten minste de tweede ronde te halen en iets achter te laten waar Zuid-Korea voor de toekomst wat heeft. Want dat laatste is echt nodig, wil de boel hier niet stagneren na het WK."

Hij legt uit: "De school is hier het belangrijkste, daarna komt het leger en dan pas sport. Voor de school wijkt werkelijk alles. Wie wil voetballen, doet dat op school. Van een gedegen voetbalopleiding is geen sprake. Vandaar dat clubs zoals wij die in Nederland kennen, hier niet bestaan. Het is voetballen op school en daarna bij een fabriekselftal. En als je je dan op basis van je talent toch naar boven hebt weten te werken, moet je 26 maanden in de militaire dienst, waar je alleen voor het militaire elftal mag uitkomen. Staat de ontwikkeling van een speler weer ruim twee jaar stil."

De gevolgen daarvan merkt hij in zijn selectie. "Tijdens de Confederations Cup heb ik twee spelers opgesteld die net uit dienst waren. Jongens die dus twee jaar lang bijna geen wedstrijd op niveau hadden gespeeld. Daarom heb ik drie weken geleden tien Koreaanse coaches uitgenodigd van de tien profclubs die Korea kent. Een kennismakingsgesprek waarin ik die mensen gevraagd heb om me aan te geven wat volgens hen de knelpunten van hun voetbal zijn. Binnenkort komen we weer bij elkaar en gaan we de boel inventariseren, in de hoop dat we voor de toekomst toch iets bij kunnen stellen."

Want potentie heeft de Koreaanse voetballer zeker. Guus Hiddink: "Die jongens zijn een verademing om mee te werken. Enorm gedisciplineerd en leergierig. Bovendien zijn ze fysiek onovertrefbaar. Een team als Australië heeft aan wilskracht en power geen gebrek, maar tegen ons gingen ze toch voor gaas. Ik heb het nog nooit zo meegemaakt, maar Koreanen zijn conditioneel in staat om negentig minuten lang pressie te spelen. Ze voelen zich pas in hun element als de motor vol gaat draaien."

Verder heeft Guus Hiddink zijn handen vol aan het typisch hiërarchische denken van de Koreaan. "Het is de volksaard, maar in het topvoetbal werkt het soms tegen je. Ze gaan onvoorwaardelijk voor iemand die hoger in de hiërarchie staat. Wat die zegt, dat moet gewoon gebeuren. Sommige jongens durfden me in het begin zelfs nauwelijks aan te kijken. Het voordeel is dat als je ze iets vraagt, ze zich dan ook voor honderd procent geven. Alleen zijn er tijdens wedstrijden soms momenten dat iemand in het veld de verantwoordelijkheid moet pakken, maar juist dan blokkeert de boel. Gelukkig merk ik de laatste tijd wel dat ze iets losser worden."

Ondanks dat Zuid-Korea op doelsaldo de halve finales van de Confederations Cup miste, haalden de overwinningen op Mexico en Australië voor Guus Hiddink de druk weer even van de ketel. En wordt er overal waar hij binnenkomt, breeduit gelachen en ferm de handen geschud. Er verschijnt een glimlach op zijn gezicht. "Laatst kreeg ik van een man een doos vol tachtig jaar oude ginseng. Dat is een wortel die in Europa een vermogen kost, maar hier hét middel is om je gezond, jong en vitaal te houden. Het is misschien niet onverstandig om daar tijdens het WK eens flink van te gaan snoepen."

zoek naar gerelateerde artikelen

wo 6 juni 2001