Actrice uit 'Outbreak' voorbeeld
voor Amerikaanse vrouwen

Rene Russo geeft nieuwe
toon aan in Hollywood

door Eric Koch

Drie films, meer had Rene Russo niet nodig om in Amerika voor veel vrouwen een lichtend voorbeeld te worden. Na haar zelfverzekerde optreden tegenover persoonlijkheden als Mel Gibson in 'Lethal Weapon 3', Clint Eastwood ('In the line of fire') en Dustin Hoffman in de pakkende thriller 'Outbreak' geeft Rene Russo een nieuwe toon aan in Hollywood. Vrouwen als Rene kijken op het witte doek niet alleen maar bewonderend naar heldhaftige mannen, maar steken als vanzelfsprekende evenknieën zelf de handen uit de mouwen.

"Ik heb bij het effect van die rollen nooit zo stil gestaan", zegt de actrice vrolijk in Los Angeles, waar ze met tegenspeler Dustin Hoffman en regisseur Wolfgang Petersen de film presenteerde. "De laatste keer waarschijnlijk", lacht ze. "Ik denk niet dat Wolfgang ooit nog met Dustin en mij samen een film wil maken. Hij moet zich een oppasser in een crèche hebben gevoeld. Dustin en ik waren twee ondeugende kleuters. We zaten elkaar voortdurend met flauwe grappen achterna.

Maar Wolfgang bleef het toonbeeld van geduld. Waarschijnlijk omdat hij wist dat we een uitlaatklep nodig hadden. De opnamen waren vaak niet gemakkelijk. Ook al omdat het script dagelijks werd veranderd. Het verhaal over de strijd tegen een dodelijk virus en een doortrapte legercommandant legde het accent vooral op de actie en de spanning, maar wij wilden er ook een interessante menselijke ontwikkeling in leggen.

Nuances

Wolfgang Petersen is een meester in het aanbrengen van kleine, tekenende nuances. Dat had ik al ervaren bij 'In the line of fire'. Neem die scène waarin ik als criminologe die oudere FBI-agent, gespeeld door Clint Eastwood, voor het eerst ontmoet. Op zijn cynische manier zegt Clint quasi-charmant: "de secretaresses worden steeds mooier". In het script stond geschreven dat ik me na een glimlachje zou omdraaien en weglopen. Je hóórt op zo'n moment het publiek al denken: "O, dat wordt natuurlijk wat tussen die twee."

En dan kun je als toeschouwer eigenlijk meteen al naar huis: je weet hoe het gaat aflopen. Een kleine verandering was afdoende. Nu reageert ze onmiddellijk met: "... en de agenten steeds ouder..." En voelt de kijker meteen dat-ie vuurwerk tussen die twee mag verwachten. Dan ga je er eens lekker voor zitten."

Ook in dit opzicht had Wolfgang Petersen een geestverwant in Dustin Hoffman, zegt Russo. "Dustin is net zozeer schrijver als acteur. Net als Mel Gibson overigens. Zij hebben de gave om ter plekke een oplossing te bedenken. Ik voel wel aan dat er iets mis is met een scène, maar zij weten onmiddellijk wat er aan gedaan moet worden.

Sommige regisseurs houden er niet van als acteurs mee denken. Waarschijnlijk heeft Dustin Hoffman daarom ooit het imago van een eeuwigdurende zeurpiet en problemenmaker opgeplakt gekregen. Hoffman is geen ego-tripper. Waar het hem om gaat is de hoogst bereikbare kwaliteit van een film.

Improviseren

Dat houdt dus in dat er elk moment nog iets gewijzigd kan worden. Nog niet zo lang geleden had ik daar enorm de pest over in gehad. Ik wilde gewoon m'n tekst kennen en m'n best doen. Ik haatte de onzekerheid van improviseren. Maar ik heb nu ervaren dat die gedwongen alertheid, het attent zijn op onverwachte mogelijkheden, heel veel energie oplevert.

Spannend en vermoeiend blijft het niettemin. Vandaar die meligheid tussen de scènes door. Ik wist niet dat ik met m'n 41 jaar nog zo kinderlijk zou kunnen zijn. Maar dat was nog niets vergeleken bij Dustin Hoffman. Wat een kwajongen! Aan een stuk door bleef hij de meest laag bij de grondse grappen maken. Een beetje in de trant van 'Dumb and dumber', maar dan met een intelligente ondertoon. Met die combinatie krijg je me voortdurend onder tafel. Als ik Dustin zie, kijg ik onmiddellijk de slappe lach."

Met 'Outbreak' beëindigde Rene Russo een zelfgekozen verlofperiode van 18 maanden, waarin ze een dochter ter wereld bracht. "Niet goed voor m'n carrière, zo'n tijd er uit, werd me gezegd. Maar dat is niet het enige dat telt in m'n leven. Bovendien: wat op je weg ligt kom je toch wel tegen. Na 'Outbreak' ben ik al weer bezig met een volgende film: 'Get Shorty' met Danny de Vito en John Travolta.

Daarin speel ik een heel ander type dan waar ze me nu kennelijk voor waarderen. Een B-film sterretje. 'Get Shorty' is een komedie en daar was ik aan toe. Ik ben gek op de films van comediènnes als Carole Lombard, Jean Arthur en Katherine Hepburn. Het niveau van de komedies uit die tijd zie je tegenwoordig niet meer. De kwaliteit van de scenario's die ik onder ogen krijg is over het algemeen bedroevend.

Extra reden tot tevredenheid dus, dat ik drie interessante films op een rij heb kunnen maken. Ik heb me nooit zo gerealiseerd dat Clint en Dustin een stuk ouder zijn dan ik. Kennelijk zien ze me in Hollywood als leeftijdsloos. Prettig, want al die goede vrouwenrollen boven een bepaalde leeftijd zijn met een lampje te zoeken."

Publicatie 4 mei 1995

Foto: Rene Russo: drie interessante films achter elkaar, Dustin Hoffman op de achtergrond.