Liefdesbedrog nekt
diamantair in 'Affair Play'
"De toekomst van de Nederlandse speelfilm ligt in het buitenland", hield
producent Matthijs van Heijningen de pers voor bij de presentatie van 'Affair
Play'. Wie zich uitsluitend richt op de Hollandse markt, kan nooit meer
voor een gezonde financiering van zijn projecten zorgen. Vandaar dat zijn
nieuwste productie een Engelse titel draagt en meer dan de helft van de
dialogen daarin ook in het Engels worden gesproken.

Daarnaast hebben de scenarioschrijvers Roeland Kerbosch (ook regisseur) en Bastiaan Gieben zo veel mogelijk internationaal aansprekende
elementen in hun verhaal aangebracht. Een iets oudere rijke diamantair uit
Amsterdam (Derek de Lint) wordt smoorverliefd op een jonge Amerikaanse ambassademedewerkster
(Lysette Anthony) met wie hij halsoverkop trouwt.
Alex is echter net zo jaloers als Shakespeares Othello en heeft al snel
waandenkbeelden over de vermeende ontrouw van Lisa. Hij ziet haar op zijn
huwelijksfeest de liefdesdaad bedrijven met zijn beste vriend Simon (Boudewijn
de Groot) die nota bene bisschop is. Pas als hij zijn ogen uitwrijft, ziet
hij in dat hij dat allemaal verzint.
Om de trouw van Lisa te controleren, huurt hij een knappe golfspeler in,
die haar moet verleiden. Zij wijst de bink af, ontdekt het complot van Alex
en verbreekt de relatie, die uiteindelijk weer geheeld wordt als Lysette
ontdekt wat Alex' grote frustratie is. Een gebeurtenis uit zijn jeugd: een
moord die nooit helemaal opgehelderd is.
'Affair Play' is geen meesterwerk en heeft ook niet die pretentie. Met Shakespeare
heeft het niets te maken, derhalve. Hoewel het scenario af en toe net iets
te flauwe bochten maakt en de toeschouwer zelden echt op het verkeerde been
wordt gezet, is er sprake van een goed geacteerde, goed gefotografeerde
en zelfs onderhoudende Nederlandse speelfilm. En dat is op zich al een verdienste.
DvdH
Foto: Derek de Lint en Lysette Anthony tijdens een gelukkig moment in 'Affair
Play'.
Première 24 mei 1995
|