Catherine Deneuve is prachtig in 'Place Vendôme

De rolprent toont ons Catherine Deneuve als de weduwe van een belangrijke juwelier die zelfmoord heeft gepleegd na een enorme diamantenzwendel. Ooit was ze zelf handelaar in het mooie spul, maar na een stukgelopen liefde is ze aan de drank geraakt en moet ze zich regelmatig laten verplegen in allerhande privé-klinieken. Omdat haar man haar een paar prachtige diamanten heeft nagelaten, zal ze opnieuw toetreden tot de keiharde wereld van de glimmertjes.

Dat levert een prachtig literair verhaal op dat met de nodige Franse traagheid wordt verteld in 'Place Vendôme'. Regisseuse Nicole Garcia heeft haar dolly goed geolied en laat de camera over het drama heen vloeien. Aan effectiviteit heeft ze een broertje dood. Ze laat de kijker het verhaal zelf construeren door af en toe een kleine hint te geven, maar ze houdt klaarblijkelijk erg veel van mistgordijnen waarachter de gebeurtenissen moeten plaatsvinden.

Het maakt de film tot een fossiel. Ooit vonden we dit wel mooi en interessant. De suggestie van een artistieke kwaliteit hangt zeker over 'Place Vendôme', maar het ontbreekt de makers geheel en al aan de helderheid van onze moderne tijd.

Deneuve is prachtig, en weet zelfs een zekere lelijkheid aan te brengen in haar personage... ook al zal ze nooit zo ver komen als Simone Signoret aan het einde van haar loopbaan. Voor de rest ligt de film wel erg zwaar op de maag.

DvdH