publicatiedatum:
03-01-2002
Knuppel in het hoenderhok
Hoe
sterk staan mensen in hun schoenen? Waar zijn ze heilig
van overtuigd? En hoe goed kan iemand zijn visie op
het leven, de maatschappij of zichzelf verdedigen? Om
deze vragen te beantwoorden hoef je alleen maar de knuppel
in het hoenderhok te gooien.
Mensen zijn namelijk prima te testen
door zelf een extreem standpunt in te nemen. Zo vertelde
een kennis van mij, tijdens een etentje, dat hij van
plan was en ernaar uitkeek om bij een bank te gaan werken.
Daarop reageerde ik met gespeelde verbazing: "O,
ja... nou dat valt me van je tegen; hoe kan je nou diensten
verrichten bij een instelling die zijn klanten alleen
maar oplichten?" Hij zei niet te bgerijpen wat
ik bedoelde waarop ik antwoordde: "Precies, dat
bedoel ik nou, je weet kennelijk niet eens voor wie
je gaat werken; bij de bank verdienen ze alleen maar
aan mensen die er zelf hard voor gewerkt hebben."
Zijn daaropvolgende reactie was: "Tja, ik heb me
er ook niet echt in verdiept; het was maar een idee...
ik ben uitgekeken op mijn baantje bij de gemeente."
Hetzelfde doe ik ook met mijn
patiënten. Hoe gemakkelijk komen zij met een 'statement'
dat bij nader inzien weinig onderbouwd lijkt. Gisteren
nog zei een jonge vrouw: "Alleen is ook maar alleen",
waarop ik zei: "Ja, maar wel een stuk goedkoper."
Er volgde daarna weinig van haar kant dat mij kon overtuigen
dat ze van plan was om met mannen een afspraak te maken.
Roept u maar en ik zal u uitdagen om uw ware aard bloot
te leggen!
UW
REACTIES
VERJAARDAGEN...
van mijzelf... die probeer ik al jaren te vieren zoals
ik dat wil. Maar men heeft toch de neiging om mij een
schuldgevoel aan te praten, dat ik er moet zijn oké...
mag dan op een andere dag om mij te feliciteren. Dan
gaat men over op we blijven maar even voor een kop koffie.
NEE, NEE, ik wil ik niet... stuur een kaart, je mag
bellen... het enige slappe excuus dat ik kan verzinnen
is te zeggen ik ga misschien weg. Beste meneer Jeffrey
wat moet ik doen? En wat het ergste is dit jaar ben
ik op een zondag jarig.
Nicolette
Franken, Hilversum
Een
uitdaging om de ware aard bloot te leggen? Ik ben zeer
benieuwd wat je hier mee kunt. "Als je doet wat je zegt
dan lieg je niet!"
Christien
Fraterman, Enschede
©
1996-2002 Dagblad De Telegraaf en Jeffrey Wijnberg
Alle rechten voorbehouden
|
UW REACTIES
Psychotherapeuten
zijn in mijn ogen overbodig in deze maatschappij. Waarschijnlijk
U ook meneer Wijnberg. Jullie geven alleen maar aan
uw cliënten de bevestiging(en) dat deze wereld waarin
we leven onbegrijpelijk, warrig, theater en ziek is.
Terwijl de mensen zekerheid, standvastigheid, begrip
en warmte nodig hebben en verlangen. Deze allerbelangrijke
aspecten van deze wereld waarin we leven kunnen de psychotherapeuten
de mensen niet geven, in geen enkele vorm van creativiteit.
Het uiteenrafelen van de menselijke ziel brengt de mens
alleen nog meer in verwarring en is wederom in mijn
ogen een tijdelijke pleister op de wonden.
D.
den Aalster
Utrecht
Alles
heeft zijn voors en zijn tegens, en het is inderdaad
vaak zo dat de mens 1 kant belicht, vaak degene die
hem het beste uitkomt en de rest wordt vergeten. De
keerzijde kenbaar maken is natuurlijk altijd een goede
manier om men er beter over na te laten denken en geen
beslissingen te nemen die maar half doordacht zijn.
Echter de manier waarop u de vrouw, in het laatste voorbeeld,
een tegenargument voor de voeten werpt, nodigt mijn
inziens niet uit tot een verdere argumentatie van haar
kant. Factor geld compenseert mijn inziens nooit de
warmte en liefde die je bij een partner kan vinden.
Daarnaast ben ik het ook niet eens met die stelling,
in veel gevallen is samenwonen met een partner nog veel
goedkoper, kosten samen delen met 2 inkomens is vaak
goedkoper dan de kosten die je maakt als je alleen woont!
Gert-Jan
Schellingerhout
Leiden
|