Games worden gemaakt voor 'de consument'. Mannen in nette pakken met een stropdas om de nek nemen deze denkbeeldige persoon in gedachten en bepalen vervolgens wat voor games hij of zij wil spelen. Maar hebben ze wel de juiste persoon in gedachten? En al die mensen die roepen dat computerspelletjes 'toch iets voor kinderen' zijn?

Bijna elk bedrijf dat geld verdient met het maken of verkopen van games besteedt er voortdurend geld en tijd aan: ontdekken wie hun klanten nu eigenlijk zijn. Uiteraard doen deze baasjes dit met maar één doel, namelijk zoveel mogelijk geld verdienen. Desalniettemin blijft het interessant te weten wie er nou tot het steeds groter wordende legertje gamers behoort.

Sinds jaar en dag zijn er verschillende manieren om computerspellen te spelen. Verreweg de grootste groep consumenten speelt zijn spelletjes op de pc. Met de meer dan duizend games die per jaar verschijnen hebben deze gamers de grootste keuze. Nadeel is dat voor bijvoorbeeld het installeren van een pc-spel de nodige kennis van het apparaat vereist is. Bij een groot deel van de spellen die op de markt gebracht worden, treedt namelijk bij die installatie al een klein of een groter probleem op. Drivers worden niet gevonden, het spel wil niet starten, of erger nog, de hele cd-rom is voor de computer onvindbaar. Dit is niet altijd de schuld van de makers van het spel, maar feit is dat het aan de praat krijgen van het spel er niet makkelijker op wordt.

Doordat bijna elk huishouden tegenwoordig wel over een pc beschikt, speelt tussen de 65 en 75 procent van de consumenten hun spellen vandaag de dag op een personal computer. De zogenaamde consoles hebben echter nog steeds een stevig marktaandeel: Nintendo bijna 15 procent, PlayStation ongeveer 25 procent. Uit deze cijfers blijkt dat sommige gamers graag van twee walletjes eten: een aantal geluksvogels (5 tot 15 procent) kan kiezen op wat voor apparaat ze wil spelen.

De leeftijd van de gemiddelde consument hangt vooral af van het apparaat waarop hij speelt. Nintendo-gamers zijn het jongst. Je wordt Nintendo-fan doordat je op je vijfde of zesde een Gameboy voor sinterklaas of kerst krijgt. Begin je je daar te oud voor te voelen, dan blijf je natuurlijk trouw aan het merk dat je reeds zoveel spelplezier heeft bezorgd en schakel je naadloos over op een Nintendo 64. De gemiddelde leeftijd van een Nintendo-speler is ongeveer 14 jaar.

Grote concurrent PlayStation is er duidelijk voor de jong volwassenen: hun gemiddelde leeftijd is 20 jaar. De grote verrassing zit echter in de hoek van de pc-gamers. Het idee dat games iets voor kinderen zijn, klopt van geen kant: de gemiddelde pc-game wordt gespeeld door een 26-jarige. Gamers zijn voornamelijk van het mannelijk geslacht, maar de dames zijn in opkomst. Wat de pc betreft is 97 procent man. Omdat er steeds meer 'vrouwvriendelijke' spellen op de markt gebracht worden zal het aantal vrouwen dat gaat spelen alleen maar groter worden.

Overigens is de PlayStation van Sony bezig een opmerkelijke voorsprong op dit gebied op te bouwen. Het bedrijf kan een vrij duidelijk profiel van zijn klanten samenstellen, doordat iedere koper wordt gevraagd een aantal persoonlijke gegevens af te geven. Bij de introductie drie jaar geleden was 5 procent van het vrouwelijk geslacht, vorig jaar reeds 8 procent, maar de echte verrassing kwam dit jaar: reeds 12 procent is, of voelt zich vrouw... Nintendo heeft inmiddels een roze Gameboy geïntroduceerd en hoopt daarmee de achterstand ongedaan te maken.

Erg ingewikkeld is het niet om er achter te komen wat de consument het liefst speelt. Deze krant publiceert elke dinsdag om de twee weken de Dutch Interactive Charts, een goede graadmeter in dit geval. Maar liefst vier race-spellen staan deze week in de top 10. In de top 5 van budget-titels (iets oudere, maar aanzienlijk goedkopere spellen) worden de eerste vier plaatsen zelfs ingenomen door race-games. Een ander populair genre vormen de adventures. Tombraider, met in de hoofdrol de mooie maar helaas virtuele Lara Croft, is de koploper in dit genre. Overigens is Lara, misschien tegen de verwachtingen in, ook onder de vrouwelijke spelers mateloos populair. Girl Power!

Strategie-spellen blijven het goed doen. Commandos was wekenlang het best verkochte spel voor de pc. Met het splinternieuwe Caesar III gaat het ook die kant op. En dan hebben we het nog niet eens gehad over de enorm succesvolle strategie-spellen uit het verleden: Command & Conquer, Civilisation, Age of Empires. Het basisidee van deze spellen is simpel: je bent een commando, leger of dictator in de dop. Jouw taak: versla de vijand en verover zijn gebied.

Vele variaties
Actie-spellen zijn er in vele variaties. Erg populair zijn Quake-achtige spellen. Jij bent een hand met daarin een wapen. Op jouw tocht door veelal duistere ruimtes kom je de meest verschrikkelijke monsters tegen. Het doel van het spel is even simpel als doeltreffend: schiet je wapens leeg op weg naar de vrijheid.

Games zijn duur. Honderd tot honderdvijftig gulden voor een spel is écht te veel geld voor een kind van 14, 21 of 26. Dat blijkt ook uit de opkomst van de budget-titels die ƒ30 à ƒ40 kosten. Volgens Intertoys zijn ze niet aan te slepen. Veel consumenten beginnen door te krijgen dat een leuk spel enkele maanden later voor een leukere prijs in de schappen ligt. Ze zijn best bereid daar op te wachten. Steeds meer uitgeverijen en distributeurs springen hier op in door een budget-lijn in het leven te roepen. Het gaat de goede kant op...