publicatiedatum: 29-11-2001

De lachende therapeut

Lachen is gezond. Dat weet iedereen en toch is het opvallend hoe weinig mensen er echt moeite voor doen om de lach in hun dagelijks leven te brengen. Ook van dokters, therapeuten en andere genezers zou je verwachten dat zij hun patiënten met een gezonde lach tegemoet treden.

Maar, niets is minder waar. In de spreekkamer van de arts of psycholoog hangt eerder een sfeer van ernst en somberheid. Natuurlijk, ziekte en emotionele problemen zijn serieuze kwesties en patiënten verdienen daarom van hun behandelaar een betrokken en oprechte houding. Toch kan deze houding van zorg uitstekend gecombineerd worden met humor en uitdaging. Om die reden heb ik zelf de provocatieve stijl van hulpverlening ontwikkeld. Op mijn spreekuur worden patiënten uitgedaagd om te lachen: om hun zelf, om hun medemens, en om de volslagen absurditeit die het leven nu éénmaal met zich meebrengt.

Zo klaagde een man vanmorgen over zijn 'negatief zelfbeeld' waarop ik antwoordde: "Wat een luxe; wees blij dat je een zelfbeeld hebt; de meeste mensen moeten gewoon poetsen en niet lullen, laat staan dat ze de tijd hebben om over zichzelf na te denken." Hij schoot in de lach en protesteerde: "Ja, maar ik werk ook heel hard zonder dat ik tevreden met mezelf ben", waarop ik nog harder in de lach schoot en zei: "Jij hoeft ook niet tevreden te zijn, als anderen maar tevreden gesteld worden." Hij beaamde dat zijn leven in dienst stond van anderen waarvoor ik hem complimenteerde en glimlachend toevoegde: "Als iedereen was zoals u, dan was de wereldvrede binnen handbereik...en dat met een negatief zelfbeeld."

UW REACTIES

Ach mens wat maken jullie het toch altijd moeilijk in Nederland, dat is nou weer typisch Nederlands om zo bloedserieus door het leven te gaan. Nou dat heb ik hier in Nieuw Zeeland wel afgeleerd, want ik heb nogal veel tegenvallers meegemaakt en de enige manier om er overheen te komen is er toch altijd weer een positieve kant te zien, om een klein voorbeeld te noemen, gisteren had ik een cake gebakken, maar was moeilijk gaar te krijgen, uiteindelijk heb ik de cake maar uit de vorm gehaald, de helft bleef zitten in de vorm, toen wilde ik de cake van de plank in het blik doen, bleef weer plakken aan de plank, nou moest ik zo lachen want ik ging die mislukte cake maar hang-sle-wang noemen . Lachen is gezond en het best geneesmiddel!

Sylvia Prins
Havelock North New Zealand

Die provocatieve stijl van werken met cliënten kan goed werken bij de cliënt. Het artikel werkte erg op mijn lachspieren. Kunnen relativeren is een belangrijk vaardigheid van mensen om zich het hoofd boven water te kunnen houden. Waarom niet met humor als de cliënt zich daardoor begrepen voelt of als het effect heeft bij de cliënt? De boodschap van de therapeut is duidelijk: het leven is geen rozengeur en maneschijn en waarom het leven af en toe niet wat ironisch benaderen. Het vereist wel goede communicatieve vaardigheden van de therapeut om te zorgen dat het niet bagatelliseren wordt i.p.v. relativeren. Aanvoelen van het moment is daarbij essentieel. Voelt de cliënt zich niet begrepen, dan verlies je hem en zal hij verder zinken in een zijn klachten. Dat is natuurlijk niet de bedoeling. Je doet immers om hem te helpen.

Marcel Bastiaanse
Breda

Stel je toch eens voor dat er in de praktijken gelachen zou worden, de mensen zouden er beter van kunnen worden en dat is niet de bedoeling, de therapeuten raken zo hun brood kwijt.

Des_s_tiny
Alphen a/d Rijn

Door elke dag niet de ernst van het leven in te zien, kun je makkelijk leven met de zonnige kant.

Mathias Vaanholt
Enschede

U heeft inderdaad gelijk dat lachen gezond is. En ik vind dat lachen bij het leven hoort hoe meer je lacht des te beter het gaat. Als je vrolijk bent dan gaat alles veel makkelijker je hebt als het ware meer energie om er tegenaan te gaan. En niet te vergeten dat het ook gezond is. Men wordt ook beïnvloed door het weer, in de winter is men over het algemeen somber. Ik maak het elke dag weer gezellig. Ik denk dat het ook van je situatie afhangt. Heb je iets naars meegemaakt des te moeilijker het is om te kunnen lachen/ vrolijk te zijn. Je moet sterk in je schoenen staan elke dag weer vrolijk te zijn in deze toch al moeilijke maatschappij, maar niets weerhoudt me ervan. Ik wil toch elke dag weer lachend de dag door komen, een dag minder gelachen is een dag minder geleefd.

A.I. Jamoena
Rotterdam

Je bent toch hopelijk niet op de wereld om 'anderen' tevreden te stellen?

E. van Dobben
Wassenaar

© 1996-2002 Dagblad De Telegraaf en Jeffrey Wijnberg
Alle rechten voorbehouden

UW REACTIES

Leuke provocatie en helemaal waar! Ik kan er wel een voorbeeld van geven. Jaren geleden moest ik uitgebreid gynaecologisch onderzocht worden. En iedere vrouw kan beamen dat je er dan niet op je voordeligst bij ligt! Toen ik eenmaal die positie had ingenomen zei ik tegen de gynaecoloog: "Ik ben helemaal geen held, hoor!" Waarop de gynaecoloog zei: "Mevrouw, helden liggen op het kerkhof!" Hierop schiet ik in de lach en door deze ontspanning kon de gynaecoloog mij prima onderzoeken. Dat is mij altijd bijgebleven. Ik heb ook diverse keren voor langere tijd in het ziekenhuis moeten liggen en altijd ondanks de vervelende dingen toch ook heel veel plezier gehad. Dat scheelt toch zo voor je algehele gesteldheid en bevordert het genezingsproces.

Margot van Collenburg-Hendriks
Hellevoetsluis

Lachen is gezond is mij duidelijk geworden door uw boeken. Nog niet zoveel jaartjes geleden kon ik me doodschamen als ik iets verkeerd deed en publique. Nu lach ik... en anderen? Die lachen ook. Sommigen met mij mee, anderen mij uit en weer anderen mij weemoedig toe. Maar men lacht en daar gaat het om. Grappig is ook dat mensen dan soms gelijk eigen anekdotes vertellen... u begrijpt het men blijft lachen. Heerlijk!

Nicolette Franken
Hilversum

Beste psycholoog, lachen is gezond, maar waarom doen we het zo weinig. Stress denk ik. Mijn baas zit al een jaar mij de les te lezen, maandag weer om 10 uur. Over mijn attitude. Hoe kan ik haar het best aan het lachen krijgen. Het is een vreselijk naar vals kreng.

Audrey
Midlaren

Bijna iedereen om me heen lijkt zwaar op de hand te zijn. Tram-, busbestuurders, verkopers, politici, artsen, advocaten, etc. kunnen tegenwoordig geen lachje meer op hun bedrukte gezichten kwijtraken. Somberheid troef. Bijna in zichzelf gekeerd. Alleen de hoeren kunnen nog blijkbaar als een van de weinigen onder ons een vrolijke, verleidelijke glimlach op hun opgepoetste gezichten krijgen. Nee, het valt niet mee om te lachen waar anderen depri, saai en/of opgefokt zijn. Het wordt je niet in dank afgenomen.

D. van der Aa
Utrecht