publicatiedatum:
14-02-2002
Te weinig engelen
Er
zijn te weinig engelen in de wereld. Niet van het soort
in sprookjesboeken, maar gewone mensen die toch iets
bovenmenselijks hebben: lief, zorgzaam, attent, hulpvaardig,
liefdevol, betrokken, oprecht en deugdzaam.
Heel soms komt er ééntje mijn spreekkamer
binnenfladderen en zegt dan met betraande ogen: "Ik
kan het niet meer opbrengen; altijd sta ik voor anderen
klaar, maar nooit is er iemand die mij op handen draagt."
Geschrokken zeg ik dan: "Wat je nu zegt is niet des
engels; 'voor wat hoort wat' is meer een levensvisie
die past bij normale, egocentrische, zelfzuchtige, hebberige
en eisende mensen; jij hoort tot een uitstervend ras
en moet je eigen soort niet in de steek laten." Meestal
houdt het protest nog even aan: "Ja, maar ik wil ook
wel eens genieten en de luxe ervaren dat iemand zich
voor mij uitslooft." Dan haal ik diep adem en zeg met
een gulle lach: "Genieten en luxe zijn voor aardse mensen
die alleen oog hebben voor het materiele, het zondige
en het oppervlakkige; daar wil jij toch niet bijhoren?"
De vertwijfeling slaat dan toe,
maar na een tijdje komt er toch een reactie: "Nee, dat
niet; maar ik word soms moe van mezelf." Op dat moment
haal ik opgelucht adem: "Ja, engelen moet soms uitrusten
omdat zij zwaar werk hebben en die rust is je gegund;
maar beloof me dat je straks weer met hernieuwde energie
over je medemens zal waken." Als zij mij die belofte
doet, dan voel ik mij voldaan: weer een engel gered
van de verleidingen van de duivel.
UW REACTIES
Zeer
herkenbaar. En als u uw patiënten echt zo behandelt,
verdient u zelf ook een pluim, want er zijn echt niet
veel mensen meer die een vriendelijk iemand waarderen,
laat staan motiveren.
Mark
Komin, Dessel
Hoe
moet de engel dan uitrusten, dan zullen toch andere
engelen en/of mensen het hem een stuk gemakkelijker
moeten maken. Daarnaast is nog het tegenstrijdige dat
engelen zich juist met mensen omringen, die veel van
hen vragen of met mensen die je nooit ziet tenzij ze
een probleem hebben.
J.
de Jong, Amsterdam
Er
bestaan inderdaad te weinig engelen, mensen die niets
terugverlangen maar gewoon doen omdat een ander in nood
is of hulp nodig heeft. Niet nadenken, gewoon helpen
omdat je hart je dat ingeeft.
Puk,
Amsterdam
Ja
er zijn haast geen engelen meer, mensen hebben geen
tijd meer voor elkaar alleen maar voor zich zelf. Heel
veel egoïsme dat is er wel altijd weer IK, wees eerlijk
als je om je heen kijkt hoe vaak moet je niet zoeken
naar eerlijkheid, respect, houden van en vooral iemand
in zijn waarde laten. Eigenlijk heel triest wij hebben
een dochter waar we geen contact meer mee hebben door
heel veel narigheid waar wij al bijna drie jaar heel
erg onder lijden. Gelukkig hebben wij mensen om ons
heen die er altijd voor ons zijn en waar we heel veel
aan hebben zeker in nood. Maar let op het zijn niet
de mensen waar we op gerekend hadden maar juist de mensen
uit een heel andere hoek. Dus al zijn het er niet veel
wij weten nu wie echt eerlijk zijn en waar wij altijd
op kunnen rekenen. Gelukkig hebben wij nog een paar
engelen gevonden dus ze zijn er nog steeds alleen is
het vaak wel heel erg goed zoeken maar het is ons gelukt.
Ans
van Rooyen, Maarssen
Volgens
mij bestaan er geen engelen op aarde wel mensen die
hun best doen het te zijn. Maar zoals ieder mens hebben
ook deze mensen hun negatieve kanten die zichtbaar worden
in relaties. Het blijven mensen zoals wij allemaal mensen
blijven.
Anita
van den Burg, Doorn
Ik
ben het met u eens. Ik wens heel vaak dat iedereen lief
is voor elkaar. Ik ben toch gelukkig geprezen dat ik
een paar engelen ken en ik hoop ze nooit te verliezen
en ook dat zij blijven zoals ze zijn en vooral dat ze
mensen aansteken!
Nathatlie
Veld, Oldenzaal
Het
sarcasme druipt van deze provocatie af. En terecht.
Herken het wel. De vraag die een engel zichzelf moet
stellen is: waarom doe ik zoals ik doe? En als de engel
dan eerlijk is, en dat verwacht je van een goddelijk
wezen, zal hij tot de conclusie komen dat hij het doet
om er zelf beter van te worden. Dus: niet zeuren, laat
iedereen doen wat hij moet doen, beperk je tot de normale
dingen des levens en je leven zal een stuk aangenamer
worden. Bovendien zul je merken dat op het moment dat
wanneer je je engelengedrag laat varen, je stukken serieuzer
genomen wordt. Schitterende provocatie!!!
Iris,
Zuidwolde
Ik
ben als ik uw stukje lees over engelen, ook eentje geloof
ik. Ik vind het normaal dat een beetje beleefdheid en
wellevendheid niemand kwaad doet. Jammer genoeg zie
ik tot mijn grote ongenoegen dat de mensen zich meer
terugtrekken op hun eilandje en hun bootje pakken om
alleen maar te kankeren zodra zij het vasteland zien.
Ik heb mij zeer hulpvaardig gedragen de laatste tijd,
maar nu ben ik even moe. Ik weet niet of ik nog verder
ga fladderen, maar wie weet als ik ben uitgerust het
niet laten kan.
Monique
Perisutti, Beverwijk
©
1996-2002 Dagblad De Telegraaf en Jeffrey Wijnberg
Alle rechten voorbehouden
|
UW REACTIES
Mee
eens! Mensen 'verwachten' steeds iets terug. Het 'voor
wat, hoort wat' lijkt belangrijker dan het gewoon
onbaatzuchtig iets voor iemand doen. En als er dan
iets gedaan wordt voor een ander, verwacht men dankbaarheid,
een gift, eeuwig respect. En dat is jammer. Doe gewoon
iets voor elkaar, geef elkaar respect zonder iets
terug te verwachten. Geef, maar neem niets terug.
Doe het vanuit je gevoel, maar met zelfrespect, dan
schaad je jezelf niet. En geven hoeft geen geld te
kosten; een glimlach of zomaar een praatje zijn heel
veel waard. Klinkt misschien zoet of flauw maar het
is waar. Probeer het maar eens uit!
Annette
Duitsland
Ik
vind het onderwerp echt iets van deze tijd. De mens
is inderdaad alleen met zichzelf bezig en schijnt
geen tijd te hebben voor de ander. De maatschappij
die nu ontstaat is zeer egocentrisch bezig. Als men
het maar goed heeft en de rest...? Ik denk dat ik
mijzelf mag scharen onder het uitstervende ras en
daar ben ik blij om. Hartelijk dank voor het oppeppertje.
Voorn
Hilversum
Mee
eens. Er zijn maar heel weinig mensen die nog lief,
aardig, attent, zorgzaam, vreedzaam zijn. Meeste mensen
zijn gefixeerd op uiterlijke verschijningen, matriële
dingen. Zo snel mogelijk je doel kunnen halen desnoods
over de rug van een ander. Ikzelf, een engel, loop
daar elke keer weer mee tegen de lamp. Je blijft je
uitsloven en krijgt dat vaak niet terug van de mensen
waar je je zo voor uitslooft. Maar er blijft altijd
hoop.
Laura
Hoorn
Ik
zit precies zo in elkaar, ook ik heb veel moeite aan
mezelf te denken en dan baal ik ervan dat een ander
dat niet doet. En ik vind mijzelf echt geen engel
eerder een sloof en dan ga ik zitten mokken om vervolgens
dan weer vrolijk verder te gaan waar ik gestopt was.
Het cirkeltje blijft zo wel ronddraaien...
Marischka
Almere
Soms
willen sommigen de 'tragedie, ellende en wanhoop'
van de wereld op hun smalle schouders nemen, met wellicht
een godsdienstige opvoedkundige achtergrond. Help
uw naasten en heb hen lief. Velen nemen dat al te
letterlijk. Voor velen is dit en zal ook blijken t.z.t.
een uitputtende, verliezende slag. Als men niet fysiek
kapot is dan is dat wel geestelijk. Gas durven terugnemen
in dit leven meer dan af en toe kan zeker geen kwaad.
D.
van der Aa
Utrecht
|