Marsmannetjes vallen aan in 'Mars Attacks'

Hadden we de boel na 'Independence Day' net weer een beetje aan kant, staat ons weer een buitenaardse invasie te wachten. Marsmannen zijn 't ditmaal en ook nu worden ze aanvankelijk met enthousiasme begroet. Professor Pierce Brosnan prijst hun intelligentie en doet óns in een adem af als agressieve primitievelingen. New Agers geloven dat de ruimtebroeders de smoezelige menselijke maatschappij komen schoonmaken. Iets dergelijks blijken de buitenaardse bezoekers inderdaad in de zin te hebben, maar iets rigoureuzer dan gehoopt.

Presidentsvrouw Glenn Close verwachtte er al niet veel van. "Jakkes, wat een enge mannetjes", mompelde ze. "Daar haal ik het tafelzilver niet voor uit de kast!" Maar de Marsianen wachtten niet op haar uitnodiging. Eerst verpulveren ze een feestelijk ontvangstcomité in de Nevada, vervolgens wordt de halve volksvertegenwoordiging uitgeroeid en vervolgens dringen ze het Witte Huis binnen.

Nog voordat ze echt ernst maken met het verwoesten van de Amerikaanse architectuur in uiteenlopende cultuurcentra als Washington en Las Vegas hebben de agressieve groene mannetjes de kijker al van een flink aantal bekende gezichten beroofd. Reporter Michael J. Fox gaat er al in een vroeg stadium aan en in zijn spoor volgen o.a. president Jack Nicholson, zijn gade Glenn Close, generaal Rod Steiger en toerist Danny de Vito. Van Pierce Brosnan blijft alleen een hoofd over.

Alles om ons aan het lachen te maken. En dat lukt regisseur Tim Burton aanvankelijk aardig. De beschermheer van misfits als Beetlejuice, Edward Scissorhands, Batman en Ed Wood injecteert zijn hommage aan science fiction-films uit de jaren verf gewoontegetrouw met een flinke dosis zwarte humor en zijn acteurs doen uitgestreken mee in de kruising tussen 'Independence Day' en Burton's animatiefilm 'Nightmare before Christmas'.

Maar terwijl de kwakende Marsmannetjes steeds wilder om zich heen gaan schieten, raakt in de rook en het stof van de instortende gebouwen het uitzicht op een verhaallijn verloren. Een rommeltje wordt het, waarin geestigheid is ingeruild voor lolligheid. Als ondeugende Gremlins rennen de grijnslachende Marsianen van de ene afrekening naar de andere, zonder vooropgesteld of logisch plan. 't Is raak of mis en dat maakt ze kwetsbaar. Net als de film, die samen met onze groene bezoekers uiteindelijk het loodje legt.

E.K.

Première 6 maart 1997