publicatiedatum:
19-4-2001
Voor jezelf beginnen
Het
vrije ondernemerschap kent in Nederland steeds meer
volgelingen. En dat is logisch. Want, het leefklimaat
is in ons land zo veilig dat het nemen van risico's
aantrekkelijker wordt. Bovendien is de gemiddelde burger
mondiger geworden en heeft daardoor steeds minder zin
om zich door een baas te laten betuttelen.
Eigen baas zijn lijkt daarom de
perfecte oplossing voor een ieder die een hekel heeft
aan verplichte vergaderingen, ongeïnspireerde collega's
of de jaarlijkse functiebeoordelingsgesprekken. En het
recept voor een succeswinkel lijkt zo simpel: bedenk
een product zoals 'loopbaanadviezen', 'mediationtrainingen'
of 'oma's appeltaarten', druk een visitekaartje, deel
die rond en de klanten stromen toe. Maar de harde werkelijkheid
is anders: de concurrentie is moordend, uitgaven aan
vaste lasten, noodzakelijke verzekeringen en belastingen
zijn wreed en betrouwbaar personeel is schaars en onbetaalbaar.
Daar komt bij dat de enthousiaste beginneling meer in
huis moet hebben dan alleen een goed product. Hij moet
in staat zijn om actief klanten te werven, een olifantenhuid
hebben voor iedereen die hem de deur wijst en bereid
zijn om de eerste jaren in soberheid te leven.
Erger nog: er is niemand die 's
morgens met je over het weekeinde praat, geen koffiemachine
waar de bekertjes gratis uitvallen en nergens een ziel
te bekennen die met je meedenkt. Voor jezelf beginnen
is een leuk idee, maar voordat je het weet, eindig je
met jezelf aan de balie van de sociale dienst.
UW
REACTIES
Meneer
Wijnberg, om te voorkomen dat u uw privé-praktijk zou
moeten opgeven omdat er niemand is die belangstelling
voor uw weekeinde toont, dat u zich zult verslikken
in het door uzelf gezette kopje (dus niet gratis bekertje)
koffie en omdat ik best wel met u mee wil denken doe
ik u het volgende voorstel. Ik voorkom dat u bij de
balie van de sociale dienst terecht komt en u nodigt
mij uit voor een workshop "Provocative Therapie". Dat
doen we met gesloten beurs. Mocht mijn belangstelling
en hulp u niet baten en mocht ik niets aan die workshop
van u hebben, gaan we samen naar de sociale dienst.
U vraagt een uitkering aan en ik ga mee om te bevestigen
dat het u toekomt. Deal?
Iris
Zuidwolde
©
1996-2002 Dagblad De Telegraaf en Jeffrey Wijnberg
Alle rechten voorbehouden
|
UW
REACTIES
Ik
ben het met de stelling eens, zelfstandig ondernemen
heeft vaak meer nadelen dan voordelen en of dat de vrijheid
waard is, zal blijken aan vaak een hoge rekening die
betaald gaat worden op het sociale vlak. Helaas is er
ons gezin van uit elkaar gedreven en mijn partner heeft
ons verlaten voor een ander. Mijn conclusie is dan ook,
een baan in loondienst geeft minder vrijheid misschien
maar wel een redelijk betrouwbare basis om op te bouwen.
Als zelfstandig ondernemer moet je je ook schikken naar
de wensen van de klant. Dus waarom niet naar de wensen
van de werkgever? Op dit moment is de maatschappij erg
materialistisch en egoïstisch; men durft het ook
niet toe te geven als je eigen zaak niet zo goed loopt.
Dus blijf je lekker 50-60 uur werken voor een salaris
waar iemand anders 36 uur voor werkt. Zelfstandig ondernemer,
weet waar je aan begint!
W.J.
Doesburg
Ik
vind het juist heerlijk om eigen baas te zijn. Het is
zeker zwaar en je bent er in het begin 24 uur mee bezig.
Maar juist alles wat je doet heb je aan jezelf te wijten
en te danken. Ik heb al 20 jaar geen baas meer boven
mij staan. Ik kan al mijn creativiteit tenminste kwijt.
Niemand die zegt: "Ik zal erover nadenken." En dan niets
laat weten... vreselijk vond ik dat!Nu leven we zelfs
in een tijd dat je ook niet meer zeker bent van het
gouden lintje, want je kunt zo op straat worden gezet
(noemen ze reorganisatie). Dat lijkt mij meer funest
voor de mens, die onzekerheid. Terwijl wanneer je voor
jezelf werkt en je weet wat je waard bent en wat je
kunt (dat is mijn olifantenhuid) er veel meer voldoening
vanuit gaat. Tuurlijk is er concurrentie, verzekeringen,
belastingen etc. en ook ik denk weleens dat ik de eerste
paar maanden alleen voor een ander werk, maar de voldoening
is mij zoveel waard, dat ik er alles voor over heb.
De baas?... dat ben ik.
Nicolette
Franken
Hilversum
|