Bij een zwaar treinongeluk in Londen komen zeker dertig mensen om het leven en raken er enkele honderden gewond.

Het feitelijke dodental ligt waarschijnlijk veel hoger, maar vanwege een felle brand blijft er van een aantal slachtoffers niets over. Vermoedelijk gaat het om ongeveer honderd mensen.

Het ongeluk vindt plaats in de ochtendspits wanneer een sneltrein uit Cheltenham nagenoeg frontaal botst op een lokale stoptrein die net het Paddington-station heeft verlaten. De voorste treinstellen kantelen van de rails af. In enkele wagons breekt brand uit.

Volgens een passagier die er zonder al te veel kleerscheuren vanaf komt, scheurde de lokale trein "als een sardineblik" open. Een andere overlevende zat enkele weken daarvoor in een vliegtuig dat in Bangkok van de landingsbaan raakte. "Mijn beschermengelen maken overuren", zegt hij.

De machinist van de lokale trein heeft twee keer een oranje sein en een keer een rood waarschuwingssignaal genegeerd. Laatstgenoemd signaal is berucht; nu pas blijkt dat machinisten al jarenlang klagen dat het slecht zichtbaar is.

In 1997 deed zich op precies dezelfde plaats een botsing voor, de zogenoemde Southall-treinramp, waarbij zeven doden en 150 gewonden vielen. Drie wagons van de intercity uit Cheltenham maakten nota bene deel uit van deze ramptrein.

In tegenstelling tot de meeste andere EU-lidstaten zijn de Britse treinen niet uitgerust met zogenoemde ATP-systemen, waarbij de gevaartes automatisch stoppen als een rood licht wordt genegeerd. Een investering van ruim ƒ3 miljard in het geprivatiseerde spoornet werd vooralsnog niet noodzakelijk geacht.

De Britse regering treft maatregelen om het bedrijf Railtrack, de eigenaar en beheerder van de spoorinfrastructuur, de bevoegdheden met betrekking tot de veiligheid af te nemen. In plaats daarvan zal een onafhankelijk orgaan worden opgericht.