Derek de Lint weer thuis In 'Affair Play' van Roeland Kerbosch door Eric Koch Ze zijn wel wat gewend in Amsterdam. Maar een bijna naakte man, die in de kille herfstregen schreeuwend een jonge vrouw probeert staande te houden, doet voorbijgangers op de Reguliersgracht toch stilstaan. De vrouw rukt zich los en vlucht in een wildvreemde auto, die op de brug wacht om door te kunnen rijden. Op de achterbank van de dure Bentley zit een verraste Derek de Lint. Zijn ongewone kennismaking met Lysette Anthony vormt het begin van een wat dramatische romance in 'Affair Play', de nieuwe speelfilm van regisseur Roeland Kerbosch en producent Matthijs van Heijningen. "Leuke scène toch?" glimlacht Kerbosch (rechts) vergenoegd na de opname. "Niet iets, dat je zelf zo snel zal meemaken, maar voor alledaagse gebeurtenissen ga je niet naar de bioscoop. Neem een film als 'Pretty woman'. In wezen een sprookje. Maar je bent graag bereid om anderhalf uur de ontwikkelingen te geloven. Ongewone gebeurtenissen geven een verhaal kleur. Als filmmaker probeer ik door de ogen van de toeschouwer te kijken." Om die reden laat Kerbosch Lysette Anthony (de Britse actrice, die we ons nog met warmte herinneren uit 'Zoeken naar Eileen') met haar vriend breken in een sauna. Waarna de opgewonden man, slechts gehuld in een handdoek, haar tot op straat volgt, om haar op andere gedachten te brengen. De kennismaking met Derek de Lint zal haar vervolgens in een nog lastiger parket brengen. Tussen beiden bloeit iets moois op, maar duistere gebeurtenissen uit het verleden staan langdurig geluk in de weg. De lint wordt (opnieuw) gekweld door een overdosis jaloezie, die hij via een gevaarlijke actie probeert te overwinnen. Hij dreigt daarop Lysette te verliezen. Maar als hij tenslotte een confrontatie met zijn verleden durft aan te gaan, is er toch hoop op een gezamenlijke toekomst. Roeland Kerbosch is in zijn (Engelstalige) psychologische thriller een al te gemakkelijk happy end uit de weg gegaan. "Ik hou van verhalen waar de toeschouwers zelf ook iets mogen vullen. Dat moet 'Affair Play' onderscheiden van de gemiddelde Amerikaanse thriller. Technisch gesproken moet deze film de concurrentie met producten uit Hollywood aankunnen. Daar zorgt cameraman Nils Post wel voor. Hij is nooit tevreden met een opname, maar ik weet tot welke resultaten zijn perfectionisme leidt. Dat toonde hij bij 'Voor een verloren soldaat'." Die film bracht Roeland Kerbosch vijftien jaar na zijn laatste productie als regisseur voor het eerst weer achter de camera. Met opmerkelijk resultaat. Hij bleek als cineast sterk gegroeid. Zijn gevoel voor nuances in een verhaal vol emotionele valkuilen werd in eigen land vreemd genoeg niet op waarde geschat. Maat zijn sfeervolle film stond in de VS wekenlang in de top vijftig van de best bezochte film. Zijn rentree was min of meer uit nood geboren. Kerbosch, indertijd producent van films als 'Ademloos', zocht lang naar een regisseur om zijn verhaal te verfilmen. Maar elke kandidaat wilde veranderingen in het verhaal aanbrengen. "Typisch Nederlands", vindt Kerbosch. Iedereen wil auteur zijn. Gewoon vakkundig een verhaal in beeld brengen wordt te min gevonden. Nou, toen heb ik het gewoon maar zelf gedaan. En ik vond het zomaar weer leuk. Ondanks alle problemen. We hadden een hele onervaren crew. Maar er is keihard gewerkt. Ik hield me ditmaal meer met het totaal bezig dan met details. Vroeger bemoeide ik me overal mee. Dan verlies je je overzicht. Ik ben nu veel meer ontspannen dan eertijds. En dus werk je met veel meer plezier." Twee-eenheid Eens te meer omdat hij zich omringd weet met vakmensen. Met ervaren rot Matthijs van Heijningen vormt hij al jaren een twee-eenheid. "Zijn eerste productie was een film van mij", herinnert Roeland Kerbosch zich glimlachend. "Daarna zijn wij elkaar wat uit het oog verloren. Onze samenwerking begon opnieuw, toen hij ervoor zorgde dat 'Ademloos', die oorspronkelijk voor de tv gemaakt zou worden, een bioscooproulatie kreeg." Samen met Van Heijningen nam hij de bekende arthouse bioscoop 'The Movies' over. De plannen om een groot theatercomplex op het Haarlemmerplein neer te zetten zijn in een vergevorderd stadium. "Leuk een eigen bioscoop", zegt Kerbosch. "We zijn allebei filmliefhebbers. Ook bij een productie als 'Affair Play' is het plezierig als je met een geestverwant kunt overleggen." Over de hoofdrolspelers waren ze het roerend eens. "Derek de Lint is echt een kanjer, Iemand van internationale allure. In eigen land wordt hij wel eens onderschat, heb ik het idee. Wellicht ook omdat hij vooral in het buitenland werkt. Hij is een pure professional, iemand die zonder veel poeha heel goed met zijn vak bezig is. Heel knap zoals hij die aanvankelijk stijve zakenman in 'Affair Play' in de loop van zijn relatie met die jonge vrouw bijna ongemerkt steeds losser weet te maken. Je kunt nog zoveel in een verhaal leggen, maar het blijft toch de acteur die een personage vlees en bloed moet geven. Daar is een paar jaar in gaan zitten. De Lint groeide als acteur op voor de camera's. Een filmpersoonlijkheid was hij als knappe jongeman in 'Kort Amerikaans', maar hij moest in die tijd nog niet te veel zijn mond opendoen. Daarna schaafde hij aan zijn talent in gelauwerde internationale producties als 'The unbearable lightness of being'. In Amsterdam geeft het nadrukkelijke grijs in zijn zwarte haar een nieuwe fase in zijn carrière aan. "Grijs geverfd hoor", lacht veertiger De Lint. "Maar inderdaad, ik word nu voor oudere rollen gevraagd. Ben ik niet ongelukkig mee: in deze leeftijdsklasse liggen interessante mogelijkheden." Hij grijnst. "Zolang je maar niet in de bekende Hollywoodcyclus terecht komt. Als je jong bent is 't: Derek de Lint, wie is dat? Dan volgt: we willen Derek de Lint voor die rol. Word je ouder, dan zeggen ze 'zoek iemand die op Derek de Lint lijkt'. En ten slotte klinkt 't weer: Derek de Lint, wie is dat?" Net zoals voor regisseur Paul Verhoeven en collega's Rutger Hauer en Jeroen Krabbé was 'Soldaat van Oranje' voor De Lint een internationaal visitekaartje. Maar voor een permanent verblijf in het buitenland koos De Lint niet. "In Hollywood zit je dichter bij het vuur. Zeker. Maar als je regelmatig aanwipt, herinneren ze je ook nog wel. Mijn gezin is veel belangrijker dan mijn carrière. Mijn vrouw heeft een fijne baan in Amsterdam en mijn kinderen hebben het naar hun zin op school." Zijn beide zoons hebben ook belangstelling voor film. De jongste speelt als een kwajongen, die een steen door de ruiten gooit van De Lint's appartement, zelfs een rolletje in 'Affair Play'. Derek de Lint kan dus met een gerust hart ouder worden: er staat iemand klaar om 'm als jeune premier op te volgen...