publicatiedatum: 11-10-2001

Dingen des levens

Zeg tegen een kennis of collega dat hij 'materialistisch' is en hij zal uw opmerking als een belediging ervaren. En dat is schijnheilig. Want iedereen zoekt wegen om een goed gevulde portemonee te hebben en comfortabel te leven, maar niemand wil er rond vooruit komen. Nee, op de vraag wat mensen als wezenlijk belangrijk achten in hun leven zullen zij eerder zaken van innerlijk rijkdom noemen zoals 'liefde', 'vriendschap' of 'zelfvertrouwen'.

Maar de dagelijkse realiteit laat keihard zien dat zelfs deze 'innerlijke waarden' meer binnen bereik liggen wanneer je goed geld kunt verdienen. Immers, vrouwen vallen vooral op 'mannen met potentieel', vrienden stromen altijd naar het geld toe en niets is zo goed voor het zelfvertrouwen als een flink zak met geld die na goed presteren in de wacht is gesleept. Bovendien, zo vraag ik u, wat is er mis met materiële zaken? Ik prefereer altijd een goed bed boven een bankje in het park. Ook vind ik mijn oud brood veel lekkerder als ik het even kan laten knapperen in een deugdelijke broodrooster. En mijn persoonlijk gevoel van vrijheid is enorm gestegen sinds ik gebruik kan maken van een creditcard..

Wat mij betreft zijn het de kleine dingen die het 'm doen en dan in de meest letterlijk zin: een balpen, wasknijper, aansteker, paperclip, keukenmes of fotolijstje; allemaal kleine dingen die het dagelijks leven bijzonder veraangenamen. Het meest gehecht ben ik aan mijn elektronisch schaakbord; altijd een vriend in de buurt die én slimmer is dan ik en nooit zeurt.

UW REACTIES

Vooral nu met die aanslagen merk je weer hoe krom de geest kan zijn van velen. Goed ik heb gelukkig nooit echt in een positie gezeten dat ik een dubbeltje heb moeten omdraaien, behalve in de studententijd en achteraf had dat zijn bekoring. Ja Amerika heeft het toch wel over zich geroepen hoor je dan uit alle hoeken. Ze hebben het tegoed. Kan zijn... maar mijn theorie is dan wel je hoort zoiets alleen van mensen, die welliswaar niet in de vuurlinie zitten, maar arm zijn. Dus de meeste derdewereldlanden en/of mensen die het hier niet breed hebben. Maar als je vraagt aan de bewuste naties of mensen, willen ze toch allemaal rijk of rijker zijn om de "matrialistische" zaken te kopen. Dan gaat het niet om het stuk brood of rijst wat ze in de regel nog wel kunnen kopen, maar gaat het om een tv... en in de westerse landen om de zoveelste nodige verre vakantie of grotere auto of een nog groter huis. Dat ik in vele zaken bevoorrecht ben, wil ik als eerste toegeven, maar ik heb er zelf hard voor gewerkt en nooit mijn hand hoeven op te houden. Dat de armen in de maatschappij geholpen moeten worden, sta ik volledig achter, dus daarin is in de wereld politieke genoeg werk te doen. In Nederland zelf zit ik terecht in de hoogste catagorie van belasting betalen, voor oa. de zwakkeren in de maatschappij. Ben ik dan in onze maatschappij schatrijk? Weet ik niet. Wat verstaat men onder armoe of rijkdom in ONS land? Dus nu gaat het alleen ons land aan. Een ding weet ik wel, dat ik hier soms het gevoel krijg dat ik me steeds moet verdedigen. Echt trots op wat ik zelf vergaard heb mag niet... ook bij mij is het echt of het een of het ander... maar moet ik dat dan uitleggen? Heb ik geen zin in meer... dus word ik geschaard onder de arrogante rijken misschien. In ieder geval, heb ik eens een vraag gesteld aan iemand. Ik stond met de Volvo... ja een Volvo... mijn boodschappen in te laden, een mevrouw loopt langs met haar karretje en vond dat ze het recht had om een opmerking te plaatsen van: "Zo,zo, dat wil wel... in een Volvo..." Ik ben op haar toegestapt, ja zij had een Renault.... tje... en vroeg haar: "Mevrouw wat is nu uw probleem? Dat ik een Volvo heb of dat u hem NIET heeft?" Tuurlijk prijs ik mij gelukkig dat ik gezond ben etc... maar het werkt tegenwoordig meer op mijn lachspieren als mensen... ook vanuit de politiek zeggen dat ze niet materialistisch zijn. Want zelfs de geschiedenis heeft geleerd dat het daar toch allemaal helaas om draait. In het klein om een tv, een vakantie etc... en in het groot om een landje links en of rechts.

Nicolette Franken
Hilversum

Ik ben het in principe wel met u eens dat geld toch wel heel belangrijk is in het leven, maar toch zeker niet het allerbelangrijkste. Want iedere vrouw is bijvoorbeeld meer op zoek naar iemand die geld heeft om haar mee uit te nemen dan naar iemand die geen geld heeft voor vers brood. Maar uiteindelijk draait het daar toch niet om. En komen inderdaad de innerlijke rijkdom, gezondheid en liefde om de hoek kijken. En om nou te zeggen dat u het meest gehecht bent aan uw elektronische schaakbord? Dat lijkt toch meer op eenzaamheid dan materialisme.. denkt u zelf ook niet?

Barbara
Hilversum

Ik wil even laten weten dat ik de mening deel dat iedereen matrialistisch is. Als kind word je al bekritiseerd als je geen 'merk-kleding' hebt. Ook als je niet drie keer per jaar met vakantie gaat of "niet eens met het vliegtuig op vakantie gaat". Dure auto's (evt. lease) dure meubels, veel uit eten, een 'goede wijn' (kan geen AH-wijn zijn). Veel mensen ontkennen matrialistisch te zijn, maar zijn niet realistisch meer. Wanneer je ze op bovenstaande wijst, verbazen ze zich, realiseren zich (even) iets. Verder wil ik zeggen dat ik er ronduit voor uitkom dat ik aan veel, vaak en mooi gehecht ben. Zonder al dat 'matrialistische gedoe' zou mijn leven voor mij een stuk minder interessant zijn. Ga ik eerlijk kijken, word ik nou echt 'gelukkig' van al die vele mooie dingen? Dat denk ik niet, maar WAT IS GELUK NOU HELEMAAL?

I uit T.

Na uw provocatie gelezen te hebben kan ik het alleen maar met u eens zijn. Ik was die mening al toegedaan, en las dan ook niet iets nieuws. Wel vind ik het zeer de moeite waard om dit alles nog eens te onderstrepen, te meer omdat indardaad dit iedereen altijd ontkent. En dat vind ik eigenlijk erg jammer. Er is niets mis met een gezonde hoeveelheid materialisme in de mens. Ten eerste laat het de mens streven naar een (voor zichzelf) beter levenssituatie, en wat is er beter in z'n element als een mens die streeft naar iets beters. Ten tweede zullen toch heel veel individuen bevestigen dat nagenoeg alles in de wereld draait om geld. Natuurlijk zal er ook, zoals u in de provocatie aan aangaf, vaak gewezen worden naar geluk, liefde en dergelijke. Ik zal ook zeker niet ontkennen dat die emotionele beleving erg belangrijk is. Maar neem bijvoorbeeld eens 'geluk', of 'gelukkig zijn'. Wanneer ervaart iemand geluk of voelt iemand zich gelukkig? Naar mijn idee voelt iemand die over voldoende financiële middelen beschikt en dus financieel goed voor zichzelf en de personen waar hij/zij van houd kan zorgen, zich een stuk gelukkig als iemand die dat niet heeft. En ik praat in deze niet over de miljonairs onder ons, die hebben vaak ook de problemen van miljonairs. Maar mij gaat het om de doorsnee gezinssituatie, waar toch elke ouder graag zijn kinderen en/of partner dat wil geven, binnen alle redelijkheid, wat hen geluk schenkt. Natuurlijk praten we in dit kader wel over luxe artikelen, maar wat is daar mis mee? Naar mijn idee helemaal niets. Zoals ook al door u aangegeven, veraangenamen die ons leven, en waarom zouden we ons zelf tekort doen als het financieel haalbaar is. Het is alleen erg jammer dat het in onze huidige samenleving nog steeds niet mogelijk is dat één ieder in zo'n situatie verkeerd. Het zou erg mooi zijn als die situatie (die utopie wellicht) bereikt zou kunnen worden. Alhoewel ik dan denk dat we ook dan wel weer zullen zoeken naar manieren om ons te onderscheiden van de massa. Want daar zijn we natuurlijk ook altijd weer op uit. De sterke drang om ergens bij te horen, maar gelijktijdig een onweerstaanbare drang om ons toch te onderscheiden van de massa. Maar ik zou nog af willen sluiten met een volgende provocatie: De zinsnede: "Geld maakt niet gelukkig" wordt alleen gebruikt door mensen die dat geld niet hebben... Verder wens ik u veel succes.

Pieter Vorstenbosch
Vught

© 1996-2002 Dagblad De Telegraaf en Jeffrey Wijnberg
Alle rechten voorbehouden

UW REACTIES

Deze uitspraak stamt af uit de zestiger jaren. De hippie tijd. Woodstock-Vietnam. De indiase-yogi's rezen als paddestoelen uit de grond. Westerse theosofen verkondigden reeds om balance te vinden tussen het materiële en het spirituele. Materie hebben we nodig om te groeien, spiritueel. Een ieder geeft daar invulling aan. Een persoonlijke groei. Met of zonder hulp van buitenaf. De tijd zal het leren waar de balance doorgeslagen is op een ieders leven.

D. van der Aa
Utrecht

Natuurlijk sta ik voor de volle honderd procent achter deze uitspraak. Hoe we ook ons best doen zogenaamd niet mee te doen aan de run op het grote geld, iedereen heeft ooit weleens geprobeerd meer geld in de knip te krijgen met als achterliggende gedachte daar allemaal mooie spulletjes voor te kopen. Waarom dit niet openlijk toegegeven wordt, is mij nooit helemaal duidelijk geworden. Het heeft vast met onze calvinistische achtergronden te maken. Zo sober mogelijk leven werd vroeger (zo vertelde mijn ouders altijd) gezien als goed en normaal en daar komen waarschijnlijk de beledigende gevoelens vandaan wanneer iemand je vertelt dat je materialistisch bent...

Martine van Velzen
Rotterdam

Wat is er mis met materialisme? Dat veel mensen hun persoonlijkheid meten aan de hand van hun bezittingen, als kind ben je al pispaal op school als je geen schoenen van dat ene dure merk draagt, vooral kinderen die wél draagkrachtige ouders hebben zullen minder snel een eigen mening of persoonlijkheid ontwikkelen, die "zijn iemand" zolang ze maar dure spullen hebben... om er op latere leeftijd achter te komen dat "geld niet gelukkig maakt", hoe verklaart u de vele zelfmoorden onder miljonairs anders, kijk naar sterren als Mariah of Whitney... goh, zoveel geld, zo ongelukkig... bijzonder irritant dat de rijken onder ons zo arrogant overkomen, immers, als je veel geld hebt heb je het gemaakt, dan zul je wel iets goed doen, dat gelooft u toch zeker zelf niet.

Willem Windjes
Utrecht

Materialisme is iets waar ik snel op uitgekeken ben. Zodra je het hebt zoek je naar wat anders. Iets wat volgens je gevoel nog beter is. Nou ja, dat denk je. Ik vind het belangrijker om me goed te voelen met wie en wat ik ben. Het zal best leuk zijn om wat te hebben, maar je moet er ook van kunnen genieten. Het liefst voor een langere tijd. Ik heb liever iemand waar ik me goed kan vinden die misschien wel een bouwvakker is dan Jan lul die in een dure auto rijdt. Zoals ik altijd zeg: "Geld maakt niet gelukkig."

Nicole Babei
Deventer

De middenweg hebben wij helaas niet kunnen vinden, vandaar dat als iemand zegt dat wij materialistisch zijn dat we het dan als beleidiging opvatten, wij denken dan aan het uiterste maar voordat je conclusies trekt waarom vraag je jezelf niet af waarom iemand jou een materialist vind. Als ik iemand zo goed zou kennen om diegene materialist te noemen dan zou ik hem ook dat lekkere geroosterde brood gunnen.

Ersen
Amsterdam

Helemaal mee eens! Wij zijn met zijn allen wel degelijk materialistisch. Ik ook, ook al ben ik niet zo bemiddeld, maar zeker niet arm, toch zou ik veel meer willen. Ik kijk eigenljk niet naar wat een ander heeft, dat niet, maar zou best gelukkig zijn als ik eens kan kopen wat ik wil, en dat is best veel. Ik wil ook niet bij "niemand" horen! Ik wil mezelf zijn.

Jopie Rozenhart-v.d. Berg
Hillegom