Zijn optreden leidt tot een overrompelende avonturenfilm. Met een kleurrijk historisch decor voor het atletische degengekletter geeft regisseur Campbell zijn spektakelstuk een verfrissend ander uiterlijk dan de hightech explosies die tegenwoordig in de bioscoop gebruikelijk zijn en als prikkelend plagerige partners vormen Antonio Banderas en Catherine Zeta Jones een mooi liefdespaar. Als imponerend eerbetoon aan de befaamde belevenissen van Erroll Flynn en andere Hollywoodhelden neemt 'The Mask of Zorro' zelf ook klassieke proporties aan.

Antonio Banderas ging zelfs nog een stapje verder dan zijn illustere voorgangers, vertelt hij na de Europese première in Deauville. "Hun gevechten werden vaak iets vertraagd opgenomen, zodat het op het witte doek nog flitsender leek te gaan. Regisseur Martin Campbell wilde geen trucjes. 't Moest allemaal echt zijn. Dus ook geen nep-degens. Met als gevolg dat ik bepaald niet ongeschonden uit de strijd kwam."

Naarmate de dag vorderde werden de risico's steeds groter, kijkt Banderas terug. "Ik heb maandenlang getraind met een Spaanse Olympische kampioen, dus ik kon schermend goed uit de voeten. Zeker 's morgens. Maar als je al meer dan tien uur hebt staan springen en zwaaien, wordt de controle minder." Bijzondere problemen leverde de periode in de film op dat hij wilde pruik en een baard moest dragen. Banderas lacht. "M'n Charles Manson-uiterlijk. Al dat haar werd vastgeplakt met een lijmsoort, waarin ether is verwerkt. In een dagelijkse temperatuur van bijna veertig graden ging dat goedje smelten, zodat je steeds meer bedwelmd raakte. Met computers kunnen ze in Hollywood inmiddels elk effect oproepen, maar dat plakmiddel hebben ze kennelijk nooit kunnen verbeteren...."

Anthony Hopkins riep na afloop van 'The Mask of Zorro' enthousiast uit dat hij om dergelijk atletisch showman-schap acteur is geworden, maar zover gaat Banderas niet. "Ik kon als kleine jongen wel van bioscoopspektakel genieten, maar theater vond ik veel boeiender. Die sfeer, het lijfelijke contact tussen acteurs en publiek, sprak me enorm aan. Film kwam pas later in beeld, toen Pedro Almovodar me vroeg." De films van de eigenzinnige spaanse cineast zette Banderas in de internationale schijnwerper.

Antonio Banderas als vurige vrijheidsstrijder in 'The Mask of Zorro'.

Met zijn ontdekker wil Banderas nog graag eens samenwerken, maar voor het overige verlangt hij niet naar zijn vaderland en zijn eigen taal terug. "In Amerika zou ik beperkt zijn tot een bepaald type, werd me als waarschuwing meegegeven. Het tegendeel is waar. Spaanse cineasten presenteerden me op een gegeven moment alleen nog als Latin Lover. Ik lag voortdurend halfnaakt tussen de lakens. Daar werd ik erg moe van. Hier in Hollywood heb ik inmiddels in een vampierfilm gespeeld, in de musical 'Evita' tegenover Madonna, in een actiefilm met Sylvester Stallone en en nu dan in een historisch spektakel met een grootheid als Anthony Hopkins.