Gold rush in Salt Lake City

SALT LAKE CITY- Gerard van Velde zal de avond van de 16e februari 2002 niet licht vergeten. Getergd tot op het bot verschijnt de Heerdenaar aan de start op de 1000 meter, de deceptie van de 500 meter, waarop hij op 0,02 seconde vierde werd, nog in het achterhoofd.

De start is prima. Van Velde, normaal niet de snelste starter van de sprint-elite komt uitstekend weg. Er zit een bijna bovenmenselijke kracht in de slagen van de Oranje-sprinter, die door de enorme snelheid nog bijna onderuit gaat. De pech, die Van Velde zo lang achtervolgde, blijft nu gelukkig uit. Een formidabele slotronde brengt uiteindelijke 1.07,18 op de klokken. Een niet de evenaren tijd, zelfs niet voor Jan Bos, die zilver wint.

Gerard van Velde wordt niet de succesvolste schaatser van de Olympische Winterspelen. Die eer is weggelegd voor Jochem Uytdehaage, de jongensachtige Utrechter die op de lange afstanden de wereld versteld doet staan met onwaarschijnlijk knappe tijden, die bijna computergestuurd tot stand komen. Tweemaal goud, eenmaal zilver zijn zijn deel.

Gianni Romme pakt op de 10 kilometer een zilveren medaille, Renate Groenewold en Gretha Smit pakken eremetaal van dezelfde kleur op respectievelijk de drie en de vijf kilometer.

Terug naar de index