publicatiedatum: 31-5-2001

Echt contact

In mijn spreekkamer klagen mensen vaak over oppervlakkig contact in het sociale verkeer. Ik schiet dan spontaan in de lach en zeg dingen als: 'Sinds wanneer ben jij zo'n diepgaande persoonlijkheid?', "geen wonder als je zelf zo oppervlakkig bent', 'wie diepte zoekt, moet eerst leren duiken' of 'oppervlakkig is prima voor mensen die niet willen botsen'.

Feit is namelijk dat het geklaag meestal een reflectie is van het eigen onvermogen direct, gewaagd en emotioneel eerlijk contact te maken. Vandaar ook dat ik zelf, als therapeut, meteen het goede voorbeeld probeer te geven door te zeggen wat ik denk. Op papier lijken mijn reacties wellicht wat bijtend of cynisch, maar in de praktijk is niets minder waar. Kritisch-, confronterend- of gevat-zijn werkt alleen als je oprecht bent en je gesprekspartner een warm hart toedraagt. Een goede vriendin van mij vertelde gisteren vol enthousiasme over haar nieuwe studiegroep: "Het leuke is dat we alles tegen elkaar kunnen zeggen; zo hebben we met zijn allen Liesbeth onder handen genomen omdat zij altijd smoesjes heeft waarom ze haar huiswerkopdrachten niet af heeft; er zijn harde woorden gevallen, maar we kunnen er samen hartelijk om lachen."

Plagen, uitdagen, sarren en ophitsen: dat zijn ook belangrijke kenmerken van mijn manier van werken. Niets nieuws omdat het precies hetzelfde is als liefdevol gestoei tussen vrienden. Wie de vruchten wil plukken van echt contact, moet van zijn hart geen moordkuil maken.

© 1996-2002 Dagblad De Telegraaf en Jeffrey Wijnberg
Alle rechten voorbehouden

UW REACTIES

Ik ben het eens met uw stelling. Intensief sociaal contact heb je met familie en goede vrienden. Je moet zelf investeren in deze zaken. Dan krijg je het ook terug. Oppervlakkig contact heb je met een aantal andere mensen. Maar is dit zo erg? Ik heb helemaal geen behoefte om met iedereen intensief contact te hebben, dat gaat niet. Ik ben er wel in de loop van mijn leven mee opgehouden om te investeren in mensen met wie het eenrichtingsverkeer was. Dat scheelt een hoop tijd en energie.

Margot van Collenburg
Hellevoetsluis

Ik houd niet van provocaties. Maar wat mij opvalt, is dat als je op een gegeven moment er niet meer omheen kunt, de ander, waarop de mening gebaseerd is, er vaak goed op reageert. Mensen vinden er een duidelijkheid in en dat schijnt een stukje vertrouwen te bieden en betrokkenheid. Neemt niet weg dat ik het heel moeilijk vind om iemand de 'waarheid' te zeggen uit angst voor wat de ander terug gaat zeggen wat ook negatief kan zijn. Daar ben ik bang voor. Vooral als de persoon dichtbij je staat. Is iemand meer een vreemde voor je dan is het makkelijk om je eigen mening te verkondigen.

Hannie Tokkie
Rijswijk