publicatiedatum: 14-6-2001

Voorspoed maakt hebzuchtig

Hebt u een huis, auto en meerdere kleurentelevisies? Gaan uw kinderen op wintersport en bestelt u tegenwoordig boeken, kleren en hebbedingetjes via internet? Dan deelt u ook in de economische voorspoed die er in Nederland heerst. En dat is leuk voor de mensen. Immers, wie wil er niet warmpjes bijzitten en lekker moeilijk doen over de keuze tussen een nieuwe keuken of de aanbouw van een serre?

Een cd'tje van 40 gulden is geen geld meer en het maakt niet uit of u vergeten was om 's nachts even de verwarming lager te draaien. Toch hoop ik stiekem dat het ons allemaal weer goed tegen gaat zitten. Want, al die welvaart maakt de Nederlanders tot verwende, gemakzuchtige en arrogante poppetjes. En dat is vooral te merken aan de dienstverlening. Mensen voelen zich onderhand te goed om verpleger, politieagent of onderwijzer te worden en personeel voor restaurants, milieudiensten en winkels zijn nauwelijks meer te vinden. Laat staan dat iemand zich nog als vrijwilliger voor het Rode Kruis zou melden.

Nee, het milieu is onderhand vervuild door een stanklucht van hebzucht en sociale onverschilligheid. Moet er dan eerst een oorlog uitbreken voordat mensen beseffen dat een leven in vrijheid en weldaad geen vanzelfsprekendheid is? Nu de huisartsen hebben gestaakt, wil straks niemand meer dokter worden omdat het zo slecht betaalt. Mijn voorstel is: doe eens iets voor een ander zonder na te denken hoeveel (geld) het oplevert.

UW REACTIES

In grote lijnen ben ik het hier wel mee eens. Maar meer met een angstig gevoel dan verbittering. Ik maak me ongerust over de jonge mensen van nu, die alles (en meer) kunnen krijgen dan hun hartje begeert. De wensen worden steeds groter en duurder. En dan moeten ze zelf straks nogal het een en ander gaan verdienen om ooit nog eens iets nieuws te kunnen beleven. Het zit er wel in dat ze volslagen blassé worden. Bovendien denk ik dat deze welvaart niet eeuwig voort kan duren en hoe moeten de jongeren zich dan redden? Ze hebben nooit geleerd om met minder toe te kunnen.

Loïs Westendorp
Amsterdam

De mensen zijn niet echt gelukkig, dat worden ze ook niet met allerlei spullen en vakanties. Niet dat dat niet leuk kan zijn, maar happy word je er niet van. Kunstmatige dingen mogen hooguit een supplement zijn. Maar als je met de verkeerde getrouwd bent of samenwoont, bij een hufter van een baas werkt, je kinderen niet deugen, je schoonmoeder te vaak langs komt, je irriteert in de files waar je met je snelle auto niet langs kunt, je computer niet doet wat jij wilt, je vakantie door ziekte in het water valt en je op de terugweg beroofd wordt... Dan zal je zien dat die mega vriezer die je pas gekocht hebt, uitgevallen is. En de inhoud drijft in een stinkende drab onder de deur door. Dan word je toch niet gelukkig. Als je veel bezit, gaan de spullen jou bezitten.

Ruud Vermeij
Capelle

Ik vind dat we moeten leren omgaan met het welzijn waar we ons in bevinden. Mensen moet geleerd worden hoe er mee om te gaan. Voor mijn gevoel heb ik het idee dat we naar een hoger plan gaan. Heel veel mensen hebben hierin begeleiding nodig. Dat we moeten afleren elkaar met een bestraffende vinger na te wijzen. Dit is ons geleerd door de sociale controle. Als we die eens op een andere manier gaan interpreteren, door bijvoorbeeld aardiger tegen elkaar te zijn in plaats van individualistisch. Ik vind het geschreeuw dat als wij het goed hebben er maar stiekem gedacht moet worden dat er een slechtere tijd moet komen om ons te doen laten inzien dat we goede tijden niet aan kunnen. Dit vind ik een kreet uit de 18e eeuw. We moeten weer opnieuw leren.

M. van Bruggen
Goes

Kinderen zijn nergens tevreden meer mee en alles moet duur zijn. Zelf hebben wij het momenteel iets minder breed en ik vind het heel moeilijk om op te boksen tegen de dure cadeaus die vooral mijn schoonfamilie koopt. Je wilt toch niet onderdoen, al steek je jezelf daarmee wel in de schulden. Inderdaad wordt er maar gezegd, dat het 'geen geld' is als er iets moet worden gekocht. Hoe weten zij nou hoeveel ik in mijn portemonnee heb zitten! Er zijn ook nog mensen die de dubbeltjes om moeten draaien en wel met weinig tevreden zijn.

Anne
Amsterdam

© 1996-2002 Dagblad De Telegraaf en Jeffrey Wijnberg
Alle rechten voorbehouden