| Na
een paar weken in Sydney was het voor de Nederlandse olympische
ploeg even wennen om weer in Nederland te zijn. Niet in de laatste
plaats omdat de aankomsthal van de luchthaven afgeladen vol
was met mensen. En eenmaal thuis aangekomen was er nog steeds
geen rust. Ook daar was de hele bevolking uitgelopen. |
 |
Na
een vlucht van 22 uur kwam de succesvolste olympische
ploeg ooit eindelijk op Schiphol aan. Daar werden ze
opgewacht door honderden vrienden, bekenden en journalisten.
Lachend lieten de sporters de hulde over zich heen komen.
Handen werden geschud, wangen gekust en koffers gepakt.
Het was een gigantisch feest op de doorgaans erg saaie
luchthaven.
|
|
| Na
de bobo's en de andere sporters was het de beurt aan 'het
supertrio' van deze Olympische Spelen. Gouden medaillewinnaars
Pieter van den Hoogenband, Inge de Bruijn en Leontien
Zijlaard-Van Moorsel werden uiteraard uitbundig bejubeld
door de aanwezige fans. |
|
|
 |
Schiphol
was helemaal volgelopen met familie en vrienden van
de sporters. Om totale chaos te voorkomen mocht elke
sporter maar twee personen uitnodigen. Mensen zonder
kaartje mochten niet naar binnen. Desondanks was het
gezellig druk in de aankomsthal.
|
|
| In
Gemert werd inwoonster Anky van Grunsven gehuldigd. Het
Ridderplein was speciaal omgedoopt tot 'Bonfireplein',
naar het inmiddels gepensioneerde paard van de dressuurkampioene.
Ook in haar geboorteplaats Erp werd ze in de bloemetjes
gezet. |
|
|
 |
In
Eindhoven was het grootste feest. Daar werden natuurlijk
alle zwemkampioenen van PSV gehuldigd. Pieter van den
Hoogenband, Inge de Bruijn en coach Jacco Verhaeren
waren het middelpunt van een feeselijke huldiging door
duizenden toeschouwers.
|
|
