|
Tal van Oscarnominaties voor Overleven achter de tralies Een ijskoude moordenaar, noemt de rechter hem. De jonge bankier Tim Robbins ziet eruit alsof hij geen vlieg kwaad zou kunnen doen, maar versmade liefde leidt soms tot bloedbaden. Robbins' overspelige vrouw en haar minnaar werden doorzeefd met kogels gevonden en de beklaagde heeft geen alibi. Hem wacht levenslang in de gevreesde Shawshankgevangenis.
Daar is de keurige Robbins al snel populair bij de Sissies. Die hardhandige herenclub maakt hem direct duidelijk dat er in de jungle van het gevangenisleven geen plaats is voor gevoeligheden. Ook voor de brute bewakers geldt het recht van de sterkste. De Shawshankgevangenis heeft de menselijke beschaving buitengesloten. Maar Amerikaanse verhalen laten graag zien dat één bijzondere persoon een samenleving kan veranderen. Robbins laat zich de rug niet breken. Waar anderen zich aanpassen of ten onder gaan, blijft hij op zijn rustige manier zijn zelfrespect behouden. Die houding leidt stilaan tot opzienbarende veranderingen in de gevangenis. De ooit beruchte bewaarplaats wordt zelfs een modelinrichting. Die ontwikkeling, zoals eerder beschreven in een kort verhaal van Stephen King, leidde inmiddels tot zeven Oscarnominaties. Niet onbegrijpelijk, gezien de gemelde Amerikaanse voorkeur voor 'Rocky'achtige verhalen. Maar de overtuigend debuterende Frank Darabont vertelt zijn opbeurende geschiedenis met veel flair en gevoel voor nuances. Hij gaat de harde momenten in het gevangenisleven niet uit de weg maar richt zijn aandacht vooral op de menselijke ontwikkelingen. Centraal daarin staat de vriendschap tussen Robbins en de slimme ritselaar Morgan Freeman. Die is (voor de derde keer) kandidaat voor een Oscar, net als Darabonts film. Naar goed Hollywood-gebruik winnen moed, trouw, integriteit en wilskracht het van corruptie en kwaadwilligheid en met een verrassende ontknoping stuurt 'The Shawshank Redemption' ons bevredigend de bioscoop uit. E.K.
Première 2 maart 1995 |
