4 januari 1997
"De brûgewipper wipt morgen om zes uur"
SLOTEN, zaterdag
Aanvankelijk was het de bedoeling dat Piet Haringsma maar een jaar lang in klederdracht schallend door de Slotense straten zou lopen. Inmiddels heeft zijn sonore stemgeluid hem tot de bekendste inwoner van de 'Parel van Friesland' gemaakt zoals Sloten door zijn bewoners ook wel liefkozend wordt genoemd.
Het fenomeen stadsomroeper werd in 1983 nieuw leven ingeblazen omdat Sloten het 700-jarig Stadsjubileum vierde. Haringsma is niet meer uit het straatbeeld weg te denken en heeft op de hem welbekende wijze al drie keer een Elfstedentocht aan mogen kondigen. "De brûgewipper wipt morgen om zes uur" was gisteren de voor randstedelingen wat cryptische kreet die bij voortduring door de ijle vrieslucht schalde. Friezen begrepen onmiddellijk dat de brugwachter vandaag om exact zes uur de brug ophaalt om het Elfstedenlegioen doorgang te verlenen.
"De kou is rot voor je strot, maar met een citroenjenevertje en een sigaartje is dat leed snel vergeten", bast de 52-jarige 'schreeuwlelijk' als wij van de ijzige kou bekomen in zijn favoriete taveerne.
Zo'n tachtig keer per jaar hijst hij zich in zijn kostbare pak en tooit hij zich met een zwarte hoed met opvallende struisvogelveren. Bij het naderende geluid van zijn ratel weten de Slotenaren dat er weer een Slotenaartje bij is gekomen of dat er zich twee in de echt hebben verenigd.
Na de bekendmaking van Kroes dat de tocht door zou gaan stond hij binnen tien minuten in het oude stadscentrum om de Slotenaren op luide toon kond te doen van dit voor het schaatsminnende Sloten heuglijke feit. Een gebeuren waarvoor een ander sportief hoogtepunt moet wijken. "Mensen, de klaverjasavond gaat niet door."
