AMSTERDAM - Een vinger in de pap en het liefst een zo dik mogelijke. Zo luidt de opdracht waarmee Peter Blangé morgen naar Rome afreist. De voormalige volleybalinternational is op een seminar in de Italiaanse hoofdstad de Nederlandse kandidaat voor een plaats in de Europese atletencommissie, die vrijdag wordt gekozen. Blangé: "Aan de bestuurstafel moet er voor de atleet ruimte worden gecreëerd. Dat is de uitdaging."
Met andere woorden: de op te richten Europese atletencommissie moet zijn bestaansrecht zelf bewijzen. Blangé: "De stem van de atleet kan niet meer buitengesloten worden nu topsport een beroep is geworden. Dat kan alleen als de atletencommissie actief is, onderwerpen claimt en niet meer tevreden is als er alleen over de samenstelling van een olympisch kledingpakket mag worden meegepraat. Als topsporter had ik al snel het idee dat er tegen een muur werd gepraat. Maar ook op politieke wijze kunnen doelen worden bereikt. Door de dialoog aan te gaan en niet door het conflict."
Toch is er een dikke laag politieke saus over de verkiezing in Rome gegoten. Geel van kleur en met de lucht van fritessaus. In zijn ambitie om de opvolger van IOC-president Samaranch te worden, kan Jacques Rogge met de atletencommissie van het Europees Olympisch Comité (EOC), waarvan hijzelf voorzitter is, goede sier maken. Met het seminar laat de Belgische chirurg zien voor hervormingen te zijn. Als de stemming ook nog eens op een democratische wijze verloopt, dan slaat hij in publicitair opzicht twee vliegen in één klap.
"Persoonlijk heb ik iets van: dit moet niet kunnen", meent Irene Eijs, voorzitter van de Nederlandse atletencommissie, die in Rome ook van de partij is. Haar ervaringen met het EOC: "Ik ben geschrokken van het conservatisme binnen deze club. Toch spreek ik in dit geval van een win-winsituatie, waarbij wij profiteren van de tijdgeest, nu de verkiezing van de nieuwe IOC-voorzitter voor de deur staat. Nog altijd bevindt de sport zich onderaan de keten, terwijl dit maatschappelijk fenomeen belangrijker en belangrijker wordt. Alle knopen in het web willen wat van de atleet. De bonden, de nationale olympische comités, de commercie de media en het publiek zorgen voor meer en meer druk. Toen wij acht jaar geleden begonnen, hadden wij niets. Nu beschikt de Nederlandse atletencommissie over eigen secretariële ondersteuning en hoeven wij niet meer voor elke gulden verantwoording af te leggen. Ondertussen zijn wij ook bezig met een vakvereniging. Die is in oprichting."
Op Europees niveau moet er ook zo snel mogelijk worden meegepraat over zaken als reglementen, wedstrijdschema's, imagerecht en last but not least doping. "Daar zal ik op het seminar over spreken. In mijn ogen wordt het de hoogste tijd voor een herdefiniëring van dit begrip. Doping is verworden tot een maatschappelijk probleem, dat dezelfde aanpak verdient als andere maatschappelijke problemen als criminaliteit en drugs. Ook de werkdruk van de atleet komt donderdag in Rome ter sprake. Ik heb een redelijk verhaal en hoop mijzelf daarmee te profileren."
In Sydney greep hij naast het lidmaatschap van de atletencommissie van het IOC. Via-via had Blangé vernomen dat Samaranch himself had laten doorschemeren dat zijn benoeming een formaliteit zou worden, nadat hij in de eerste ronde niet was gekozen. De IOC-preses zou hem op persoonlijke titel alsnog benoemen, maar deed dat niet. Inmiddels is de IOC-atletencommissie meer een kweekvijver voor nieuwe IOC-leden geworden in plaats van een belangenvereniging. De voorzitter, oud-roeier Peter Tallberg, is inmiddels 62 jaar.
Blangé: "Ook daarom is het een goede zaak dat op Europees niveau de stem van de atleet wél doorklinkt. Ik wil er alles aan doen om nu wel te worden gekozen, want mijn betrokkenheid bij de sport wint het nog altijd van de tegenslag."
![[terug]](/krant/logos/terug.omlaag.gif){kind=small}