Kim Clijsters. (Foto: REUTERS)

PARIJS - Het was ooit een geliefde hobby bij de Nederlandse tennistop, maar op het tappen van Belgenmoppen staat in het Oranjekamp inmiddels de doodstraf. Respect voor de zuiderburen is op zijn plaats, nu zij hun Nederlandse tenniscollega's tegenwoordig op alle toernooien de loef afsteken. Zo ook op Roland Garros, waar Nederlandse tennissers alleen nog op de tribune zijn te bewonderen. Daar voelden zij zich, met achtereenvolgens Kim Clijsters, Olivier Rochus en Justin Hénin op het centre-court, toeschouwers bij het 'Belgisch Open'.

Nu maar hopen dat ze ook nog wat hebben opgestoken van de prestaties van met name Clijsters en Hénin, die zich moeiteloos plaatsten voor de vierde ronde. En dat is allesbehalve een Belgenmop.

Terwijl het Nederlandse vrouwentennis haar laatste adem uitblaast, bevindt de Belgische tennisbond zich in de bloei van zijn leven. De voormalige top-tienspelers Sabine Appelmans en Dominique van Roost zijn nog maar nauwelijks gestopt, of de jeugdige Hénin (ze vierde gisteren haar negentiende verjaardag) en Clijsters (ze wordt volgende week achttien) hebben hun voorgangers en voorbeelden al naar de vergetelheid geslagen. Met alle respect voor de twee oudgedienden, die er ook niets aan kunnen doen dat Hénin en Clijsters meer tennistalent in hun pinken hebben dan menig concurrent in het hele lichaam.

Met het bereiken van de vierde ronde herhalen Clijsters en Hénin het huzarenstukje dat ze eerder dit jaar toen beiden nog als ongeplaatste speelsters bij de Australian Open ook al opvoerden. Het gevolg is dat de Bourgondische vlakte tussen Nederland en Frankrijk met de dag meer tennisgek wordt, zoals gisteren op Roland Garros goed was te zien. Met busladingen tegelijk reisden de Belgen af naar het tenniscomplex, waar de ongelukkige bezitters van een kaartje voor Court Suzanne Lenglen (de tweede baan op Roland Garros) wanhopig probeerden hun toegangsbewijs om te ruilen voor een centre court-ticket. Daar immers was het gisteren België-dag, met in de hoofdrol Kim Clijsters en Justine Hénin.

Laatstgenoemde verkeerde, zo gebiedt de eerlijkheid te vermelden, tegen de Française Virginie Razzano zeker niet in de vorm die haar in no-time naar de zestiende plaats van de wereldranglijst heeft gebracht. Hénin serveerde ver beneden peil en haar handelsmerk, een moordende éénhandig geslagen backhand, miste veel te vaak de juiste richting om Razzano angst in te boezemen. Desondanks trok Hénin de partij zonder setverlies (6-3 6-4) naar zich toe, hetgeen net zoveel zegt over haar talenten als over het gebrek daaraan bij Razzano.

Slecht optreden of niet, de frêle Waalse wordt inmiddels wel een plaats in de finale toebedacht, hetgeen zij vooral dankt aan het feit dat in haar kwart van het speelschema zo ongeveer iedereen die een beetje behoorlijk tegen een tennisbal kan slaan, is weggevallen. De eerste geplaatste tegenstandster wacht Hénin zelf als veertiende geplaatst pas in de halve finales, waar een ontmoeting lonkt met haar landgenote Clijsters of Jelena Dokic, ook al zo'n tiener (net achttien jaar) met veel te veel wijsheid voor haar leeftijd.

Clijsters wilde na haar zege op de Spaanse Marta Marrero (6-2 6-2) nog niet vooruitkijken naar een eventuele ontmoeting met Hénin, die zij eerder dit jaar in Indian Wells nog versloeg. "Zal ik eerst maar eens mijn volgende wedstrijd proberen te winnen?" reageerde ze op een in haar ogen te ver vooruit kijkende vragensteller, die als goedmakertje een ontwapenende glimlach op zich af zag komen. "Ik droom nog niet eens van een kwartfinale, laat staan dat ik aan de halve finale denk."

Van wie of wat ze wel droomt, bleef gisteren een goed bewaard geheim, al zal Lleyton Hewitt ongetwijfeld regelmatig in Clijsters' nachtelijke gedachtewereld ronddolen. De Australische nummer zes van de tenniswereld is alweer geruime tijd de vaste verkering van Kim Clijsters, die haar toehoorders verzekerde in tegenstelling tot Hénin nog niet met trouwplannen rond te lopen. "En als dat wel het geval zou zijn, zou ik dat zeker niet aan jullie vertellen." De glimlach veranderde in een luide giechel, alsof ze zojuist een mop had verteld. Iets dat ze in het Nederlandse tenniskamp al tijden niet meer doen.

zoek naar gerelateerde artikelen

za 2 juni 2001