Oplichters in hartje Amsterdam

'Siberia' schelmse opvolger 'Zusje'

door Eric Koch

Het Rijksmuseum? Geen probleem. Ik wijs je de weg wel even. Een jeugdhotel? Loop maar mee. De charmante Hugo en zijn vrolijke kameraad Goof lijken lopende reclame voor gastvrij Amsterdam. Altijd bereid om een verdwaalde toeriste op weg te helpen. En om voor wat romantiek te zorgen in de donkere uurtjes. De volgende morgen echter zijn ze verdwenen en met hen een pak Nederlandse valuta en een bladzij uit het paspoort van hun slachtoffers.

Oplichters Goof (Roeland Fernhout, links) en Hugo (Hugo Metsers III) pappen aan met toeristen Lara (goed ondoorgrondelijk gespeeld door debutante Vladka Simic) en Kristy (Nicole Eggert).

Zonder schuldgevoelens spelden de beide vrienden vervolgens de buitgemaakte pasfoto's in de trofeeënkast en maken zich op voor een volgende verovering. Het leven is simpel en aangenaam. Totdat de eenvoudige en trouwhartige Goof zijn hart verliest aan de Russische Lara. Aanvoerder Hugo had traditiegetrouw de mooiste van het dubbele doelwit uitgekozen, een Amerikaanse (een gastrolletje van Baywatch-ster Nicole Eggert). Terwijl Hugo zijn doelwit letterlijk en figuurlijk uitkleedde in een dure hotelkamer, had hij de bedremmelde Goof bij de stille Russische achtergelaten.

Kennelijk was het toch tot iets van een gesprek gekomen, want als Hugo de volgende ochtend thuiskomt, treft hij zijn kameraad in bed aan met Lara. Tegen de regels. En al helemaal dat Lara blijft logeren. Prompt zijn de automatismen verdwenen, de verhoudingen zoek. Gemelijk gaat Hugo alleen op pad, terwijl de keurige Goof zich in bed aanvlijt tegen de terughoudende Lara. Hij is verliefd en kan wel even wachten.

Hij droomt van een toekomst met haar. Omdat hij zijn nieuwe vriendinnetje wil verrassen met een reis naar haar geboorteland, klopt Goof bij Hugo aan voor de helft van hun geld. Die vraag valt slecht. Vervolgens stelt de geïrriteerde Hugo een weddenschap voor: wie het eerst acht pasfoto's verovert, krijgt het geld.

Hugo Metsers III (links) en Roeland Fernhout leiden als Hogo en Goof in 'Siberia' een herenleventje, totdat een Russische rugzaktoeriste roet in het eten komt gooien.

Een eitje voor de uitgekookte Hugo, zou je denken. Maar Goof, kennelijk geïnspireerd door de liefde, gooit niet alleen zijn gevoeligheid maar ook zijn naïviteit overboord. In aanleg een interessante ontwikkeling, maar dat het voordien dommige hulpje zo gewiekst zijn leermeester naar de kroon steekt en achter zich laat, mag vooral op rekening worden geschreven van het scenario.

De gebeurtenissen volgen in 'Siberia' keurig de aannemelijke route die regisseur Robert Jan Westdijk en zijn kompaan Jos Driessen achter de schrijftafel uitstippelen, maar gaan in toenemende mate een bedachte indruk maken. Het nieuwe broertje van 'Zusje' mist het vanzelfsprekende van Westdijks overrompelende regiedebuut. Vormden stijl en inhoud daarin een organisch geheel, ditmaal leiden kleine montagetrucjes alleen maar af.

Dat Westdijks tweede film niet het niveau haalt van zijn knappe eersteling, wil niet zeggen dat 'Siberia' is mislukt. Met name het eerste gedeelte is vaak amusant en ook daarna worden de gebeurtenissen vlot en levendig opgediend. Roeland Fernhout, de aanstekelijke kwajongen uit 'Zusje', is opnieuw prettig gezelschap en Hugo Metsers III, indertijd nadrukkelijk aanwezig als de cynische stem in die film, toont ook in levende lijve charisma. Met zijn nieuwe werkstuk doet Westdijk even een stapje terug, maar als bioscoopuitje is 'Siberia' onderhoudend genoeg.

Publicatie 27 augustus 1998