ERFURT - De bescheidenheid droop van zijn gezicht. In Erfurt leek Erik Zabel zich te schamen voor het gemak waarmee hij de Ronde van Duitsland in de houdgreep nam. Omringd door gevreesde afmakers als Romans Vainsteins, Oscar Freire en Tom Steels vloog de winnaar van de Wereldbeker naar zijn twaalfde overwinning van dit seizoen. Van de rappe mannen is de Duitse modelprof vooralsnog de enige coureur voor wie de Tour de France morgen al mag beginnen.
|
Erik Zabel maakte voor eigen publiek zijn faam als sprinter meer dan waar. De renner van Telekom boekte in Erfurt gedecideerd zijn twaalfde overwinning van het seizoen. (Foto: Cor Vos)
|
In zijn nabeschouwing keek ook Zabel al vooruit naar de maand juli en betreurde hij de absentie van Mario Cipollini. Door een hersenkronkel van de Société du Tour de France kreeg de ploeg van Il Magnifico geen startbewijs, maar mogen er vijf Franse ploegen als pelotonvulling dienen. De nationalistische voorkeursbehandeling zal tot en met de Alpen het wedstrijdverloop sterk beïnvloeden. Daarna komen er heel wat hotelkamers vrij. Vanaf, maar waarschijnlijk al vóór het startschot zullen de Franse B-coureurs demarreren voordat zij in het hooggebergte de bus huiswaarts moeten nemen. Door het thuisblijven van Saeco is er weer een ploeg minder die de finale kan controleren.
"Vorig jaar was Cipollini er ook al niet bij", reageerde Erik Zabel, vijfvoudig winnaar van de groene trui. "Hij geeft altijd kleur aan de Tour. Als je hem in de sprint verslaat, geeft dat een extra dimensie aan je overwinning. In de Tour wordt Steels nu mijn grootste concurrent. McEwen, Kirsipuu en de Franse broertjes Nazon zijn ook erg snel. Het zal opnieuw een hele toer worden om een etappe te winnen."
Terwijl zijn kopman Jan Ullrich in de Giro d'Italia een cursus Montignac volgt, vliegt ploeggenoot Zabel van de ene overwinning naar de andere. De voormalig Oost-Duitser heeft zijn patent op succes zelf afgedwongen. Op weg naar Erfurt lag de bal bij Mapei, dat de leiderstrui van Tom Steels verdedigde. De dit seizoen kleurloze Italiaanse topformatie opende in het Harz-gebergte de jacht op Roger Beuchat, een onbekende renner uit het Zwitserse Phonak. Op het moment dat zijn voorsprong een dikke elf minuten bedroeg, verschenen grote namen als Bettini, Freire en Nardello op kop. Tien kilometer verder was het verschil nog vijf minuten en even later werd de dappere Beuchat opgeveegd.
Tot de laatste kilometers werd Erik Zabel omringd door zijn ploeggenoten. Opeens waren zij verdwenen en moest Zabel zelf reageren op een jump van Andrei Tchmile. Hoewel de Duitse media meteen een rel probeerden te creëren, bleef de nieuwe leider in het algemeen klassement de heer die hij is. "In deze Ronde ligt er enorm veel druk op onze schouders. Daarom weegt mijn etappezege zwaarder dan het wegvallen van mijn ploeggenoten. Er komen nog een paar zware dagen. Ik draag nu de witte leiderstrui, maar ga die zeker verliezen. Zondag verwacht ik een slachting. Die rit is vergelijkbaar met een dagje Pyreneeën zonder Tourmalet. Met Vinokourov en Klöden hebben wij twee kanshebbers op de eindzege, als zij zaterdag een goede tijdrit rijden. Tot die tijd kan ik misschien nog een keer in de sprint toeslaan."