Met die dreiging leerde hij leven, zegt hij met kenmerkende nuchterheid.
Hij heeft in die zes jaar wel voor hetere vuren gestaan. Zoals blijkt uit
een ijzingwekkende scène in de film, waarin een Japanse kelner het bezoekende
mafia-gezelschap vraagt om de schoenen uit te trekken, zoals in het restaurant
gebruikelijk is. Pistone's metgezellen maakten er geen punt van, maar een
tape-recorder in je laars is een dodelijk probleem. En dus moet Pistone
weigeren. Ter plekke verzint hij een verhaal over zijn vader in een Japans
krijgsgevangenenkamp en in plaats van dat de argwanende maffiosi hém onder
druk zetten, slaan ze de halsstarrige kelner in elkaar.
Ook Pistone (schuilnaam Donnie Brasco) deelt ter plekke een paar rake klappen
uit. "Voordat je aan zo'n undercover-operatie begint, moet je weten hoever
je wilt gaan", kijkt hij terug. "Als je eigen leven op het spel staat, zijn
keuzes minder moeilijk. Maar waar trek je de lijn? Bij moorden? Je weet
dat de mafia geen club voor fijnproevers is. Leden van de mafia zijn moordenaars.
Lefty, de man die me onder zijn hoede nam, had 27 man omgebracht. Niet eens
een bijzonder groot aantal."
"Als je bevel krijgt om iemand te vermoorden, kun je niet weigeren. Dan
krijg je zelf de kogel. Als ik zo'n opdracht kreeg, kon ik nooit mijn slachtoffer
vinden. Maar je kunt je niet overal terugtrekken. Ook daarom heb ik nooit
plezier gehad in die periode, al lijkt een wereld met vrouwen, drank en
gokken voor een buitenstaander aantrekkelijk. Het is een leven van bloed,
stelen, liegen, argwaan en bedrog."
"Ik kende de kleurige buitenkant van mijn jeugd. Mijn vader had een café
waar veel mafiosi kwamen. Daar ging mijn vader heel vriendschappelijk mee
om, maar hij maakte mij wel duidelijk dat ik daar niets mee te maken moest
krijgen." Pistone glimlacht. "Daar heb ik me dus niet helemaal aan gehouden."
"Mijn Italiaanse achtergrond maakte me geschikt om undercover werkzaamheden
te doen. Ik kende hun waarden, hun tradities en gedragscodes. En je moet
er een bepaalde mentaliteit voor hebben. Ik hou van uitdagingen. Anderen
te slim af te zijn. Je adrenaline gaat stromen. Elke dag weer moet je honderd
procent op je hoede zijn. Lefty en zijn vrienden konden de gemoedelijkheid
zelf zijn, maar het volgende moment waren ze compleet waanzinnig en gewelddadig.
Ze legden je neer zonder daar een seconde over na te denken. Als ik later
de opgenomen bandjes afluisterde, besefte ik soms pas het gevaar dat ik
had gelopen. Dat gevoel van avontuur mis ik soms wel." |