Hugo van Lawick vertelt een jungle-verhaal
'The Leopard Son'
dient ook een goed doel
Met 'The Leopard Son' vertelt Afrika-kenner Hugo van Lawick een verhaal dat uit het leven gegrepen is van de Serengetivlakte. Het opgroeien
van een luipaard-welp, de opvoeding, de overlevingslessen voor de jungle,
alles wordt met de min of meer verborgen camera gevolgd. Het levert vaak
schattige beelden op, maar ook afschuwelijk wrede momenten. Het achtervolgen,
bespringen en verscheuren door bloeddorstige leeuwen van argeloze gazelles,
tja, het zal wel horen tot leven en zeden van de jungle, maar je wordt er
niet vrolijk van.
De hoofdlijn echter van de film blijft het jonge leven van de welp en zijn
moeder dat met handige montage tot een gebeurtenis van anderhalf uur wordt
samengevat. Het ziet er mooi en groot van beeld uit, maar onderscheidt zich
toch niet spectaculair van de natuurfilms die ook via de televisie tot ons
komen. Voor de stem die namens Van Lawick commentaar levert, geldt vanwege
de clichématige benadering hetzelfde. Maar er wordt een mooi doel mee gediend,
de instandhouding van het dierenleven in Afrika, en dat maakt veel goed.
HtnB.
Première 19 december 1996
|