LONDEN - Peter Wessels maakte een buiging naar de koninklijke loge, vertrok met lege handen van Wimbledon, maar nam een tas vol herinneringen mee naar huis. Niemand minder dan Andre Agassi had tegenover hem gestaan. Hij mocht het van tradities druipende centre court van Wimbledon ("de mooiste baan ter wereld") betreden en gaf zijn visitekaartje af, zonder dat hij overigens een moment een bedreiging vormde voor de kaalgeschoren superster uit Las Vegas. Op de cruciale momenten toonde Agassi, die zijn 200e wedstrijd in een grandslam-toernooi afleverde, tegen de onervaren Nederlander aan hoe je een lastige partij dient te winnen: 7-6, 6-4, 6-4.

Peter Wessels (Foto: EPA)

Agassi, die alle grandslams minimaal één keer won en negen jaar geleden op Wimbledon tot 'graskoning' werd gekroond, sprak vol lof over Wessels. Alleen kocht de 23-jarige Elburger daar weinig voor. Een derde stunt binnen twee weken, nadat hij op Queens de Russische reus Marat Safin had verslagen en vorige week bij de Heineken Trophy drievoudig winnaar Pat Rafter klopte, zat er tegen Agassi niet in. De voormalige neonheld was een gewaarschuwd man en begon tegen Wessels dan ook scherp als een scheermes. "Hij is toch een klasse apart. Je staat al vanaf het inspelen onder druk. Hij beukt de ballen naar je toe. Voor de wedstrijd was ik bloednerveus. Toen we eenmaal gingen spelen, viel alle nervositeit van me af. Maar een paar momenten van slapte of gebrek aan concentratie zijn tegen hem fataal", vatte Wessels na afloop zijn onontkoombare nederlaag samen.

Voor het servicekanon, dat tot de tiebreak op een uitmuntende score van 85 procent eerste opslag stond, was het pas de tweede keer dat hij in het hoofdtoernooi op Wimbledon mocht acteren. Bekendheid kreeg hij als junior, toen hij in 1996 de halve finales van 'The Championships' bereikte en tussendoor als hittingpartner fungeerde van Richard Krajicek, die de Wimbledontitel in dat jaar veroverde. Twee jaar geleden ging hij in de eerste ronde in vijf sets ten onder tegen de Duitser Tommy Haas. Wessels is geen groentje meer en het wordt tijd dat de 23-jarige tennisprof wat vaker van zich doet spreken. In potentie is hij van de generatie na de groep-Krajicek de beste, maar zijn fysieke gesteldheid weerhield hem van grote daden. Ook aan de vooravond van Wimbledon 2001 klaagde hij over een opspelende spier in de rechterschouder, maar hij had er tijdens de partij geen hinder van ondervonden.

Nee, de meeste hinder ondervond hij van de oude meester aan de andere kant van het net. Wessels was niet op het lumineuze idee gekomen om een masker van Bill Clinton op te zetten. De ex-president van de Verenigde Staten woonde de ondergang van Agassi op Roland Garros bij. In de kwartfinales zag Clinton in Parijs zijn zeker zo beroemde landgenoot in de kwartfinales gestuit door Sebastien Grosjean. Daarmee gingen de plannen om het totale Grand Slam op zijn naam te brengen, in rook op. Agassi had namelijk in Melbourne gezegevierd en zag zijn kans schoon om de vier 'majors' in één jaar te grijpen. Ziek was de Amerikaan ervan en het kostte hem dan ook een aantal dagen om het vizier te richten op Wimbledon. Aan voorbereidingstoernooien deed hij niet mee. Voor het tempo trainde hij thuis op snelle hardcourt-banen en in zijn openingspartij toonde Agassi aan dat hij zich schijnbaar moeiteloos aan welke baansoort weet aan te passen.

Wessels weerde zich kranig, maar bleek gewoon een maat te klein. Met zijn aanvallende speelstijl treedt hij in de voetsporen van zijn meer gelouterde landgenoten Krajicek, Siemerink en Eltingh. Alleen lijkt hij nog aan professionaliteit te moeten winnen om zich ook aan hun erelijsten te kunnen spiegelen. Tot nog toe was Wessels één keer succesvol: vorig jaar op het gras in Newport, het ATP-toernooi dat meteen na Wimbledon het (te) korte grasseizoen afsluit. Maar voor Wimbledon 2001 was hij afhankelijk van de afzegging van een aantal spelers. Anders had hij zich gewoon voor het kwalificatietoernooi moeten melden. Het pakte gelukkig voor Wessels beter uit en de ervaring tegen publiekslieveling Agassi op het volgepakte centre court van Wimbledon pakt niemand hem meer af. "Ik heb de nederlaag aan mezelf te wijten. De tiebreak van de eerste set heeft me de das omgedaan en de doorbraken op mijn service lagen ook aan mijzelf. Maar ik kan Wimbledon met opgeheven hoofd verlaten. Het is geen schande om van deze man te verliezen."

zoek naar gerelateerde artikelen

di 26 juni 2001