AMSTERDAM - "Het is een wonder dat ik nog leef", zegt Jaap van Zweden deze vrijdagmorgen. Ondanks de shock van wat er nog maar net is gebeurd, heeft hij de nacht erna goed geslapen.

"Ik voel me nu redelijk, maar besef dat de echte klap nog moet komen". Uren praten heeft hij er inmiddels opzitten met rechercheurs en psychologen in zijn villa. Hij heeft nog geen stap buiten de deur gezet.

Jaap van Zweden probeert zijn gedachtent te verzetten. Zondagavond zal hij zijn dirigeerstokje weer ter hand nemen tijdens een concert van het Residentie Orkest in Tilburg.

"Er is nog steeds die doodsangst", zegt hij. Een angst die hij die fatale nacht daarvoor zijn gezin wilde besparen. Jaap zegt: "Ik ben niet naar huis gegaan na die overval. De politie wilde van mij en mijn vriend Rob alles horen over het voorval. Ik dacht: als ik nu voordat de kinderen naar school gaan naar huis ga, is iedereen overstuur. Ook mijn vrouw Aaltje. Aangezien het vaak gebeurt dat ik in Den Haag blijf overnachten, dacht zij dat ik daar was blijven slapen", aldus Van Zweden.

Pas laat donderdagmiddag ben ik naar huis gegaan en heb ik Aaltje verteld wat zich heeft afgespeeld. En ja, zij is natuurlijk enorm geschrokken. Dit laat je niet los".

Dan vertelt Jaap wat zich die avond en bewuste nacht allemaal heeft afgespeeld.

"Ik was eerst in Eindhoven bij Nederland-Cyprus. Daarna bij Barend en Van Dorp. Vervolgens zijn Rob en ik iets gaan eten met een paar voetballers in het casino aldaar."

In de nacht reden we naar Amsterdam. Rob zat achter het stuur, ik zou hem bij zijn woning afzetten en dan doorrijden naar huis. Maar vlak voordat we bij zijn woning arriveerden, circa vier uur in de ochtend, sprong er bij een stoplicht ineens een man in de auto en bedreigde ons met een revolver".

"Doorrijden", zei hij. "Daarna eiste hij geld van ons. We gaven hem onze portemonnees. Toen besefte ik ineens dat dit wel eens levensgevaarlijk zou kunnen worden. Hij had immers zijn geld, maar hij was niet gemaskerd. Dan besef je dat zo'n man zich van je wil ontdoen".

Jaap weet zeker dat de dader hem niet kende. "Toen hij vroeg wie ik was, gaf ik hem het visitekaartje van mijn tennisleraar in Spanje waar ik onlangs nog was. 'Oh, jij tennist', zei hij toen. Nog steeds hield hij een enorm grote revolver tegen onze hoofden aan. Er gaat dan echt van alles door je heen".

"Ik dacht steeds: hoe overleef ik dit. Maar je houdt er tevens rekening mee dat het, als je na een half uur rijden gedwongen wordt op een donkere weg te stoppen, ineens afgelopen kan zijn".

Rob zei toen: "Je gaat ons zeker doodschieten". De man antwoordde niet, maar vlak voordat Rob stopte, liet hij ons duidelijk merken dat hij 'ons kapot zou maken'.

"Dan denk je alleen maar: hoe kunnen we ontsnappen? Maar steeds voelde ik die revolver tegen mijn hoofd".

"Het is uiteindelijk Rob geweest die, toen we stopten en de man even uit de auto stapte, onze levens heeft gered door weg te rijden. Beschermengelen zorgden ervoor dat talloze kogels vlak over en naast ons dwars door de auto vlogen", aldus Jaap.

"Wonder boven wonder zijn we niet geraakt. Dat vindt ook de politie. We hadden de portieren van onze auto niet op slot, iets wat we normaal wel deden. Dat zal vanaf nu dus nooit meer gebeuren. Je blijft nu natuurlijk steeds om je heen kijken als je onderweg bent. Dit zal me blijven achtervolgen. En helemaal omdat een andere dader uit een volgwagen ineens vanuit het duister opdoemde en met een knots van een mitrailleur op ons afkwam. Ze hadden ons daar met z'n tweeën willen doden".

Dan bereidt Jaap van Zweden zich voor op het volgende gesprek met de politie die op dat moment bij zijn woning arriveert.

Jaap mag op dit moment ook nog niet zeggen of er wordt gewerkt aan een compositietekening van de daders. Zijn woning wordt dag en nacht bewaakt. Ondanks alles gaat hij zondagavond toch weer aan het werk. En maandagavond zal hij het Koninginnedagconcert van het Residentie Orkest in de Haagse Philipszaal te dirigeren.

zoek naar gerelateerde artikelen

za 28 april 2001